Sawubona Manguzi! Unjani?: 57 bericht: 2015 July and August... Up to spring with Philip's boys

57 bericht: July and August... Up to spring.
Maandag 13 juli 2015: De jongens van Philip landen vandaag in Zuid-Afrika. Tot vrijdag maken ze nog een eigen tripje. Op het einde van de week komen ze naar ons toe.
Ilja moet vandaag haar auto naar de garage van Atti in Hluhluwe brengen. Hij zal dan vrijdag klaar zijn. Jeroen en ik rijden met haar mee met mijn auto. Manguzi Housewives taking care of each other en dan kunnen we meteen in Hluhluwe nog eens naar de lekkere slager. Alles verloopt volgens plan. Auto inleveren, hapje eten in het plaatselijk restaurantje, vooral lamsvlees kopen bij de slager en op tijd weer terug richting Manguzi. We zijn nog maar net op de terugweg en ik word opgebeld door Philip. Als een voorbeeldige driver, stop ik de auto aan de kant van de weg voor ik de telefoon opneem. Geen enkele andere auto in de omgeving te bespeuren trouwens. Ik sta al even stil als er plots een politiewagen naast mij stopt. Hij vraagt streng waarom ik stil sta. Ik zeg dat ik telefoon kreeg en dat ik braaf aan de kant wilde gaan staan om op te nemen. En waarom heb ik dan mijn 4 pinkers niet aan?vragen ze. Ik antwoord verbaasd dat ik dacht dat ze aan waren maar dat ik waarschijnlijk op het verkeerde knopje gedrukt had. Ik zeg sorry, zij grommen even en rijden weer door. Na het telefoontje met Philip rijden wij ook weer door, toch lichtjes ongerust door het optreden van de agenten. We zorgen dat we alle drie onze gordel aan hebben en in orde zijn voor als ze ons misschien dadelijk nog eens tegen houden. En inderdaad, nog geen 5 km verderop staan ze op ons (want er is geen andere auto te bespeuren) te wachten. Stoppen! Rijbewijs
alstublieft. Per ongeluk reik ik hem mijn "gouden"bankkaart aan. Ik merk wel meteen mijn vergissing en zeg al lachend: " O no, sorry that's to much!" en ik denk: "Nu gaat hij denken dat ik hem wil omkopen!" Ik geef hem vlug mijn rijbewijs.
Hij kan het toch ook niet nalaten flauw te glimlachen. Ik denk: Yes! Hebbes! Toch moet hij zijn gezag natuurlijk nog even laten gelden. Rijbewijs en lichten worden gecontroleerd. En waar rijden wij dan wel naartoe? En waarom was ik daar gestopt zonder pinkers? Ik geef weer beleefde, vriendelijke antwoorden. We mogen dan uiteindelijk toch door zonder omkoopsom. Yes!

Vrijdag 17 juli 2015: De jongens van Philip zijn al sinds maandag in Zuid-Afrika. Vandaag gaan Ilja en ik hen halen in Richardsbay. Ilja's auto kunnen we vandaag nog niet ophalen, hij zal pas morgen klaar zijn. Pfff! We vertrekken al vroeg zodat we in't stad nog even kunnen gaan winkelen voor we de boys moeten ophalen. Wanneer we om half elf in Richardsbay aankomen, hebben we nog maar een klein uurtje tijd om te gaan winkelen en snel iets te eten. Rond half twee halen we de jongens op bij het vliegveld waar zij hun huurauto moesten inleveren en dan nog vlug langs de Fish Eagle Inn waar ze de arm van de hogedrukspuit van Simphiwe deze voormiddag zouden geleverd hebben. Natuurlijk niks geleverd. 'k Had het kunnen weten. 'k Doe een telefoontje naar Philip om te vragen of hij even bij de firma wil informeren. 't Ding blijkt nog niet eens opgestuurd te zijn! Al goed reden we niet enkel voor dien arm naar Richardsbay. Onderweg naar huis vertellen de mannen al hun eerste avonturen in Zuid- Afrika. In Hluhluwe springen we toch maar voor alle zekerheid even bij Atti binnen of de auto misschien toch niet al klaar is. En ja! Net klaar! Ilja mag hem meenemen :-). Wat fijn, dan hoeven we niet meer terug de volgende dag. Als we een beetje doorrijden kunnen we misschien nog voor het donker in Manguzi aankomen. Als we door het ISimangaliso Wetland Park rijden zien we in de plaats van wilde dieren er een man rijden op een fiets ( wat eigenlijk verboden is). Opeens rijdt hij van de berm af een maakt een flinke totter. Wat verderop stoppen we om te kijken of hij wel terug rechtstaat. Even de raampjes omlaag. Kijken. Man is ok. Raampjes weer naar boven! Achterraampje weer naar boven !!! Nee dus, raampje aan de kant van Sam wil niet meer. Dan maar met open raam verder naar huis. 't Wordt al wat donker en een beetje koud.

De thuiskomst in Manguzi doet ons het raampjesprobleem weer snel vergeten. Een blij weerzien van Philip en de boys. Volgende week gaan we samen op stap:

Zaterdag 18 juli 2015: Philip trekt met de zonen naar Tembe Elephant Park.

Zondag 19 juli 2015: We bezoeken samen het Cheetah project in Hluhluwe.

En stoppen op de terugweg bij de Zulu Croc. Heel slechte food maar gelukkig een indrukwekkende verzameling moordlustige krokodillen. (Grellige beesten noemen ze dat in Zoersel)

Maandag 20 juli tot woensdag 22 juli 2015 zijn we te vinden in Amakhosi Lodge.
Heerlijk!

Woensdagavond slapen we weer in ons eigen huis.

Donderdag 23 juli 2015 doet Philip weer een tripje met de boys. Ik moet raampjes laten maken en zo. De mannen gaan voor een boottocht op de Kosi Bay meren inclusief een picknick op het strand van de Oceaan.

's Avonds eten in restaurant The Crab van Chef Jeroen. Heerlijk en superleuk!

De avonden worden nogal eens afgesloten met een spelleke kaarten.

Vrijdag 24 juli 2015 trekken we naar Ponta D'Ouro, Mozambique tot zondag 26 juli.

Het weer is er niet schitterend maar we amuseren ons goed.
We doen een Booze Cruise met Quads langs de beste bars.

Sam en Philip doen samen een duik.

We zonnen en zwemmen, stranden en drinken, eten en lachen, lezen en slapen.

Zondag is het weer tijd om terug naar Manguzi te gaan. De vakantie zit er bijna op.

Maandag 27 juli 2015 brengen Ilja en ik de jongens naar St. Lucia. Philip moet weer werken, het leven gaat door. De voorbije week was in elk geval ZEER GESLAAGD!

AUGUSTUS 2015

IN ONZE TUIN GROEIEN DE GROENTEN ALS KOLEN
We hebben paprika's, bloemkolen, sla, wortelen, witte kool, sweet potatoes, boontjes, rucola, en ook reuzegrote aubergines.