Dinsdag 1 augustus 2023:
Volle supermaan en na vanavond nog 8 volle manen en 244 Manguzi Days to go.
Woensdag 2 augustus 2023:
's Middags krijg ik een berichtje van Mike Santana: Hi mama Kristel, my mother is visiting us and we are heading to Kosi Bay for a few days. We are staying at Rick's place at the Mouth. Please come to join us for a braai this evening! Adri and Dams are coming too! Natuurlijk willen we jullie meeten Mike! Om half zes rijden we in colonne ( twee auto's 😂😂😂) naar het huisje van Rick want wij zijn daar nog nooit geweest en hebben absoluut geen idee waar we het moeten zoeken. Het is een half uurtje rijden. Skoochie, Adri's boy van 5 jaar, wil mee in Red Lips. We zijn nog maar 10 minuten ver en hij zit al te knorren op de achterbank, heel moe na zijn dagje school. Vermits er in Manguzi geen degelijke scholen zijn, gaat Skoochie naar school in Sodwana, 76 km en meer dan een uur rijden van hier. Alle dagen vroeg opstaan en twee lange ritten per dag, dat is niet min voor zo'n kleine man. Niet te verwonderen dat hij al slaapt dus. Al goed dat we Adri en Damien volgen want dit huisje in de brousse hadden we nooit alleen gevonden, zeker niet in het donker. Gelukkig doet de nog bijna volle maan aan de heldere hemel flink haar best om ons wat licht te geven. Het verwondert ons hoeveel lichter ze de nacht maakt. Het is heel fijn om de Santana's weer te zien met hun kleine Dan. Acht maanden is hij nu, hij loopt nog niet maar kan kruipen als de beste. Voor de kleine man is het al snel tijd om te slapen. Grotemensentijd kan beginnen. We hebben veel bij te praten en de tijd vliegt. Om half elf rijden Philip en ik weer naar huis, morgen is het werkdag. Het was een heerlijke avond. Bedankt Santana's, tot snel!
Het wordt spannend, morgen naar Durban voor de outcome van mijn permanent visa. Philip is meer zenuwachtig dan ik, hij slaapt al een paar nachten niet goed. Ik ben er eigenlijk vrij gerust in en ja zeker zal ik teleurgesteld zijn als het negatief is maar... het is wat het is en volgend jaar zijn we weg. Om te komen reizen geeft het permanent visa natuurlijk ook voordelen. We moeten ons dan niet aan 3 maanden toeristenvisums houden en wie weet kopen we hier toch nog eens ooit een huis? Maar... niet op de zaak vooruitlopen, morgen zullen we het weten. Ik pak in.
De Santana's hebben ondertussen een fijne tijd @Gugulesizwe.
Vrijdag 4 augustus 2023:
Om half vijf loopt de wekker af voor "de grote dag". Douchen, koffietje drinken, boterhammen maken voor onderweg en opeens striked het Philip dat hij vergeten is muziek voor onderweg op zijn Ipad te zetten. Als je Philip een beetje kent, weet je dat dat niet kan. Hij haalt onmiddellijk zijn oude Mac uit en als je die een beetje kent, weet je dat er geen kans is dat die zal willen meewerken. Het opstarten alleen duurt al een half uur 🙄. Terwijl de Mac opstart, laadt Philip de auto in met veel fuck-woorden. Het helpt allemaal niet want als het oude ding eindelijk opgestart is, kan de Ipad er weer geen connectie mee maken. Kom Philip, zet hem gewoon terug weg! Ik heb heel veel muziek op mijn phone, dan speel je daar maar wat mee. Schattie vertrouwt het voor geen haar maar er is geen andere mogelijkheid, we moeten vertrekken. Nog eens een laatste keer checken of we alle nodige documenten bij hebben en klokslag zes uur rijdt Red Lips onze Wisteria laan uit. 🥳 Tijdens onze zes-uur-durende trip moet Philip toegeven dat mijne muziek toch wel heel oké is 😁. Even voor Durban maken we een tweede en laatste plasstop en zet Philip Google Maps aan op zijn phone om ons de weg te wijzen naar het VFS center. Wil die weer niet klappen!🙄 Goh, die man van mij heeft toch dringend eens wat nieuwe spullen nodig ze! Het is tijd voor een nieuwe phone, Ipad en computer! Maar ja, zijn we nu niks mee. Zet mijn phone maar op! Even na twaalf rijden we de parking in. Het is een kleine half ondergrondse parking en als hij vol staat is het een beetje moeilijk voor mij met stoere Red Lips maar ... het valt mee, er zijn bijna geen andere auto's. Plaats zat 🤷🏻♀️. We melden ons aan bij de onthaal desk. Philip krijgt daar al onmiddellijk te horen dat hij niet mee verder mag. Teleurstelling! Ik word gescand op metalen en ik moet laten zien wat er in mijn tas zit. Dan krijg ik een nummertje en klikt de deur voor me open. Er is echt weinig volk! Twee mensen dienen hun aanvragen in en er is niemand anders die een visum moet afhalen. Ik ga braaf op een stoel zitten, wacht tot de bediende van de afhaaldesk komt en wacht tot mijn nummertje wordt afgeroepen. Fijn, het is een jonge Zulu woman, die zijn meestal vriendelijker dan de Indische! Ik geef haar mijn permanent ticket en krijg in ruil een grote omslag.
Ik moet tekenen dat ik de omslag gesloten gekregen heb. Dan maakt ze hem voor mij open (aan de verkeerde kant blijkbaar 😂) en mag ik de inhoud eruit halen. Nu klopt mijn hart toch wel een beetje sneller. Yes! Yes! Yes! Het zit erin! Ik heb het! Toch wel een hele opluchting! Ik ben blij! De vrouw is bijna even blij als ik en de security man komt even langs om te kijken wat er gaande is. We have a celebration, zegt ze. De security man lacht en doet ook even in stilte een dansje 😂. Ik wens hen een fijn weekend en ga snel naar Philip. Ik heb het! Ik heb het! Bij Philip valt er ook een pak van zijn hart want hij had er echt geen goed oog in. Ik doe een Zulu dansje op weg naar de auto en weg zijn wij! Bye VFS! Hopefully we will never have to meet again! Ik heb u dikwijls genoeg gezien in deze negen jaar!
Nee, ik ben geen Zuid-Afrikaanse burger geworden, een paspoort krijg ik niet en ik mag ook niet stemmen maar... voor de rest wel ongeveer alles: een identiteitskaart aanvragen, een bankrekening openen, werken, een telefooncontract afsluiten, een huis kopen ... ik mag zelfs hier blijven als Philip me het huis uitgooit 😉. Ik ben terug an independent woman en dat is voor een Westerse toch wel een heel fijn gevoel!💪
Zaterdag 5 augustus 2023:RELAX DAY
We zijn net op tijd wakker om te genieten van een prachtige zonsopgang 🤗
We doen alles traag vandaag en sluiten de heerlijke dag af bij The 45 om hem perfect te maken 🤷🏻♀️.
Zondag 6 augustus 2023:
We moeten toch echt wat boodschappen doen vanochtend want morgenvroeg hebben we haast geen tijd. Om elf uur moeten we dan al in Richardsbay zijn bij de oogarts. Gewoonlijk halen we de verse producten net voor we naar huis vertrekken. Dat kan nu niet dus maak ik een ander plan. Vanochtend halen we eerst al het vlees, kaas, toespijs ... en plastiek zakjes. We hebben een grote ijskast in ons huisje. Kaas en toespijs kunnen we daarin gemakkelijk bewaren. Het verse vlees en kip haal ik uit hun verpakking en doe het in plastiek zakjes, meteen verdeeld in porties goed voor een maaltijd. Die gaan in de vriezer van ons huisje die wel drie laden heeft en kunnen al goed bevriezen tegen morgen. Als we dan morgen onze auto ijskast kunnen volladen met veel bevroren materiaal blijft alles zeker goed bevroren tot we thuis zijn en kunnen we het daar meteen overladen in onze vriezer. Het proberen waard 😉 Met de verse winkelwaar brengen we ineens een broodje mee van Woolworths en eten dat als ontbijt in het zonnetje op ons terras. Ik wil niet iedere maaltijd uit eten en daarbij kunnen we nu ondertussen nog speuren of we misschien een walvis kunnen spotten in de oceaan. Ik denk dat ik een paar keer een spray zie maar als het al van een walvis is, is hij zeker niet aan't spelen, geen bovenkomende zwaaiende staarten😕. Na ons ontbijt gaan we nog even terug naar de winkels. We moeten nog knabbels halen voor de Shed in Dis-Chem. Daarna wil Philip ook nog een blikje werpen in de Cash Crusaders, een soort van pandjeshuis. Soms zijn daar echt koopjes te vinden. Mijn oog valt op een stofzuiger Wet&Dry nieuw en maar voor 999 Zar. Misschien voor onze car washer Simphiwe want de zijne is kapot. Ik trek er een foto van zodat ik het hem kan tonen. Philip verdwijnt ondertussen meer naar achter in de winkel. Ik kuier de gangen af tot ik hem opeens zie zitten blinken bij een gitaar. Ik zie de gitaar overvloedig kusjes en verleidelijke knipoogjes strooien naar Philip. Ik kijk naar Philip en zie het in zijn ogen, hij is totaal verkocht. Lang geleden keek hij ook zo naar mij 😂. Het is goed Schattie, neem ze maar mee! Ik moet het geen twee keer zeggen en tien minuten later zit de gelukkigste man van de wereld met zijn bijna splinternieuwe gitaar in Red Lips. We gaan naar ons huisje Kristel, ik moet nergens anders meer naartoe vandaag!
De rest van de dag heeft hij nog alleen oog voor zijn nieuwe liefde 🥰.
Het is nog een mooiere zonsopgang dan gisteren 😳
Alleen 's avonds kan ik hem nog bewegen tot een tripje naar The 45 on Eat Street voor Sushi's waar ik toch ook mee geniet van zijn gelukkig zijn.
Maandag 7 augustus 2023:
We hoeven niks meer te doen vanochtend voor we vertrekken vermits we gisteren al alles gekocht hebben en zelfs al getankt. Na een snel ontbijt op ons terras vertrekken we om acht uur naar The Life Empangeni Garden Clinic waar ik een afspraak heb met de oogspesialis Dr. Johann De Lange. Zowel de dokter als onze optometrist Muzi hebben mij verzekerd dat niemand mij vandaag die fameuze druppeltjes gaat toedienen die mij een half jaar geleden bijna drie dagen blind maakten in het zonlicht. Toen bleven mijn pupillen maar open staan ... geen pretje! Ik vertrouw het zaakje toch niet echt en heb daarom de afspraak maar aan het einde van ons weekend gezet. Om tien uur rijden we de parking van de clinic op en mogen meteen binnen. De dokter is er nog niet maar de assistente doet al druppeltjes in mijn ogen en spreekt toch weer over een scan. Lap, daar heb je het al. Philip probeert ook nog even op te werpen dat er geen scan nodig is maar we begrijpen het allebei heel goed ... de scan gaat er wel komen. Ik wist het hé! Leugenaars allemaal! Terwijl ik zit te wachten komt er ook nog een technieker binnen om één of andere machine beter af te stellen. Als de dokter even later toe komt, verdeelt hij zijn aandacht tussen mij en de technieker. Hij druppelt een gele vloeistof in mijn ogen en zet me aan de machine. De assistente neemt de scan. Place your chin on the holder, look at the cross, keep looking, keep looking, don't breathe, don't move, don't move ... FLITS ... You moved!!! Nee, ik heb niet bewogen! Yes you did! Nee! Yes you did, but maybe just a little bit, the machine is very sensitive. Don't worry, we will try again! Zo loopt het nog een keer mis. Weer bewogen! Maar dan is de machine toch wel too sensitive hoor! Dit is niet meer normaal! Ik begrijp nu het gesprek van de technieker met de dokter en de assistente dat ik eerder halfsegat hoorde. Dat ging over "it's too sensitive". Het ging over de scan, ik ben er zeker van! Pfff! Allé eindelijk komt mijn scan dan toch uit de printer. Mijn rechteroog ziet er niet goed uit en is verslechterd tegen vorige keer. But it's also possible something went wrong with the scan. Let's do the right eye scan again, zegt de doc. Die geeft inderdaad een beter beeld. Toch is de druk verhoogd van 24 naar 26, we zullen maar starten met druppeltjes: iedere avond eentje in elk oog en ik ga er Betty Boop wimpers van krijgen ... toch iets positief! We kunnen naar huis. Met pupillen als iemand die zo stoned is als een garnaal, kan ik niet met de auto rijden. Ik vertrouw Red Lips toe aan Philip en geef mij helemaal over aan de passagiersfunctie met zonnebril tot we in Manguzi zijn. Ik heb de indruk dat ze er toch minder druppels ingedaan hebben dan vorige keer. Het gaat geen drie dagen duren vooraleer ik weer de ouwe ben. Thuis pakken we snel uit. Philip helpt flink mee, natuurlijk ook een heel klein beetje uit eigenbelang want dan kan hij sneller met zijn gitaar gaan spelen maar ... het is een schatje anyway 😘
Dinsdag 8 augustus 2023:
Ik heb een heel lijstje af te werken:
1 Mijn Permanent Residence Permit (PRP): scannen, opsturen naar I-Boutique en de advocaat die me geholpen hebben, bewaren in dropbox, een kopie afdrukken om te laten certificeren op het politiebureau want dat heb ik nodig om mijn ID aan te vragen.
2 Kopieën van mariage certificate, birth certificate, ID Philip, mijn paspoort, PRP Philip afdrukken en de originelen verzamelen om ook mee naar het politiebureau te nemen voor certificatie.
3 Een nieuwe tracker aanvraag doen voor Red Lips die nu opeens twee trackers moet hebben i.p.v. één om nog verzerkerd te kunnen blijven tegen diefstal. Ze wordt beschouwd als High Risk car voor hijackings in KZN.
4 Alles van de oogarts scannen en in mijn dossier steken.
5 De aankoopbon van de gitaar scannen en bewaren voor garantie.
6 De reis van Steph en Silvia bekijken die plannen van in november naar hier te komen.
Een hele lijst extra's dus voor vandaag bovenop de normale dingen natuurlijk maar ... geen probleem, het komt allemaal in orde!💪
Het clinic team van Philip reed vanochtend het dorp uit en zag dat er verderop precies een ongeluk was gebeurd of zo. Daarom reden ze maar wat langzamer. Het was geen ongeluk! Er lagen twee mannen op hun buik op de grond naast een Ford Ranger en ze werden door vermoedelijk twee agenten in burger onder schot gehouden. De Ford Ranger was klem gereden door drie auto's met gewapende agenten. De mannen op de grond waren hoogstwaarschijnlijk hijackers die nog net voor ze de grens met Mozambique over konden rijden, werden opgepakt. Ons clinic team moest, zoals de andere weggebruikers, gewoon doorrijden maar ze wisten wel waarover praten tijdens hun 60 kilometer durende rit. The talk of the day!
Woensdag 9 augustus 2023:
South Africa's National Women's Day! Een public holiday en Philip moet niet werken, allé 't is te zeggen ... niet in het hospitaal! Hier thuis slooft hij zich uit voor mij: ontbijt klaarmaken, den afwas doen, bed opdekken 🥰. Maar wees gerust, hij neemt ook tijd voor zijn andere liefdes 🎸 en de tuin 😉. In de tuin doet hij een grappige ontdekking. Achter de Shed spelen twee security mannen kapsalon 😂. Ik ga natuurlijk een foto trekken. African men don't want hair on their head, zeggen ze. They only want a beard and/or a moustache, that makes them a real man 🙄. Oké. Ze hebben in elk geval veel plezier 🤣
In de namiddag snoept Philip van zijn reuzenradijzen en vraagt of ik ook een stuk wil. Nee Philip, dank u, ik vind dat niet zo lekker, het smaakt wa naar jeir. Hij weet niet wat jeir is 🤦🏻♀️. Van West-Vlaanderen zeker?
's Avonds maakt Schattie met liefde Mexicaans gevulde soft tortillas met guacamole. Heel lekker! En ik moet alweer genen afwas doen! Wat een zalige Woman's Day! 🥰
Eerste werk is de autotax gaan betalen in the Post office. Terwijl ik aan het loket sta te wachten op mijn papieren, amuseer ik me met de twee jonge Afrikaners die aan het loket naast mij een visserspermit staan te regelen. Ik hoor hen bezig. De grootste zegt verontwaardigd: So hierdie klein nota moet ek heeltyd by my hou, ook in die water waar ek visvang? Hoe gaan ek dit droog hou? 'n Hele maand? Na een dag kan jy dit nie meer lees nie! Ik geef hen al grinnikend de raad er een foto van te trekken en het papiertje in de auto te laten. Dat vinden ze een goeie idee! Dan moet de kleinste nog betalen ... met de kaart. Hij steekt de kaart in het machientje en de kaart weigert. Hij mompelt iets van PIN-kode en loopt met de kaart naar buiten al roepend Pa! Paaa! Wat is die PIN-kode? Even later komt hij weer binnen gelopen om een tweede keer proberen. De dame achter het loket moet natuurlijk alles weer eerst opnieuw ingeven. Ja, kaart insteken! Code intikken ... werkt nog niet. De gast loopt gefrustreerd terug naar buiten. Pa! Paaaa! Die PIN-kode wil nie werk nie! Dan komt de vader naar binnen gestapt met een air van kunnen-die-nu-niks-alleen-ik-zal-dat-hier-eens-rap-oplossen! De dame achter het loket geeft alles opnieuw in. Pa steekt de kaart in de machine, geeft de pincode in ... geweigerd... Not enough funds. Haha! Er staat niet genoeg geld op!😂🤣😂 Iedereen moet lachen, behalve Pa, die gaat af als een gieter ocharme! Gelukkig heeft de andere jongen ook een kaart bij met enough funds om te betalen. Dit was echt zo grappig! Typisch voor mannen alleen op stap! 😂 Mijn dag kan al niet meer stuk en mijn tax formulier is ondertussen ook klaar. Gelukkig heb ik wel genoeg funds om te betalen 😂.
Na het avontuur in the Post office rijd ik verder naar the Police station om mijn documenten te laten certificeren. Dat is ook zo gebeurd. Omdat Home Affairs hier net naast ligt, laat ik mijn auto even staan en ga er eens kijken of er veel volk zit te wachten. Ja, dat valt tegen. Ik informeer even wanneer ik best kom. Tomorrow morning, zegt de man. Wanneer gaat het open? Eight o'clock. Oké, siyabonga, ik zal er zijn!
Vrijdag 11 augustus 2023:
Ik vertrek meteen om half acht naar Home Affairs en heb er een goed oog in dat ik bij de eersten zal zijn. Het weer ziet er namelijk niet zo goed uit en dan zijn de Zulu's altijd wat trager. Red Lips is de eerste auto op de buiten parking, alleen werknemers mogen binnen parkeren. Op de straat voor de poort staan een paar mensen te wachten. Ik weet niet waarop en stap door de openstaande poort naar binnen. Meteen word ik door een security vrouw op het matje geroepen. You must wait outside in the queue, zegt ze streng. O, oké, sorry, dat wist ik niet, zeg ik vriendelijk, stap weer naar buiten en ga als derde in het "rijtje" staan hoewel ik niet zeker ben of de mensen die wat lager onder een afdakje staan te wachten ook nog voor mij zijn 🤷🏻♀️. Om acht uur mogen we binnen. Op die compound staan verschillende gebouwen, ook The Court is daar en Sassa waar mensen grants kunnen aanvragen zoals een disability grant als je een ongeval hebt gehad of als je een kind met een berperking hebt. Ik denk ook dat je daar kindertoeslag en pensioen moet aanvragen maar dat weet ik niet zeker. Helemaal aan het einde staat er een oud, lang en smal gebouw met kapotte ramen. Voor het gebouw is er een overdekt "terras" van max anderhalve meter breed dat afgebakend is door een muurtje van een meter hoog. Langs dat muurtje en ook tegen de muur van het gebouw zelf naast de deuren, zijn er wachtstoelen geplaatst zodat de mensen die er moeten wachten met de knieën in elkaar zitten. Er zijn vier deuren van vier afzonderlijke hokken die kantoortjes moeten voorstellen maar die er eerder uitzien als een Belgisch rommelkot. Eén van de bedienden komt polshoogte nemen wie er waarvoor komt. Een paar mensen komen hun kind aangeven. Een man met zijn tienerdochter wordt weggestuurd, ik weet niet waarom? Het gesprek verloopt volledig in't Zulu. Uiteindelijk vraagt hij ook aan mij wat ik kom doen. Ik kom mijn identiteitskaart aanvragen, ik heb mijn permanent residence nu. O! Do you have photos? Ja, ja, ik heb foto's. Mmm, where's the copy of your PRP that you got for me? Ik geef hem de voor Home Affairs gestempelde kopie die ik samen met mijn PRP gekregen heb. Hij bekijkt het eens kritisch en loopt er mee naar binnen. Ik kan de man niet echt vriendelijk noemen en ik heb het gevoel dat hij me ergens wil op pakken zodat hij me de laan uit kan sturen. Een vrouwelijke bediende of misschien is zij security 🤷🏻♀️ loopt, nee slentert op en neer door het gangetje. Zij is daar dik tegen haar goesting, er kan geen glimlach af en in de zwarte panty die ze onder haar uniformrok draagt, zie ik een serieuze ladder. Eigenlijk is haar hele knie geladderd! Het is niet de ladder waar ik mij zorgen over maak, het is haar uitdrukking. Ik heb weer een moment uitgekozen om hierheen te komen! 😳 De man komt weer naar buiten met mijn PRP document. Show me your original! Ik toon het hem. Mmm, it's the same! On mine there's supposed to be a sentence on it : copy for your ID! I don't see the sentence. We will have to verify it at head office! Ik ben totaal verbouwereerd. Wat is dat nu weer? Ik laat mijn brein werken, wat klopt er hier niet? Gelukkig heb ik ook nog een gecertificeerde kopie bij van het document dat ik aan hem heb gegeven. Ik bekijk het eens goed. Het is hetzelfde als mijn echte PRP maar met een stempel. Wat staat er op de stempel?
Ik klop op de deur van het kotteke waar de man is binnengegaan. Sorry! Kan je misschien eens naar de stempel kijken die er op staat! For ID purposes! O, yes, you are right Mam, that's the one I need! I didn't see it sorry! Fill in this paper! Het is een aanvraagformulier dat doordrukt op ineens drie exemplaren. Je moet heel duidelijk schrijven, elke letter passend in een klein vakje. Ik weet ik dat heel nauwkeurig moet doen anders eindig ik als Mam Ruth met een verkeerde geboortedatum op mijn ID. Er zijn geen tafels waaraan je kan schrijven, enkel het muurtje van 10 cm. Maar... ik heet Kristel Smits en Kristel Smits gaat nooit onvoorbereid ergens naartoe. Ik heb een clipboard bij en een balpen en ik had het formulier al gedownload en voor mezelf ingevuld zodat ik het nu gewoon moet overschrijven 😉. Ik ben er snel mee klaar maar nu zitten alle kottekes al vol met andere mensen en wacht ik geduldig tot hij mij weer zal zien zitten. Een jong koppel zit naast mij met hun kersverse baby. Zij hebben ook een formulier gekregen om in te vullen maar hebben geen benul hoe daaraan te beginnen. Can you help us Mam, our English is not so good. Ja, ik zal jullie helpen, wat wil je weten? What is surname Mam? And what is first names? Ik geef een paar voorbeelden. Ruth Mpanza, dan is Mpanza de surname, Ruth is de first name? Sizwe Mthembu, dan is Mthembu de surname en Sizwe de first name. Dus wat is de baby's surname? Ze weten het niet 🤦🏻♀️. Aan de hand van hun ID kaart probeer ik uit te vissen welke achternaam het kind krijgt. De voornaam is al een even grote missie. Can you also write it down Mam? Oké, ik ben weer dik in de val gelopen, vanmiddag zit ik hier nog! Waar is het kind geboren? Hier in het hospital? Ze begrijpen niks van Engels en kijken me aan alsof ik van een andere planeet kom maar ik geef niet op. Gelukkig komt er opeens een bediende naar buiten om hen te halen. Oef! Hopelijk komt mijn mannetje nu ook snel want ik voel nog meer gretige hopeloze ogen op mij gericht! Wat een toestand is dat hier! Je houdt het echt niet voor mogelijk. Ah daar is hij! Are you ready Mam? Come! Ik mag bij in het kotteke waar het al vol is met andere clienten. De man maakt een plaatsje vrij op de tafel waar ik al rechtstaand mijn andere documenten aan hem moet geven: marriage certificate, ID van Philip, 2 photos. That's all! That's it??? What about my passport? No, I think they will check this on the PRP document! Birth certificate dan? No! This is all I need! Now I am going to take your fingerprints. Hij beïnkt het grote stempelkussen nog eens extra en maakt dan al mijn vingers één voor één zwart en duwt ze op hun plaats op het blad. Dan ook nog eens van al mijn vingers samen zonder de duim. Ready! Here's some soap, go and wash your hands outside and come back. Hij spuit een beetje afwasmiddel in mijn handen en doet teken met zijn hand welke richting ik uit moet om water te vinden. Over there! Ik stap met twee pikzwarte handen naar de ton met water. Ik wrijf mijn handen goed in met de zeep vooraleer ik ze afspoel maar natuurlijk krijg ik de helft er niet af en ik heb ook geen vod om ze af te kuisen 🙄. Ik stap terug naar het kantoortje. Mijn mannetje is al verdwenen en een ander wijst naar de tafel waarop één van de duplicaten ligt. That's for you. Come back for an update in six to eight weeks! Oké, kan je het papier alsjeblief in mijn tas steken want mijn handen zijn nog pikzwart en nat. Yes, I will help you. Bye! Dank u! Fijne dag nog! Ik zucht en probeer mijn autosleutels uit mijn gele handtas te halen zonder er zwarte strepen op te maken. Geel/Zwart is voor mij de verkeerde kleur 🤷🏻♀️.Ik sukkel in Red Lips zonder te veel aan te raken en zoek dan mijn zakdoek. Ik heb natuurlijk juist een hele mooie bij maar... spijtig, hij moet eraan geloven. Liever een zakdoek vol inkt dan mijn handtas, mijn kleren en mijn stuur. Ik veeg nog zoveel mogelijk van mijn handen af, rijd dan naar huis en vraag Mam Ruth een foto van mijn handen te nemen.
Zaterdag 12 augustus 2023:
Kurt, moeder, herinneren jullie deze nog? Onzen eerste BMW 😉 Hoe graaf waren auto's toen!
Mooie foto van kleinkind Mona.
En knoesten van radijzen voor Philip.
Woensdag 16 augustus 2023:
Madonna's 65ste verjaardag maar wij klinken op onszelf! Schol!
Mijn moeder is opgenomen in het ziekenhuis, niet fijn! Hopelijk komt het goed.
My baby was here again 🤗
Maandag 21 augustus 2023:
Dinsdag 22 augustus 2023:
Woensdag 23 augustus 2023:
De bloemen van onze Wild Banana.
Donderdag 24 augustus 2023:
Spinach, pumkin leaves, carrots, spring onions, onions, tomatoes, salad, egg plant... Mam Ruth has it all in her own garden!
We kunnen last minute naar Tembe gaan voor niet eens halve prijs, dat kunnen we niet weerstaan. Sulayla onze audio, gaat ook mee, samen met haar husband Aadam die maar even op bezoek is tot maandagavond. Omdat Sulayla in Manguzi haar comserve jaar moet werken, heeft ze Aadam moeten achterlaten in Cape Town. Gisteren is hij naar Durban gevlogen en dan met de patiënten bus om 23 uur in ons hospitaal aangekomen. Ja! Met de patienten bus! Dat heeft nog nooit iemand voor elkaar gekregen! Ze hebben elkaar al een tijdje niet gezien. Dat hij hier donderdagavond opeens op haar deur klopte, was een grote verrassing voor haar birthday weekend. Sulayla is zondag jarig. Fijn voor hen dat er net nu Tembe specials zijn. Zo kunnen ze fijn van elkaar genieten. Ze hebben zelf geen auto en wij nemen hen mee, of course! Net voor het donker is, komen we aan. Er is maar weinig volk. Geen anderen van ons hospitaal, twee jongens Jürgen (kinésist) en Daniel (dietist) van Mseleni Hospital en nog tien gewone toeristen. Om zeven uur moeten we aan tafel voor dinner. Na de soep voelt Sulayla zich niet goed en tijdens het hoofdgerecht moet ze al spurten naar the badroom 😱. Gelukkig heeft mijn dokter pillekes bij voor de maag. Terwijl Sulayla en Aadam naar het toilet zijn en Philip naar de tent voor pillekes, komen de meisjes van Tembe naar mij. Is she sick 🤢 ? Is she coming back? We were going to sing happy birthday and we have a birthday cake for her! What do we do now? PANIEK! Jah! Daar zal ze vanavond niet van kunnen genieten. Het is trouwens pas zondag haar verjaardag. Misschien kunnen jullie hem zondagochtend geven of is hij dan misschien niet meer vers? Oké Mam, we will do it tomorrow. GROTE OPLUCHTING! Hopelijk werken de pilletjes snel en heeft ze morgen geen last meer. Dan komt uwe man al eens op bezoek! Ocharme! Laten we allemaal maar snel gaan slapen. Morgen om vijf uur op voor de game drive.
Zaterdag 26 augustus 2023:
Met ons hoofd vol nyala's en impala's rijden we om half tien de lodge binnen. Het ontbijt staat al op ons te wachten. Als iedereen aan zijn tafel zit met eigen landvlag (wij met deze 🇹🇩 of course) en we onze eieren met spek en beef sausage naar binnen werken, kunnen de Tembe meisjes niet meer wachten met de birthday cake, het zingen en het dansje. Sulayla is aangenaam verrast. Ik ben ook verrast, ik had gedacht dat ze toch wel met de cake zouden wachten tot vanavond. Geen risico's nemen, zullen ze gedacht hebben, straks is ze misschien weer ziek 😂. Sulayla deelt haar cake met alle gasten. Ik vind het persoonlijk nog een beetje vroeg voor cake maar laat het niet merken. Gelukkig is hij heel luchtig. Na het ontbijt boek ik een massage, dat is alweer zo lang geleden! Kom, gene flauwe kul hé! Ineens full body, ninety minutes. Van elf tot half één ga ik volledig in relaxmodus op het massagebed in onze persoonlijke spa tent! Gene krot hé! 😉 En Philip doet ondertussen ook een flinke dut in onze luxe tent. Na de massage, als kers op de taart, een heerlijke buiten regen douche, wat kunnen we nog meer wensen? Om twee uur is het lunch en daarna vertrekken we meteen terug op game drive. Helaas is de wind niet gaan liggen en zien we nog minder grote dieren dan vanmorgen maar we leren bij over vogels en gewoon rondrijden in Tembe nature is op zich al geweldig. Hoeveel moeite Patrick ook doet, het blijft bij sporen van leeuwen, sporen van een luipaard en sporen van een rhino. Niks aan te doen 🤷🏻♀️. Misschien hebben we morgen meer geluk.
Ik slaap niet goed, het is veel te warm! Om twee uur probeer ik de airco aan te zetten. Het is donker in de tent en ik wil Philip niet wakker maken. Ik frul met het kaske maar die batterij is bijna plat, het is moeilijk te zien hoe het pijltje staat. Op de airco zelf licht een grote nummer 30 op. Dertig graden 😳 Nee! Nee! Nee! Na veel prullen en foeteren verschijnt er 22. Oké ON. Toch komt er alleen warme lucht uit! Verdorie hé, airco af! Laat het al maar! F***! Om vijf uur loopt de wekker af. Ik heb echt goesting in een game driveke. Hopelijk zien we iets. Sulayla is gelukkig beter. Voor het jonge koppeltje is het hun eerste game park ever! Laat het een succes zijn! Manguzi en Mseleni Hospital zitten samen in een safari auto en onze driver is Patrick. Even buiten de lodge staat de eerste olifant al op ons te wachten. Heel fijn! Hij komt bijna bij ons in de auto zitten. Wat verder zien we nyala's en impala's en dan ... begint het te waaien, hard te waaien 🙄en is het verkeken voor de rest van de dag. Als er één ding is waarvoor dieren diep de bush in trekken, dan is het wind. Hebben wij pech! We zien niks anders meer op onze ochtend drive.
Zondag 27 augustus 2023:
De laatste game drive begint weer om half zeven. Helaas is de wind nog steeds niet gaan liggen en buiten the usual nyala's en impala's zien we nog een paar grey en red duikers en één giraf. 't Is wat het is en we kunnen niet zeggen dat Patrick geen moeite heeft gedaan. Na het ontbijt pakken we in en rijden we nog even langs de hide voor we naar huis rijden. Rond elf uur hebben we meer kans dat de olifanten daar gaan drinken. We hebben goed gegokt. Er zijn er wel een stuk of tien. Sulayla en Aadam vinden het ook geweldig. Zo wordt hun eerste keer game driven toch nog een beetje een succes. Ik vond het al zo erg voor hen. Nu is everybody happy!🥳
Nog goed nieuws:
Woensdag 30 augustus 2023:
Ik heb vandaag een reuzeleuke dag!😏 Vrijdag heeft Philip een afspraak met de belastingdienst SARS in Richardsbay. Somebody really fucked up! Wij niet! Maar we moeten er wel de gevolgen van dragen. Ik houd me de hele dag bezig met papierwerk bij elkaar te zoeken, bewijzen af te printen enz. Ondertussen pak ik ook nog in voor het weekend want na Sars gaan we meteen naar Ballito. Alles moet vandaag klaar zijn en om zeven uur is mijn kaars uit! Volledig!
Donderdag 31 augustus 2023:
Ik begin vanochtend al meteen met het poetsen van de Shed. Het is vanavond Baby Welcome van Lerato's en Eddy's baby. Ik heb nog veel versierwerk te doen. Think pink today! Het is echter weer heel zotte wind en The Shed heeft geen muren. Ik maak alle versieringen dan maar klaar in huis en hoop dat de wind straks om vier uur wat bedaard is zodat we alles nog snel kunnen hangen. The wind doesn't want to calm down en om half vijf laten we dan maar een wand van de Shed naar beneden. Dat helpt toch. De kaartjes en ballonnen blijven hangen 😅. Natuurlijk is iedereen in retard. Ik had het al gedacht dat vijf uur wat vroeg zou zijn. Enkele dokters zitten nog vast in de operatiekamer en anderen moeten nog hun beloofde hapjes maken. De taart arriveert op tijd en tegen zes uur is de Shed gevuld met Tuna sandwiches, fruit kebabs, chips, popcorn, pastry cheese puffs, pastry sausage rolls, cool drinks, wine and beers... veel grote mensen en één beautiful baby. I want to keep that one 🥰! Een fijn feestje met lots of love kan beginnen!
Leuk om zo de maand te eindigen.
Mijn moeder verhuist morgen van het ziekenhuis naar het revalidatiecentrum De Dennen. Het gaat dus weer beter, al zal ze nog een bergje over moeten. Komaan moeke!💪
PS. Een opmerking is altijd welkom en duizend keer fijner met tenminste een voornaam 😘 Lof Joe!
3 opmerkingen:
Amaai veel tekst veel gebeurtenissen. Mooi. Hee juf den Herman D'r. is mij komen bezoeken, na een telefoontje van jou. Hij heeft beloofd nog eens langs te komen. Fijn hoor.knuffels van ons G
Dani en Rit.
National Women's Day mag hier ook komen voor mijn part. Als je terug bent, maak je daar maar eens werk van.
Ik heb het gevoel dat het een leuke maand was. Fijn dat jullie lekker kunnen genieten!
Een reactie posten