Pagina's

30 juni 2023

109 bericht: June's Dirty Affairs!


Donderdag 1 juni 2023:
Nog 305 Manguzi dagen tot 1 april 2024
Zondag 4 juni 2023:
Chille zondag! Op het pleintje achter ons huis is er precies een meetingeske.
Misschien bespreken ze wel de water- en elektriciteitsproblemen van Manguzi in Umhlabuyalingana.
Maandag 5 juni 2023:
Het is valavond, bijna donker. Philip is bezig met zijn sproeike in zijnen hof. Opeens komt er een security guard naar hem toe. Doctor Philip, I have a problem, can you please help me?  Philip denkt dat het over een medisch probleem gaat en antwoordt: Of course, what's the problem? Doctor Philip, I can't speak English good. Someone at the gate want to do me badly. Can I jump the fence with the tree? Philip heeft zijn bedenkingen maar zegt: Okay jumpt gij maar the fence 😅 
Zonder aarzelen klimt de man in het boompje over de scheermesdraad!!!! naar de andere kant van het hek. Daar laat hij zich vallen in het straatje en is in een oogwenk verdwenen. Als hij klaar is met sproeien doet Philip het verhaal aan mij. Allé Philip, waarom heb je niet meer uitleg gevraagd en ben je mij niet komen roepen! Ik had daar toch wel het fijne van willen weten 🙈

Dinsdag 6 juni 2023:
Geïnteresseerd in het volledige verhaal? Klik hier!

Woensdag 7 juni 2023:
Goeiemorgen zon!

Goeiemorgen mister Kingfisher!
 Onze rozenstruik heeft momenteel zoveel rozen dat je hem ruikt zo vlug je de deur uit komt. De zon staat te blinken aan de blauwe hemel en de maan vindt dat blijkbaar zo leuk dat ze ook nog even blijft kijken. Het wordt een zonnige dag vol rozengeur en maneschijn, zegt Philip.
Hij mag weer met het busje naar de clinics. Het gebeurt de laatste weken wel meer dat het team op dinsdag en woensdag het busje met een chauffeur krijgt. Heerlijk, vindt Philip! Geen auto gedoe, geen drivers verantwoordelijkheid en iedereen die wil, kan mee: dietitian, optometrist, dentist, social worker, occupational therapist, physiotherapist.... Ze kunnen er allemaal in. Dat is een heel goede oplossing voor het tekort aan hospital cars 👌

Ja, ik heb ook het gevoel dat het een fijne dag wordt. Geen loadshedding in het vooruitzicht en het internet werkt supersnel. Ik kan zonder problemen het wekelijks uurtje met mijn moeder volbellen. Jabulani is redelijk op tijd en hij begint meteen aan het gras. Na het belletje met mijn moeder doe ik wat computerwerk nu we eens internet hebben en de voormiddag gaat zijn gangetje. Dan ... rond twaalf uur ... hoor ik de grasmachine een knalletje maken. 😳 Oei! Hopelijk niks erg! Een kwartier later ... opnieuw een knal! Jabulani komt naar me toe. Mam something is wrong! Jah, dat heb ik al gehoord Jabu! The grass cutting machine doesn't start anymore. Jah, ik wist het hé! Het was te mooi om waar te zijn maar ik besluit om me niet druk te maken in dit kleine donkere wolkje. Jabulani, please help me to put it in my car. I'm gonna bring it to the mechanic, we are not gonna try to fix it ourselves. Tien minuten later drop ik het bij de mechanieker en die belooft dat het tegen volgende woensdag weer in orde zal zijn. Prima, het gras in de voortuin kan nog best wachten tot volgende week.

Om vier uur belt Philip. Schattie, we hebben een ongeluk gehad met de bus, het is niet erg maar... we zijn nog niet thuis. Oei! Waar ergens? Seffens wordt het al donker! Levensgevaarlijk op de stikdonkere Manguzi roads! Tussen Manguzi en Thengani. Mmm, dat is niet ver, max 10 km. Ik zal jullie komen halen. Even later ben ik er al. De driver van hun bus is duidelijk in fout. Hij had te laat gezien dat de auto stil stond. Stom! De politie staat er bij om het verkeer te regelen. 
Ik pik een deel van de bende op met hun materiaal en breng ze veilig terug. Voor de anderen is er ook al iemand onderweg, dus moet ik geen twee keer rijden. Gelukkig is er niemand gewond maar ik betwijfel of de bus nog kan rijden. Ik vrees weer een setback in de oplossing van het transportprobleem. We zullen zien ... volgende week. Toch weer niet allemaal rozengeur en maneschijn vandaag!🤷🏻‍♀️

Donderdag 8 juni 2023:
Shednight zonder mij, I have the flu 🤧 🥴

Zondag 11 juni 2023:
Vandaag wordt de Comrades Marathon gelopen. Het is een ultramarathon van ongeveer 90 kilometer, die sinds 1921 jaarlijks wordt gehouden in de provincie KwaZulu-Natal. Het is de oudste en qua deelnemersveld de sterkste ultramarathon ter wereld. De wedstrijd wordt georganiseerd door de Comrades Marathon Association (CMA). Bij de wedstrijd is een tijdslimiet van kracht van 12 uur. Het parcours loopt van Durban naar Pietermaritzburg en kent twee varianten; het opwaartse dat begint in Durban en het neerwaartse dat begint in Pietermaritzburg. Het parcours wordt gekenmerkt door een aantal heuvels die worden aangeduid met "the big five".
Ik vond een artikel in de Zululandobserver over een Manguzi man die blijkbaar meeloopt.



Maandag 12 juni 2023:
Ramaphosa: People can get by without electricity but not without water.
Mijnheer de President, ben je niet slimmer?
De winter laat zich voelen vanochtend!

Dinsdag 13 juni 2023:
Begin van a dirty affair!
De septische putten waar al het vuile water van huishoudelijk gebruik en toiletten van de woningen op de hospital grounds passeert, zijn weer verstopt of beter gezegd: completely and totally blocked! De eerste put loopt over. En wat het nog een beetje erger maakt: die putten die bevinden zich... in onze tuin! Vroeger kwam Mister Thwala, de loodgieter van het hospitaal, wekelijks checken maar sinds hij op pensioen is, worden de putten stiefmoederlijk behandeld. De mannen van maintenance komen alleen maar kijken als er iets mis is en enkel als ik het rapporteer met een officiële aanvraag. Ik ga dan ook maar snel een brief afgeven want het is maar een vieze bedoening. Gelukkig zit die put achteraan naast de fence en loopt de brij weg uit onze tuin. De geur is ook geen Channel N°5. Ik moet zeggen dat de dienst onderhoud snel reageert vandaag en een half uurtje later arriveren ze al bij ons huis om te komen kijken. En... een kwartiertje later zijn ze even snel alweer terug weg. Ach ja, half tien! Om tien uur is het schof en ze moeten wel een half uur stappen!🤷🏻‍♀️😂 Ik ben benieuwd of ze nog terug komen vandaag!

Woensdag 14 juni 2023:
Ja natuurlijk zijn ze gisteren niet meer teruggekomen. Vandaag komen ze om half vier, een half uur voor ze naar huis mogen, toch nog eens langs om te kijken of er misschien al verandering in de zaak te zien is. Jongens! Je kan niet eens in die put roeren! Hoe zou het opgelost kunnen zijn? Waarschijnlijk hebben ze Jesus om hulp gevraagd. Nope, bidden heeft niet geholpen! Sooorry!

Donderdag 15 juni 2023:
Rond negen uur stopt er een auto van een privé firma ontstoppingen. Ach! Ze hebben het uit handen gegeven! Goed! De putten worden open gelegd en aan de buitenkant van de fence arriveert er de plaatselijke Amedé van de wc met zijn kamion waarop twee grote JoJo-vaten liggen. Buizen worden door het hek gestoken, de pomp aangesloten en het zuigsysteem komt op gang. Dat zie ik vanachter mijn raam, ik moei me niet, ik observeer alleen maar af en toe. Dat ze er hun plan mee trekken. Rond de middag is de truck verdwenen maar arriveert hij wat later als een Alfa mannetje in ons straatje. Vlug breng ik Red Lips in veiligheid. Het leegzuigen gebeurt nu vanaf onze "oprit". Om half twee komt er één van de mannen vragen of ik ervoor kan zorgen dat de bewoners tijdelijk geen water gebruiken en de wc niet doortrekken. Not really guys, maar ik zal een berichtje op de whatsapp groep zetten. Het is lunch time en dus waarschijnlijk ook net loo time🙄. De hele dag zijn ze druk bezig met de kak van de grote put. Philip ziet dat de mannen soms zelf in de put afdalen in hun onderbroek! Bah! Ik word al misselijk 🤢 als ik er nog maar aan denk! Een put vol kak en cockroaches, ik ril ervan! Enfin, net voor het donker wordt, zeggen ze dat ze klaar zijn en ruimen op. Bedankt gasten! Ik hoop dat jullie thuis water en zeep hebben om te douchen. En ontsmettingsmiddel!

Vrijdag 16 juni 2023: Youth Day en dus verlof!
Het is vandaag al vijf jaar geleden dat Philip zijn huwelijksaanzoek deed in Ballito. Wat gaat de tijd snel! Omdat Youth Day dit jaar op een vrijdag valt, hebben wij een lang weekend en trekken we weer naar onze favoriete stad. We verblijven er in een huisje met zicht op de oceaan en we zijn van plan vooral daarvan te genieten. We komen in Ballito aan om half twee en ik kan meteen mijn haar laten knippen, dat valt mee! Om half drie rijden we naar ons huisje en gaan er niet meer weg tot zes uur. Dan hebben we gereserveerd in "ons" restaurant. Sushi avond 🥳 Wat is die seared tuna toch weer hemels lekker! Stt Philip! Niks zeggen terwijl die op mijn tong ligt!

Zaterdag 17 juni 2023:
We staan traag op en gaan dan voor een ontbijt. We doen onze noodzakelijke inkopen op een drafje en maken dan een autorit langs de kust. Er zijn nog geen walvissen te bespeuren, spijtig. We doen nog een drankje dat eerst nog van kleur en smaak moet veranderen van homemade lemonade naar homemade tea, in een café bij de Litchi Orchard. Dan rijden we terug langs de kust naar ons huisje waar we de hele namiddag lekker blijven relaxen op ons terras. Tegen zes uur is het weer 45 on Eat Street- time. Ze hebben nieuwe specials waarvan Philip er eentje van probeert. Tot zijn grote tevredenheid is het een gerecht met een mergpijp. Beter kan hij zich niet wensen!
Ik hou het bij mijn usual: Pork Belly met pommes Anna 🤷🏻‍♀️
Tussen haakjes: Vandaag is Teagan, één van onze Staffhouse girls van vorig jaar, getrouwd. Op de kalender van de maand is ze het meisje met het lichtblauwe shirt. Vandaag zag ze er zo uit:
Veel geluk Teagan en Taine!

Zondag 18 juni 2023:
Back to reality! Om half acht rijden we al gepakt en gezakt de parking van het Lifestyle Centre op. De Spar is al open. Georganiseerd verzamelen we snel onze verse eetwaren in de kar: charcuterie, sesamolie, cream cheese, ice tea, ...alle dingen die in Manguzi not available zijn. Philip kiest de charcuterie met raadsels. Wat is het nu? Beef or pork?

Ik neem ook bloem mee om brood te bakken. Vorige week heb ik drie kilo kunnen weggooien omdat er beestjes in zaten 🥴pfff! En ik bewaar ze nochtans in een afgesloten container 🤷🏻‍♀️. Na de Spar is de Woolworths aan de beurt voor alle dingen die we niet vonden in De Spar: prei, baby pak-choi, mozarella balls, lamsvlees... Wat zal ik weer heerlijk kunnen koken! Als laatste ritsen we ook nog een chicken-avo-broodje mee dat we nog snel in de auto als ontbijt veroberen voor we vertrekken. Stipt om tien uur start ik Red Lips voor haar five hour drive back to hospital house 18. De eerste 100 km rijden we over een deel van de N2 waar het echte autosnelweg is zoals we dat in België kennen. Iedere richting heeft twee rijbaanvakken. Dit deel is een tolweg en we moeten twee keer stoppen bij tolhuisjes om te betalen. In Empangeni verandert de highway. Het is nu een gewone baan met één vak per rijrichting en een brede pechstrook achter een gele lijn aan elke kant. De pechstrook wordt eigenlijk ook gebruikt als baanvak. Als er iemand wil voorbijsteken, ga je op de pechstrook rijden zodat de andere gemakkelijk door kan zonder het baanvak van de tegenliggers te moeten gebruiken. Trage rijders gaan soms sowieso op de pechstrook rijden om de snellere door te laten. Vriendelijke vrachtwagenchauffeurs rijden ook zoveel mogelijk op de pechstrook maar ze zijn niet allemaal vriendelijk en dan kan het zijn dat je lang achter zo'n monstertruck moet blijven hangen. Soms kan je dan teken doen aan de tegenliggers door te flitsen met je lichten. Als ze het bericht snappen, gaan zij op de pechstrook rijden en kan jij voorbijsteken via hun rijstrook. Soms beland je dan wel in een hachelijke situatie. Gelukkig zijn er tussen Empangeni en Hluhluwe, de 100 km die wij daarop moeten rijden, overal van die brede pechstroken. Verderop de N2 richting Pongola en Johannesburg zijn die er niet meer en kan het soms wreed lang duren eer je voorbij kan. Enkele kilometers voor Empangeni tot Enseleni is de pechstrook van de tegenliggers vandaag weer volledig ingenomen door 300 tot 400 geparkeerde steenkolen trucks. Maak eens een filmke Philip!
Waarom staan die daar? Dat vraag ik me al maanden af. Daarom zoek ik het eens op.

Op de N2 tussen Richards Bay en Empangeni staan al maandenlang alle dagen kolenkiepwagens te wachten op een rij die zich uitstrekt tot aan de horizon. Ik telde ze op weg naar Ballito. Het waren er ongeveer 400! Ze wachten daar tot ze één voor één toelating krijgen om hun kolen te lossen in de haven van Richards Bay. Vroeger werd er ook al steenkool geëxporteerd maar sinds de oorlog Rusland-Oekraïne is de kolenexport met 750% gestegen. Volgens het artikel dat ik las, is het de Europese energiecrisis die zorgt voor de massale chaos. Volgens Reuters importeerden Europese bedrijven eerder zo’n 45% van hun steenkool uit Rusland. Nadat tijdens de Oekraïense bezetting een verbod was opgelegd, moest Europa zijn kolen elders zoeken. De eigenaars van de Richards Bay Coal Terminal en Thungela Resources begonnen meteen te concurreren met Azië om hun steenkool te exporteren.De kolen werden oorspronkelijk vooral per trein vervoerd naar de haven maar de spoorlijn kampte met grote problemen. Treinen werden onderweg gestopt en werden beroofd van hun apparatuur waaronder hun batterijen. Daarbij kwam ook nog dat de nieuwe locomotieven die China leverde,  werden geleverd met kapotte motoren. Hierdoor ontstonden achterstanden met grote gevolgen voor de kolenreserves van de kolenterminal. Met de hulp van Europese bedrijven zette het kolenbedrijf meer trucks in. Veel meer trucks die nu de N2 overspoelen. De wegen zijn niet bestand tegen zoveel zwaar verkeer en de haven is niet voorzien op zoveel bedrijvigheid en heeft geen wachtplaats voor deze trucks. Op de N2 staat een lange wachtrij maar ook op alle verdere toegangswegen tot de kolenterminal in de haven. Daarmee zijn de bewoners en eigenaars van andere bedrijven op die route absoluut niet tevreden. De trucks nemen al de parkeerplaatsen in zodat klanten van de winkels deze niet meer kunnen bereiken en sommige wijken worden volledig door trucks afgesloten wat al die mensen natuurlijk niet gelukkig maakt. Mike Patterson van het Business Forum on Road Issues of Zululand, ontvangt dagelijks wanhopige rapporten over de impact van wel 1200 kiepwagens die per dag de haven binnenrijden. Ik lees dat de situatie nijpend is maar dat er nog geen oplossing in zicht is.

Wel, dat weten we nu ook alweer. Mysterie opgehelderd. In Hluhluwe moeten we de "snelweg" verlaten om naar Manguzi te rijden. Ik zet snelweg tussen aanhalingstekens omdat het toch niet echt een snelweg is. Traagrijders, mensen die stoppen aan de kant om te plassen, voetgangers en koeien zijn er ook toegelaten 😉😂 maar er zijn geen speedhumps zoals op R22 van Hluhluwe naar huis. De laatste 150km hebben we af te rekenen met honderd van die bumps. Daarom noemt men het waarschijnlijk niet meer snel weg en doen we er steevast minstens twee uur over, ook nog een beetje afhankelijk van hoeveel koeien er ook nog eens overwachts oversteken.🥳 Vandaag zijn we om drie uur thuis, veilig en wel. Thank you Jesus!, zeggen de Zulu's dan!

Donderdag 22 juni 2023:
De mannen van de putten moeten terugkomen want het euvel is nog niet verholpen. De put bij de wasdraad loopt nog steeds over. 
Ik teen dus maar weer naar maintenance met mijn brief en al snel daarna is de vliegende brigade er al. Drie auto's waar wel een stuk of tien mannen uit komen. Invasion of the Destop mannetjes 😂 in onze tuin. Er wordt de hele dag weer in alle putten, buizen en gaten gekeuterd maar als de tijd gekomen is dat de zon het licht uitdoet, is the problem not solved YET. Ze komen morgen terug om de buis op te graven.😱 Philip zal blij zijn, heel zijnen hof naar de bom!


Vanavond is het fuif in The Shed. De meiden organiseren een y2k throwback party. Ze zorgen zelf voor muziek dus Philip is duty free. Dat vindt hij wel eens fijn. De opkomst is maar pover en de enige male factor, Peter, moet zijn harem al na een half uur verlaten omdat hij morgenvroeg naar Namibia vertrekt op familiebezoek. Wij hebben dringend een nieuwe lading mannen nodig want the girls ... they start to act weird!

Vrijdag 23 juni 2023:
De mannen van de kak zijn er al vroeg bij met drie auto's waar wel een stuk of tien mannen uit te voorschijn komen. Amai! Ze menen het precies! Ik ga pas om negen uur een eerste keer kijken.
We are looking for the pipe that goes out, zeggen ze. Okéééé! Doe maar voort mannen! Terwijl ik admin doe aan mijn computer, houd ik met één oog de begankenis van de mannen in de gaten. Af en toe duikt één van hen achteraan in het bakkie van de auto die gevuld is met kolen, witte kolen, groenten dus! Hij roefelt er wat in, koolbladeren vliegen naar buiten en daarachter komt het ventje er terug uitgekropen met een moersleutel 🔧 of een andere tool in de hand. Ik hoop dat ze die kolen straks goed wassen voor gebruik! Hier wordt een stripverhaal nagespeeld, grinnik ik. Om half elf ga ik eens kijken of ze de plaats waar het blocked is al hebben gelokaliseerd. O...M...G!!! Hoe diep zijn die hier aan het graven! Ze zijn al bezig aan een tunnel onder onze grote figtree! Seffens valt hij om!

Zou je niet beter eerst aan de andere kant van de boom graven en kijken of het daar nog steeds geblokkeerd zit, dan moet je de hele boom toch niet uitgraven!... vraag ik voorzichtig! Good idea Mam! We will do that! 🤦🏻‍♀️ Maaaam, do you have plans of this system? Wat???? Ikke??? Plannen van dit systeem??? Natuurlijk heb ik die niet! Vraag het aan Maintenance! They don't have plans, antwoorden ze beteuterd. Ik moet nu snel denken, vooraleer ze heel onzen hof omgetoverd hebben tot een acrcheologische site. Mister Thwala, de vroegere loodgieter van het hospitaal maar nu op pensioen, misschien kan die helpen. Ik geef hen snel het telefoonnummer en hoop uit de grond van mijn hart dat mister Thwala het plan nog in zijn hoofd heeft zitten. Ze bellen hem meteen en yebo 💪🏾 hij weet nog hoe de pijp naar het afvalcentrum loopt: all the way next to the fence! Wat een opluchting 😅. De graafmannekes komen onmiddellijk in actie! Alsof er grote mollen in de tuin zitten, graven ze om de tien meter een put naast de fence. In no time diggen ze al drie tuinen verder! Ik kijk nog eens in onze put. Oh, de buis is kapot! We did that to check Mam, don't worry, we will fix it again!
Ik trek me terug, veilig in mijn huisje! Kan dit nog ooit goed komen?🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️
...............
Om vier uur verzamelen ze opeens weer voor ons huis, duiken in de auto's en gaan er vandoor. Ik spurt naar buiten en kan er nog net eentje vangen. Ho! Ho! Hoo! Waar gaan jullie naartoe? It's fine Mam! We are coming back tomorrow to finish. Hebben jullie de verstopping gevonden? Yes Mam, everything is fine again! Waar was het dan geblokkeerd? Just behind your tree Mam, where the pipe makes the turn. Maar waarom hebben jullie dan nog die honderd andere putten gegraven naast de schutting? Just to make sure that the rest was also fine! Okay! En... wat met die putten nu in onzen hof? We already closed them and we will come back tomorrow to make your garden nice again. Jullie hebben die alweer dichtgegooid? vraag ik nog eens ongelovig. Yes Mam, go and have a look, we will come back tomorrow, don't worry! Ze trekken de deur van het bakkie toe en weg zijn ze, mij verbouwereerd met open mond achterlatend. Ik ga meteen een kijkje nemen achter onze terrasmuur. Inderdaad, de putten zijn allemaal dicht en de ravage valt nog redelijk goed mee ook. Dat is wel fijn! De volgende morgen komen twee groene mannetjes nog een beetje rijven en de graszoden terug op hun plaats leggen. Het kan ermee door, de rest van de restauratie zal Jabulani wel doen. Hopelijk is dit het definitieve einde van The Dirty Affair.

Woensdag 28 juni 2023:
How does she looks like on cold winter mornings with a temperature of 15 degrees?🙈 Yebo! Met nen dikke frak en dikke sokken!


Veel stress factoren deze week!
1 De pensioenaanvraag van Philip invullen en zijn gegevens en handtekening laten valideren door de ambassade. Aanvankelijk dachten we dat we daarvoor helemaal naar Johannesburg moesten rijden, zo'n 750 km. Gelukkig is het in orde gekomen met een mailtje.

2 Het bureau dat me probeert te helpen met mijn permanent visa, heeft een advocaat onder de arm genomen en starts a lawsuit tegen Home Affairs. Daarvoor moest ik documenten ondertekenen in front of a commissioner of oaths, preferably an attorney. Je kan hiervoor ook naar het politiebureau maar omdat zij liefst hadden dat het gedaan werd door een advocaat, ging ik op zoek naar eentje. Tegenover het postkantoor vond ik een supergroot reclamebord 'Attorney' voor een net gebouwd huis. Er stond een deur open en ik zag iemand bewegen dus ging ik voorzichtig een kijkje nemen. Ik groette de man en vroeg of hij een lawyer was en commissioner of oaths. Hij bevestigde dat en zei dat ik moest binnenkomen. Naast de deur was een halletje dat ingericht was als wachtkamer met wel tien allemaal verschillende stoelen. Voor de rest was het huis volgens mij nog totaal leeg. Misschien stond er nog ergens in een kamertje een bureau maar zelfs dat betwijfel ik. Het klonk er hol als op een bouwwerf.🤷🏻‍♀️ Ik moest van hem op één van de stoelen gaan zitten en hij ging op de stoel tegenover mij zitten. Dan pas mocht ik mijn verhaal doen. Ik voelde me zijn allereerste klant 🙈 maar hij was wel heel vriendelijk. Hij kon me helaas niet helpen. Hij was nochtans wel commissioner of oaths maar... hij had niet de nodige stempel. Hij verwees me, na nog een onderhoudend babbeltje over de politiek en corruptie, dan toch maar naar het politiebureau waar ik inderdaad onmiddellijk werd geholpen en mijn documenten voorzien werden van nodige handtekeningen en stempel. Daarna mailde ik alles naar het immigratie bureau dat er niet over morde. Ondertussen heb ik al a court date maar ik moet zelf niet aanwezig zijn 😉
3. Op het appartement in Antwerpen dat gerenoveerd wordt, werd een brief in de brievenbus ontdekt, een paar weken te laat 🤦🏻‍♀️, over belastingen op tweede verblijven. Daar heb ik me zondagnamiddag dan maar een paar uur mee bezig gehouden.

4. Philip kreeg weer mails van de belastingen in Zuid-Afrika. Toen hij een permanent visa kreeg, is zijn identiteitsnummer veranderd en ook zijn taxnummer blijkbaar. De belastingen geloven niet dat dit één en dezelfde persoon is (precies of er wonen hier honderden Philip Vanleenes in dit land) en hij moet boete betalen! Al drie jaar is de boekhouder aan het proberen dit aan SARS uit te leggen. Telkens zeggen ze dat het in orde is maar de volgende dag krijgen we dan toch weer mails die het tegenovergestelde tonen. 🤦🏻‍♀️

5. Philip moest weer met de skorokoro (= dezelfde klaarvoordeschroothoopauto waar ik vorig jaar september over schreef) naar de clinics en had onderweg platte band. Natuurlijk geen krik noch moersleutel in de auto te bespeuren, enkel een reserveband ... ook plat! Gelukkig waren er ook wat Zulu mannen bij zijn team die aan lokale automobilisten hulp konden vragen en dat ook kregen.

 Philip moest dan 's avonds weer een report schrijven, goed wetende dat het toch niks uithaalt. Maar ja, als je er niks van zegt, gaat er zeker niks veranderen aan de staat van de auto's. Ik was wel boos omdat hij, ondanks dat de zetels niet vast staan in de auto, dat de remmen maar half werken, dat de deur van de chauffeur niet langs binnen opengaat enz., toch vertrokken is en daardoor niet alleen zijn leven maar ook dat van het hele team in gevaar bracht! Dit kan echt niet meer, vind ik! Dat ze die auto geven voor een bushritje van een kilometer of tien, tot daaraan toe, maar niet voor een rit van zeventig tot tachtig kilometers enkel!

6. Water in de kelder in ons huis op de Karel de Preterlei. Paniek! Hoe moeten we dat oplossen? Gelukkig hebben we responsible huurders die goed voor ons huis willen zorgen. De volgende dag vernemen we dat het gewoon een darm is die was losgekomen. Een pak van mijn hart!
 
Toch heb ik nu genoeg stress gehad voor deze maand! Kan het nu stoppen alstublieft? Gimme Hope Jo'Anna!

Donderdag 29 juni 2023:
Gelukkig kunnen we soms nog eens wat ventileren in The Shed!

Wij wensen jullie allemaal een fijne vakantie zonder zorgen!
PS. Een opmerking is altijd welkom en delen met vrienden ook 😉😘

1 opmerking:

Josien zei

Jaaaaa! Heerlijk jullie verhaal weer; gefeliciteerd lieve Kristel en Philip; al 5 jaar “officieel” samen! Zou graag jullie rozen komen ruiken en vooral die shed eens onveilig maken met een nummertje van Philip; “tis een nieuwe dag” voor als er weer zo’n stressor langs komt. Veel respect voor jullie positive vibes elke keer weer, geniet van alle laatste manguzi dagen alsof het de laatste is!