Kalender die we kregen van onze ex Staffhouse girls.
Happy New Year!
Zondag 1 januari 2023:
Vanmorgen ... De Spar:
Wij moeten ook bekomen van ons genachtbraak. Philip ruimt The Shed op. Ik neem de afwas onderhanden, poets wat in de rest van het huis en doe de was! Ik denk dat het de eerste keer is in mijn leven dat ik poets op 1 januari. We moeten dan ook geen familiebezoekjes afleggen hé 🤷🏻♀️. Af en toe onderbreken we ons werk even als weer eentje van onze Manguzi kids nog snel even goeiedag komt zeggen voor hij of zij het nest verlaat. Poeh! Het is toch moeilijk!
Als alles weer toonbaar is, hou ik me bezig met de foto's en filmpjes van gisteren en ik schrijf mijn blog van december verder. Die moet ten laatste morgen gepubliceerd worden ... heb ik mij voorgenomen. Philip doet eerst een dut en kruipt dan in zijn bush. Dat hij er dit jaar nog maar van profiteert! Volgend jaar in Borgerhout zal hij een veel sterkere bril moeten kopen om ietske groen te ontdekken, denk ik!
Maandag 2 januari 2023:
Christmas Time and Summer Holidays means In-Need-Of-Money-Time! Het betekent dan ook hoogseizoen voor hijackers. Ik laat Red Lips zo weinig mogelijk zien in het dorp. Veel te veel ongure figuren!
Youtube filmpje over hijackings in Manguzi
Dinsdag 3 januari 2023:
Philip start zijn nieuw werkjaar met een nieuwe outfit 😉
Ik krijg de hele dag Whatsapp berichten van the newbees. Mijn taak is ze aan alle Manguzi whatsapp groepen toe te voegen. Hier zijn de nieuwe namen. Ladies first: Cléa, Kamilah, Kirsten, Lungi, Mariné, Nkali, Zinhle, Keana and Mandisa. And then the men: Andile, Lindokuhle, Peter, Sthabiso and Themba. Het zal wel een paar weken duren voordat ik die namen en gezichten zal kennen. If ever ... want het zijn er veel van KwaZulu-Natal en die vertonen zich niet gemakkelijk op de donderdagavonden. Maar ... we zullen zien, wij nodigen iedereen donderdag alvast uit voor een meet and greet in the Shed.
Woensdag 4 januari 2022:
Acht uur en al 30 graden C. Dat belooft! Jabulani is vandaag op tijd, om half negen komt hij al aangestapt. Ik zet hem vlug aan het werk voor ik naar de winkel rijd. Hij moet vandaag het gras afrijden, enkel achteraan want voor ons huis is het nog te kort voor een knipbeurt. In het dorp is het zo druk dat ik alleen wat kip haal voor Jabulani bij Boxer City en voor de rest alle inkopen uitstel tot morgen...of zo. Ik kijk even op FB voor de jarigen van de dag en zie opeens een bericht van de South Africa Visa groep. Iemand wacht al acht maanden op zijn visa. Ik krijg het plots heel benauwd. Acht maanden! Tot wanneer is mijn visum geldig? September! Dat is al over negen maanden! Dan moet ik nu al een aanvraag gaan doen, wil ik niet in de problemen komen. Officieel moet je het maar drie maanden op voorhand aanvragen maar sinds covid wordt de wachtperiode almaar langer. Ze profileren zich altijd wel als een hardwerkende dienst die de achterstand zo snel mogelijk wil wegwerken maar ik heb de indruk dat ze alleen maar luier worden. Damien, onze Frans croissantje deed in mei zijn aanvraag. Zijn visum is verlopen in september. Hij heeft nog steeds geen nieuw en kan het land dus niet uit zonder moeilijkheden, zelfs geen weekend naar Ponta, hier net over de grens met Mozambique. Als hij dat wel probeert, heeft hij kans dat hij het land niet meer binnen mag. Ik besluit op zeker te spelen, mijn computer uit te halen en te beginnen aan visumaanvraag nummer 6! Dit is een lijst van dingen die ik allemaal nodig heb, het is mijn checklist van de vorige keer:
Nummers 0, 1, 2 en 3 moeten nog even wachten. Die moet ik online doen. Ik begin met een kopie van mijn paspoort en mijn visa's en het bewijs van aanvraag van mijn permanent visum, waar ik ondertussen ook al bijna vier jaar op wacht. Dan print ik een kopie van Philips identiteitsbewijzen en visa. Waar zijn de vaccinatie bewijzen, huwelijksakte, scheidingsbewijzen, uittreksel geboorteakte en de loonstrookjes van Philip? Gelukkig ben ik een georganiseerd mens en kan ik ze op mijn computer allemaal gemakkelijk vinden. Met al deze prints en hun originelen zal ik binnenkort naar het politiebureau moeten. Daar zullen ze geïnspecteerd worden op hun echtheid en dan hopelijk een stempel en handtekening krijgen. Dat zijn dan de certified copies die ik nodig heb voor mijn aanvraag. Ik heb ook nog originelen nodig van andere dingen. Ik moet aan een dokter (niet Philip) het formulier BI-811 laten invullen en nog een extra uitgebreid medical report laten schrijven, ondertekenen en stempelen met datum want het mag niet ouder zijn dan zes maanden. Ook nog X-ray laten nemen om te bewijzen dat ik geen TB heb, het formulier BI-806 laten invullen door de radioloog en hem ook nog een rapport laten schrijven, ondertekenen en stempelen. Op de medische documenten moet het telefoonnummer en adres van de arts/radioloog ook vermeld zijn anders heb ik kans dat mijn visa geweigerd wordt. Bank statements kan ik pas een paar dagen op voorhand afdrukken. Gelukkig kan je die tegenwoordig gewoon online aanvragen. Vroeger moest ik ze eerst thuis afdrukken en dan een paar uur gaan aanschuiven bij de bank om ze te laten stempelen. Ik maak ook mijn bewijs van woonst in orde dat ik zal moeten laten tekenen en stempelen in het hospitaal. Naar de HR manager gaan is ook niet mijn geliefde bezigheid want die man ... jah ...! Allé, het volgende dat ik nog nodig heb en nog moet klaarmaken zijn de brieven die Philip moet ondertekenen: een brief die zegt dat hij mij financieel gaat ondersteunen, een brief die zegt dat hij mij moreel gaat ondersteunen en een brief waarin hij zegt dat hij akkoord gaat dat ik in Zuid-Afrika bij hem woon. Wat betekent getrouwd zijn eigenlijk? Vandaag maak ik dus mijn kaft met al deze dingen klaar dan kan ik één van de volgende dagen gaan laten invullen, handtekenen en stempelen. Het is toch wel een dagtaak!
Donderdag 5 januari 2023:
Deze Meet&Greet Shednight is toch wel een beetje een teleurstelling. Lang niet alle newbies zijn er en het aantal verwelkomende oldies laat ook de wensen over! We maken er toch een fijne avond van met diegenen die er wel zijn en hopen op volgende week beter!
Zaterdag 7 januari 2023:
Eerst naar de winkel en dan ... stort ik in 🤷🏻♀️. Het is opeens allemaal te veel. Het afscheid van het awesome team van vorig jaar, mijn visa dat ik weer moet aanvragen, het permanent visa waar maar geen schot in komt, het besef dat we starten aan ons laatste volledig jaar in Manguzi, al die boys die hier in het dorp rondlopen om te helpen en die mij mother en Philip father noemen om meer geld te krijgen. I am NOT your mother! We have our own children! They need money too! Philip die als enige van de dokters geen opslag heeft gekregen omdat onze HR iets fout heeft gedaan en die man er niet eens kan over nadenken hoe hij het moet oplossen, incapable! Ons pensioen dat we moeten aanvragen maar hoe? Welke spullen we graag mee naar België willen nemen en hoe we die daar kunnen krijgen? Familie en vrienden zeggen dat we in België maar gewoon terug nieuwe dingen moeten kopen. Ze denken met hun hoofd en niet met hun hart. Zo gewoon is dat allemaal niet en we zien geen geld op onze rug groeien.Toen we in 2016 besloten van nog een aantal jaren hier te blijven en het huis op de Kievit te verhuren, hebben we zoveel dingen naar het stort moeten doen. Zelfs nog een goed salon en kasten en mijn bureau moesten ze zelfs in het kringloopcentrum niet hebben. Ongelofelijk dat ik me toen heb laten ompraten en dat we het huis niet gemeubeld hebben verhuurd! En dan zijn er ook een paar issues in België waar we eigenlijk zouden moeten bij zijn om ze op te lossen. Het frustreert me enorm dat we niemand bereidwillig vinden om te helpen pfff. Ik voel mij schuldig, machteloos, niet gerespecteerd, oud, dom, teleurgesteld, in de steek gelaten, gebruikt, ontgoocheld, en ... en ... de tranen vloeien. Ik zit in een dip! Alle kleine dingen worden opeens samen een berg en ik heb geen energie om aan de hike te beginnen! Zelfs niet eens om water te nemen in de ijskast voor onderweg.
Philip en ik hebben een moeilijk maar goed gesprek.
Ik weet dat ik mij moet herpakken. Sinds donderdag heb ik bijna niets meer gedaan. Na de middag verzamel ik al mijn moed om mijn computer op te starten en ik probeer een afspraak te boeken bij VFS het visa centrum. Komaan Kristel doe dat even snel, dan heb je toch iets gedaan! Het computerprogramma ziet eruit als het programma om je belastingen in te vullen in België. Je vult eerst al je gegevens in op de eerste pagina en die pagina moet je dan bewaren. Paspoort nummer, eerste dag van aankomst in Zuid-Afrika, eerste visa soort, nummer, begin datum, eind datum, waarom je een aanvraag deed, ... en dan SAVE je de eerste pagina. Ik druk op de knop en ... floep alles is weg! ERROR! Begin maar opnieuw! Pas na drie pogingen lukt het eindelijk het eerste blad op te slaan. Ondertussen ben ik al zeker een uur bezig. Hou er de moed maar in Kristel! De tweede pagina wordt gelukkig al bewaard na twee pogingen en op de derde en laatste pagina moet ik alles ook maar twee keer invullen. Als dat niet fijn is! 🤦🏻♀️ Nu moet ik eerst betalen anders kan ik mijn document niet afdrukken en geen afspraak maken. Ook betalen lukt pas na drie keer terug aanmelden maar ik ben vastbesloten: ik laat vandaag de moed niet meer tot in mijn schoenen zakken. Ik doe HEEL VEEL moeite hem boven mijn knie te houden. Als de betaling eindelijk gelukt is, kan ik weer niet meer verder. Een uur wachten, zeggen ze en dan mag ik proberen af te drukken. Half vijf is het nu al. Een afspraak maken om je visa aanvraag te kunnen doen, duurt langer dan een vliegtuigticket boeken! Enfin, ik zal na het eten nog eens proberen ... als...er dan geen loadshedding is!
Zondag 8 januari 2023:
Gisteren lukte het niet meer maar ik ben met mijn best mogelijke been uit bed gekomen en ik ben hoopvol toch alvast met de miserie van de visa afspraak komaf te maken. Ik start mijn computer op, meld me aan en ... het lukt! De betaling is in orde, ik kan de afspraak boeken en de online ingevulde documenten printen!💃🏻 Toch één overwinning 💪. Na de middag moeten we toch het huis even uit en weg van de compound. We rijden naar Casitas lodge, ongeveer 10 km van hier, drinken er een G&T en eten er een energie gevende pizza. De zon speelt er met de rook van de pizza oven die opgestookt wordt. Het lijkt wel alsof de Heilige Geest nederdaalt 😅. Gelukkig is er toch nog iemand die aan mij denkt 😂.
Maandag 9 januari 2023:
Ik sta op met grote intensies dat ik het vanaf vandaag beter ga doen. Ik zoek al mijn energie bij elkaar om de opruim te doen en de was. Komaan Kristel, het is wat het is en denk eraan Always look at the bright side of life. Jah! Hoe kon ik dat als titel van de december blog gebruiken en dan nu zelf in een put vallen? Hup! Ga de was ophangen! Het is snikheet buiten maar ik doe het toch ... gene flauwe kul meer! En kijk ... mijn vriendje komt me verwelkomen bij de wasdraad. Vanaf nu moet het wel beter gaan!
Donderdag 12 januari 2022:Ik heb eens goed nagedacht over mezelf. Gedaan met dat zelfmedelijden! Er gaat hier niks veranderen als ik het zelf niet doe. Eigenlijk kan je alleen maar verandering brengen in uw leven als je zelf verandert. Ik besef dat het mij stress geeft als er teveel is waar ik geen plan voor heb of er zelfs geen plan voor kan maken omdat ik het niet in handen heb. Mijn stressdoos leegmaken kan natuurlijk niet in één keer. Ik ga de monsters één voor één aanpakken en begin met vandaag naar het politiebureau te gaan om daar al mijn kopies te laten stempelen en tekenen. En dat valt reuze mee. Er zijn geen andere klanten. De agenten zijn rustig, vriendelijk en hulpvaardig en een klein half uur later zijn al de documenten piekfijn in orde. Stresspot -1! Daarna poets ik de Shed en maak een side dish voor de braai van vanavond. De braai waar ik tegenop zie want braaien betekent nieuwe tijdelijke vriendschappen smeden en dat gaat me weer zeer doen op het einde van dit jaar. Maar... het is dat of een heel jaar alleen zitten kniezen. Ik kies voor de vriendschappen en zal proberen dit punt op het einde van het jaar uit mijn stresspot te houden. De avond valt ook heel goed mee en ik krijg veel energie van die positieve enthousiastelingen. Goed gedaan Kristel!
Vrijdag 13 januari 2023:
Ondanks dat het vrijdag de dertiende is, teen ik toch naar de HR manager voor zijn handtekening. Het is niet Philips beste vriend maar ik ben vriendelijk, beleefd en goed voorbereid en de klus is in een mum van tijd geklaard.
Zaterdag 14 januari 2023:
Het gaat wel echt veel beter met mij vandaag. Ik voel dat mijn positieve ik gewonnen heeft. Philip en ik maken komaf met enkele Belgische issues en ik laat aan Guillermo en Maria mijn medische rapporten voor de visa aanvraag ondertekenen. Om half zes genieten we onder ons tweetjes van de zonsondergang op ons terras en we eten nog eens buiten, dat is al lang geleden.
Zondag 15 januari 2023:We gaan vroeg naar de winkel. Laten we de nieuwe Shoprite eens proberen! Er zijn er nu twee in Manguzi. Sinds vorige week is onze Cambridge veranderd in een Shoprite. Let's try that one. We zijn benieuwd! Als we aankomen is de parking nog leeg en de deuren dicht. Het is zondag en dan gaat hij waarschijnlijk pas om negen uur open, nog vijf minuten. Ik zoek een goei plaatske voor Red Lips en zie in de achteruitkijkspiegel dat er al één grote rolluik open gaat. Nog niet helemaal overtuigd, stapt Philip uit om te informeren bij de security man. Ik wacht niet op zijn antwoord, ik ben er zeker van dat de winkel now now open gaat. Ik stap uit, neem de winkeltassen en lock Red Lips. Ik heb gewoon gelijk, het tweede rolluik rolt ook al knarsend en piepend open. Kan wel wat olie gebruiken. Even later kunnen we binnen. Joehoe, als eerste in de winkel, dat moet op de foto! Wat een heerlijke ruime winkel! En meer keuze ook! Als we terug in de auto zitten, zet ik het meteen op de whatsapp groep en even later stop ik ook nog snel bij Maria om verslag uit te brengen.
En mijn enthousiasme werkt voor Maria en Guillermo😂 want even later:
In de late namiddag rijden we eens op verkenning naar de Galaxy Lodge. We hebben er al veel over gehoord en de meningen erover zijn verdeeld. Tijd om het eens zelf te ontdekken. We drinken een Corona en delen een burger en een seafoodpasta. Het is zeker genoeg eten. De kwaliteit? Bwa ... een vijf. De burgers van Steers zijn lekkerder en in de pasta vinden we zeven scampi's en een paar sprieten paprika in de zware crème saus. Niet slecht maar ook niet voor herhaling vatbaar tenzij de kleinkinderen nog eens komen want voor (groot) ouders met kleine kinderen is het terrein met zwembad, speeltuigen en springkasteel wel geschikt voor een fijn zondagnamiddag uitje. Ik denk ook dat een paar bomen en wat meer aankleding van het terras het veel gezelliger en aantrekkelijker zouden kunnen maken.🤷🏻♀️
Maandag 16 januari 2023:Enkele weetjes:
Dinsdag 17 januari 2023:Zoals elke morgen luisteren we naar het VRT1 nieuws op de radio, ook het weerbericht. 0 graden in België. Bij ons was het er gisteren 38 en vanmorgen is het al 33 graden om acht uur. Ik wil gerust een beetje warmte delen met de andere kant van de wereld!😎
We zijn zelf nog niet gaan kijken maar de turtle eitjes zijn naar't schijnt aan't uitkomen. So cute!
Met de airco op volle toeren werk ik vandaag mijn hele visa dossier af. Philip laat de vijf hospitaal formulieren stempelen, ik druk de geverifieerde bank statements af en scan de hele boel. Mocht Home Affairs het kwijt spelen, heb ik nog bewijs! Vijfenzestig pagina's dik! Ik ben helemaal ready voor de visa strijd.
Woensdag 18 januari 2023:
Om acht uur ben ik al bij Mam Ruth om haar mee te nemen naar de winkel. Zij wilde eigenlijk gisteren al gaan maar in de namiddag is het altijd heel druk in town. Veel auto's, weinig parkeerplaatsen, millions of people en daarbij ook nog wegenwerken met, in het midden van Manguzi, een nieuwe STOP and GO (menselijke verkeerslichten die het verkeer regelen waar er maar één rijstrook beschikbaar is) . Soms moet je wel tien tot twintig minuten wachten eer het jouw beurt is. Daarbij was het gisteren ook nog eens de laatste dag grote vakantie. Ik zag het voor mijn ogen, al die moeders met hun bengels in de overvolle winkels om nog snel een uniform, schoenen, een boekentas of een potlood te halen. Ik voorspelde dat het vanochtend veel gemakkelijker zou zijn om te gaan winkelen en ik heb gelijk. Als Mam Ruth en ik bij de Spar aankomen, vinden we makkelijk een plaatsje voor Red Lips, er is plaats genoeg in de winkel en we moeten zelfs niet aanschuiven aan de kassa. Het valt nog beter mee dan ik gedacht had. Mam Ruth is ook blij want nu hoeft ze zelfs geen meter met haar zak rijst van 20 kg en haar zak Millimil van 25 kg te sleuren. Een dik half uur later staat Red Lips alweer voor haar deur. Ik help haar met uitladen en opbergen en neem haar dan weer mee naar Manguzi. Ruth wil haar gordijnen nog gaan laten inkorten en een paar zakken cement kopen. Ze zal straks dan met de cementman naar huis rijden. Om tien over negen rijd ik door de gate van het hospitaal waar Philip en zijn clinic team net vertrekkend klaar staan. Och, Philip zit niet aan het stuur, de nieuwe dokter mag rijden. Philips vertrouwen in hem moet groot zijn want dat gebeurt niet dikwijls. Tot straks! De rest van de woensdag verloopt zoals gewoonlijk. Jabulani komt pas werken om 10 uur en het is al bloedheet maar... dat moet hij zelf weten. Ik heb al duizend keer gezegd dat hij ook mag beginnen werken als het licht wordt en dat hij dan tegen de middag al naar huis mag. 🤷🏻♀️
Kijk hoeveel citroenen er aan ons boompje hangen! Niet normaal! Ik snap niet dat het boompje niet krakt onder het gewicht.
Vanavond kook ik aardappelen en maak er puree van. Dan neem ik de pan om biefstuk te bakken. Het scheeltje van het pitje ligt precies niet goed 🤔 Ik leg het er beter op terwijl ik vergeet dat ik daar de aardappelen net op gekookt heb. Vingers verbrand natuurlijk! Dom dom dom! Ik houd ze 10 minuten onder stromend water vooraleer ik Philip durf inlichten. En er komt maar geen koud water uit de kraan omdat het buiten alweer plus 35 graden is! Het water dat eruit komt, is minstens even warm pfff! Schattieieie! Kom eens! Ik heb mijn vingers verbrand! Philip zijn brein klikt meteen van tuinbox terug naar dokterbox. Ja koel eerst nog maar wat af! Na nog eens 10 minuten onder de kraan, krijg ik zalf, verband en pijnstillers. Als beloning voor zijn goed werk, mag hij alleen de afwas doen want mijn verbanden mogen niet nat worden. Sorry Philip! Lof Joe!😘
Donderdag 19 januari 2023:
Vrijdag 20 januari 2023:
Alweer een Icoon minder op deze planeet, spijtig!
Voor ik Mam Ruth naar huis breng, rijd ik nog even langs Sam, mijn kleermaker. Ik parkeer de auto naast de baan, spiegels ingeklapt. Na tien minuten zit ik alweer terug in Red Lips en what the fuck! Een hele barst in de ruit, net in het midden aan de driver side en wel dertig cm lang! Het is niet waar hé! Hoe kan dat? Wie heeft het gedaan? Ik veronderstel misschien de schoolkinderen die in de bakkies naar huis worden gebracht? Misschien had er eentje zijn katapult bij en heeft hij expres of per ongeluk de ruit geraakt? Ik zal het nooit te weten komen. Maar we zitten nu wel met een gebroken ruit. Hoe zal dat weer gemaakt moeten geraken? 🤷🏻♀️
Thuis contacteer ik meteen the insurance man Guy. Via Whatsapp leg ik het probleem uit, stuur de foto's en vraag hem of we verzekerd zijn. Even later krijg ik al antwoord. Yes, fully insured! Hij gaat alles in orde brengen. Zo fijn!
Ik pak de koffers om morgen naar Ballito en Durban te rijden. Er staat weer veel op het programma. Jullie denken waarschijnlijk: Hop ze zijn weeral op weekend, de gelukzakken! En inderdaad beleven wij er altijd wel een paar fijne uurtjes en gaan we lekker eten. Toch zijn die uitjes bijna altijd met noodzakelijkheden gecombineerd zoals Wifi contracten regelen, naar de kapper gaan, visa aanvragen... Het is not all fun!🤷🏻♀️
Zaterdag 21 januari 2023:
We staan op om zes uur en om tien voor zeven zijn we partitos. Eerste stop na twee uur in Hluhluwe bij de Zulu Croc Rafikies voor een ontbijt, as usual.
Een klein uurtje later zitten we terug in Red Lips die ons vlotjes naar Ballito brengt. Het is half één als we daar aankomen. Wat doen we eerst? Ja natuurlijk een tafel reserveren voor vanavond bij The 45 on eat street. Dan lopen we langs de kapper om een afspraak te maken. Ik mag om half vier komen. We hebben eerst nog wat zaken af te handelen maar dat moet lukken. We beginnen meteen aan het project INTERNET. Zoals er in België Proximus, Telenet, Base en Orange ... zijn, hebben we in Zuid-Afrika ook verscheidene providers. Sommige werken goed in Manguzi, andere maar halfzegat of totaal niet. Wij hebben al vanalles geprobeerd. Op onze telefoons werken we met Vodacom, niet altijd betrouwbaar maar we willen dit laatste jaar niet meer van nummer veranderen. We phonen met een prepaid sim. Voor huisinternet hadden we de eerste jaren een satelliet schotel. Betrouwbaar maar verschrikkelijk duur! 100 euro voor 21 Gigs. Dat was altijd meteen op en dan moesten we nog duurdere bij kopen. Een jaar of vijf geleden hebben we dat dan maar buitengegooid. Toen was er in Manguzi nog een Vodacom winkeltje en kon ik daar twee wificontracten regelen, elk 30GB overdag en ook 30GB 's nachts voor samen 40 euro. Dat was een pak minder duur dan de satelliet en het werkte redelijk goed. Twee jaar later konden we upgraden. De 30GB werden 50GB voor hetzelfde geld. Toen begon de miserie. Meer en meer mensen in Manguzi kregen toegang tot internet en de tower geraakte overbevolkt, vooral 's avonds vanaf vijf uur. Soms hadden we ook dagen geen internet. De Vodacom shop in Manguzi verdween, waarschijnlijk konden ze het aantal reclamaties niet meer aan 🤷🏻♀️. Ik keek uit naar wat anders en ondervond dat MTN wel goed zijn ding deed. In de Ballito MTN shop tekende Philip een contract voor twee jaar. 50GB voor 20 euro. En dat ging ook weer een hele tijd goed tot... de loadsheddings begonnen. Als de toren geen elektriciteit krijgt, hebben wij geen internet. Noch Vodacom, noch MTN want ze gebruiken dezelfde toren en meestal zijn de backup batterijen gestolen of niet lang genoeg opgeladen (wat te verwachten is natuurlijk als er maar 12/24 uur stroom is). In november waren alle contracten afgelopen. Bij één Vodacom contract hebben we toen een upgrade gedaan en hangen we voor twee jaar vast. Van het tweede willen we nu af en ook het MTN contract is afgelopen. Dat willen we vandaag ook opzeggen. Ik ben het beu. Niet kunnen internetten, niet kunnen bellen met België, niks kunnen opzoeken ... FINITO! Vorige week heb ik stiekem nog eens een andere player uitgeprobeerd, TELKOM. Niet slecht en vrij snel, ook als er geen stroom is. We gaan vandaag eerst bij de TELKOM shop langs om te horen wat zij in de aanbieding hebben. Geen contract voor twee jaar want we blijven hier geen twee jaar meer. Het winkelmeisje heeft maar twee woorden nodig om een resolution voor te stellen: 180GB overdag en hetzelfde 's nachts voor 25 euro en vooral ... maandelijks opzegbaar. Verkocht! Gelukkig heb ik in mijn visa aanvraagkaft de bank statements en proof of residence die ze nodig hebben. Ik leen ze even uit zodat ze alles kunnen noteren. Ik ben heel happy en hoop, HOOP dat het in Manguzi goed werk zal leveren. Een half uur later is everything sorted en staan we bij de Vodacom shop om ons contract op te zeggen. Then you have to call CANCELLATIONS ,zegt de man in de winkel. I will give you the number and help you. Philip belt. Moeilijk verstaanbaar in een shoppingcentrum vol achtergrondgeluiden! Philip doet de identiteitscontrole met de man aan de andere kant en legt uit waarvoor we bellen. Na vijf minuten argumenteren, is hij het beu en hoor ik hem zeggen. I will pass you my wife. She will handle it. De man probeert me te overhalen toch een upgrade te doen. Nee! Geen upgrade! We hebben al een upgrade op een ander Vodacom contract! Het werkt niet! Yes, I understand but may be you want to keep the number for later? Nee, dat willen we niet! Yes but just put 50 rand airtime on it every month! Nee! We willen gewoon opzeggen! Oké then may be 17 rand? Nee!!!! Wat versta je daar niet van? Cancel!!! OPZEGGEN!!! We willen geen geld meer betalen, we moeten geen kaart hebben!!! But mam...! Ik word nu, na 15 minuten... ambetant! Luister! Wij wonen in de brousse, komen af en toe een weekend naar de stad ... TO ENJOY! Ik wil naar de kapper! Nu! Ik wil gaan winkelen en op restaurant gaan. Ik wil geen half uur aan u verspillen! CANCEL THE CONTRACT! NOW!!!!! Yes Mam, I will cancel but there's a 30 day notice so next month you will still need to pay! Geen probleem als het daarna maar STOPT! Yes Mam, I will cancel, hold on ... Ik blijf aan de lijn maar na enkele seconden is de connectie verbroken. Ik verwacht dat hij mij terug belt maar ... nee, we zijn er vanaf 😅 FINALLY! Op naar het volgend station: MTN. Daar gaat het heel wat vlotter. De jongeman achter de desk kan het fixen op tien minuten. Ik kan hem wel kussen! EINDELIJK kan ik naar de kapper. Do you want a treat Mam? Ik twijfel even maar denk aan de hoofd en nek massage ... aan de annoying Vodacom guy en zeg: Yes I deserve a treat!!! Ik mag meteen aan de wastafel gaan zitten en doe mijn ogen dicht om meer te genieten van de massage ... die niet komt. Na de wasbeurt moet ik op een gewone stoel gaan zitten, krijg ik een hele bus treatment in mijn haar gesmeerd en dan wordt mijn hoofd in de plastiek gewikkeld. 🫢 Hoe lang gaat dat hier duren?🤔 Ten minutes Mam! Oef. Dat kan ik wel af. Dan zie ik opeens een robotterig toestel opduiken in de spiegel. Dat wordt rond mijn hoofd gezet. Okayy!!!???
Oei dat toestel geeft warmte! Ik begrijp dat het een treat kan zijn in de winter maar bij buiten temperaturen van 38 graden, zou ik een fan toch een betere verwenning vinden. Ik houd het juist 5 minuten uit. Ik zweet als zot! Stop this now please, it's really to hot for that today! Het wasmeisje kijkt mij ongelovig aan, maar als ze merkt dat ik het meen, mag ik toch terug aan de wasbak gaan zitten en krijg ik eindelijk de massage waar ik zo vurig naar verlangde 😂. Na de kapper is het hoogtijd om onze hotelkamer op te zoeken, een verfrissend drankje in de bar achterover te slaan, een fris doucheke te nemen en onze gereserveerde 45 tafel te bezetten. De seared tuna met groene spaghetti is weer heerlijk. Ik wil dat Philip even zwijgt om er beter van te kunnen genieten. Zo, zoooo lekker! Dat is tenminste een treat! Hadden we wel effe nodig!
Zondag 22 januari 2023:Om acht uur checken we out uit het Regal Inn (btw niks speciaals overigens) en winkelen we tot twee uur. Dan zijn we het beu en rijden naar Durban waar we gaan overnachten in een Air B&B dicht bij het VFS centrum waar ik morgen om negen uur mijn visa aanvraag moet doen. Het is ook om de hoek van Florida Road waar fijne restaurants zijn. Online boeken we onmiddellijk een tafel bij de Butcher Boys en doen dan een zwemmetje in het zwembad van de lodge.
Daarna stappen we na een kort dutje naar The Butcher Boys voor de laatste activiteit van de dag.
Maandag 23 januari 2023:Op tijd wakker, zo kunnen we nog op ons gemak inpakken en ontbijten voor we naar het VFS vertrekken. Onze kamerinfo geeft aan dat het ontbijt vanaf zeven uur geserveerd wordt. Stipt om zeven uur zijn we ingepakt en gaan we op zoek naar de eetkamer. Er is niks te zien en ik ruik ook niks, zelfs geen koffie. Na een beetje draaien en keren, vinden we de verantwoordelijke mama voor de lodge. No, breakfast is not included! zegt ze. Jawel! Breakfast is wel included! Ik keek het gisterenavond nog na! No Mam it is not included! Jah, kunnen we dan niet ontbijten en het betalen? No Mam, I don't have anything, not even bread! Tof! Op onze kamer kijk ik toch nog eens na of ik wel juist gekeken heb. Ja zeker! Services breakfast included. Ik stuur een berichtje naar de host dat we teleurgesteld zijn dat ze aangeven in hun advertentie dat ontbijt inbegrepen is en dat er dan geen is. Een kwartier of zo later krijg ik een telefoontje met veel sorries en dat ze niet wisten dat het in hun advertentie stond en dat ze het misschien later wel konden serveren. Jah, nee! Wij moeten dadelijk weg en jullie hebben nog niet eens brood in huis. Laat maar! Maar verander uw advertentie please. Allé, met een lege maag naar VFS dus.🤷🏻♀️ We laden de auto in en parkeren om kwart voor negen bij het visa centrum. Mijn afspraak is pas in een half uur maar ik ga me toch al maar aanmelden en... ik mag meteen binnen 🥳. Mijn aanvraag wordt afgehandeld door een jonge Indische dame. Supervriendelijk en efficiënt! Al mijn documenten zijn in orde om te versturen naar Home Affairs. Ook my fingerprints zijn oké, mijn blaren zijn verdwenen. Om half tien sta ik weer buiten en rijden we meteen door terug naar Ballito voor een ontbijt 😉. Daarna nog even vlees, kaas en verse groenten inslaan en hop terug naar Mangoes! Het was me toch weer het weekendje!
Donderdag 26 januari 2023:
Vanavond de laatste Shed Evening voor de laatst overgebleven Staffhouse girl van 2022. Zij werkt dinsdag haar laatste dag en vertrekt dan ook ... for ever 😢. Het wordt een disco avond voor Jacqui.
(Een Oreo is een klein Prince koekje van bijlange niet dezelfde kwaliteit, zullen we zeggen)
Zaterdag 28 januari 2023:
Zondag 29 januari 2023:
Doen we nog een grapje?
PS: Vergeet niet een reactie te plaatsen, met je naam of schuilnaam asjeblieft. Ik kan de reactie ook gewoon voor mezelf houden en niet publiceren op de blog. Als je liever niet publiek wil gaan, schrijf het er gewoon bij. Suggesties en vragen zijn ook altijd welkom! Dank u wel! En... ik vind het ook fijn dat je een beetje publiciteit maakt voor mijn blog bij je vrienden of familie🙃 😘
Geen opmerkingen:
Een reactie posten