16 tot 23 bericht: 2014 Nieuws uit ZULUland!

16 bericht: Aangekomen.
18/05/2014

Hallo iedereen!
Ons internet is eigenlijk nog noppes dus moet ik een beetje snel zijn.
Onze reis was ok.
Ons huis is 1 van de 3 nieuwste en groter en veel beter dan verwacht.
Living en keuken in 1
Badkamer met douche en lavabo
Wc met lavabo
3 slaapkamers. 2x dubbel bed en 1x enkel bed (allen voorlopig kakkerlakvrij)
Alle slaapkamers hebben grote ingebouwde kasten.
We wonen hier op het streng beveiligde domein van de kliniek, een domein als Bethanien.
We hebben dus voorlopig nog geen internet en geen auto.
Wel een nognietaanhetwateraangesloten verroeste wasmachine haha.
Te voet naar de winkel gaan, ongeveer een km ver, is niet erg.
Het probleem is dat je maar weinig in 1 keer kan dragen.
De meeste mensen zijn hier zwart, kei vriendelijk en spreken Zulu met soms een beetje Engels!
Ze verstaan het woord "beer" niet eens! Drinken zullen ze het wel doen.
Philip is nog 2 dagen bezig geweest met administratie en heeft dit weekend al eens geassisteerd bij een dringende keizersnede in theatre (operatiekamer).
Volgende week is het inloopweek voor hem en moet hij alle diensten doorlopen.
Zodra we internet hebben meer details en foto 's.
Dikke kus voor iedereen.
Kristel en Philip

 Laatste pinten in België

 Eerste in Johannesburg

 Eerste braai bij maanlicht en het prachtige Kosi Lake  the Mouth

17 bericht: De plastiek is van de stoelen.

20/05/2014

Sawubona allemaal.
Philip doet nu zelf consultaties en het is heel goed meegevallen!
Veel zwarter dan in Zoersel.
Bij elke patiënt wel ongelofelijk veel paperwork.
Wie heeft hen dat geleerd?

Ik hou me nog steeds fulltime bezig met ons huishouden.
Dat is ondertussen ongeveer kakkerlakvrij (alhoewel...af en toe...)
Gisteren is de plumber mijn wasmachine komen aansluiten.
(Moet ik dus ook niet meer alle  ochtenden een handwash doen)
Soms maakt het wel echt veel lawaai. Zo erg dat ik denk, ik zal de deur maar los doen om als het ontploft snel te kunnen ontsnappen. Maar so far, so good, het wast.
Vandaag zijn de elektriciteitsmannen geweest met drie om een lamp te komen vervangen!
Konden we dat niet zelf? Nee dus. Te hoog en geen ladder.
 Ik ben vandaag ook twee keer naar de winkel geweest. Eerst moesten we al eten hebben voor vandaag en dan ook nog allerlei dingen die je toch wel nodig hebt, wil je wat langer in een land blijven wonen. Dingen als een houten snijplank, een roerder, een vergiet, emmers, een fatsoenlijk mes, een onderlaken... En zo is er alle dagen wel iets anders dat je mist.
Deze namiddag ben ik nog een deken gaan kopen want tegen de ochtend is het toch wat frisjes.
Al die dingen kopen we hier bij de Chinezen. Kost niet veel maar is ook niet van goede kwaliteit natuurlijk. Ik hoop dat we snel internet hebben en een auto zodat we ook eens ergens deftiger kunnen gaan winkelen. Het verkeer hier is ook wel wat wennen. Men rijdt hier aan de andere kant van de weg dus om over te steken moet je ook eerst rechts en dan links kijken. Niet gemakkelijk!!!
Het eten halen we in de plaatselijke SPAR. Echt OK en niet duur.  Zes euro voor een kg malse rum(p)steak. En kip en boerewors (zonder t) allemaal kei goedkoop.

Dees ga get zijn veur vandaag.
X Kristel en de groetjes van Philip

18 bericht: Enkele foto's van ons huis

22/05/2014

19 bericht: Hello Belgium, hier nog wat nieuws uit ZULUland!
25/05/2014

Hello Belgium, hier nog wat nieuws uit ZULUland!

De eerste werkweek  zit erop  voor Philip en ik hou dan ook maar wat weekend zonder wassen en plassen.

We hebben deze week toch nog heel wat moeten regelen zoals een bankrekening en een internetaanvraag.

Voor ALLES heb je hier je paspoort nodig en nog ander bewijs van werk en woonst en nog papieren van dit en van dat,

zelfs om in de Spar een prepaid simkaart te kopen. Zeg hier bijvoorbeeld ook nooit:Ik zal eens SNEL....

-Vandaag zaterdag 24 mei, dachten wij eens effe rap onze bankkaart af te halen.  Ik denk dat we toch wel 2 uur in de bank zijn bezig geweest vooraleer alles in orde was: bankkaart overhandigd krijgen, een cash storting doen opdat er een beetje geld op onze rekening zou staan, ons registreren voor online banking en twee overschrijvingen doen voor ons toekomstig internet!

-Begin deze week ben ik in de Spar een datastick gaan kopen om toch al zeker ons mailverkeer te kunnen onderhouden. Minstens een uur zijn ze daar met mijn stikkie bezig geweest eer het in orde was :-). Time is not money  in Zululand!

-Gisteren is Johann geweest, JohAN the mAN with the internetplAN. Volgende week nog niet, maar de week daarna zouden ze maandag of dinsdag onze schotel komen installeren. Dan zullen we kunnen internetten en skypen zoveel we willen, als we maar betalen :-) olé!

-Net zoals in den  Delhaize 'Oostmal'  is op zaterdagmiddag naar de supermarkt gaan  hier ook niet zo'n goed idee. Te veel volk en veel lawaai,lange wachtrijen bij de kassa en diepvriesspullen zijn gegarandeerd ontdooid vooraleer  je er buiten bent. Toch beginnen we langzaam aan te wennen aan het Afrikaanse ritme.

-Donderdagavond is Dr. Josien, een toffe jonge Nederlandse dokteres, hier komen spaghetti eten.(Kristel kookt uitstekend! (Ph)) Sindsdien hebben wij een big car 4x4. Allé...wij denken dat toch. Hij staat hier nu voor onze deur geparkeerd. Hij kon het niet zo goed verdragen  dat Josien hier lekker zat  te eten en hij begon zonder reden (de kat?) verschillende keren  te alarmen. Toen zij rond een uur of 10 wou vertrekken, wilde hij niet meer mee. Josien moest 's morgens om 5 uur op bijscholing vertrekken zonder haar auto dus. Zij is nog niet terug en zo denkt iedereen nu dat wij de auto van Josien gekregen hebben maar er niet mee durven rijden. Haha!

This is Philip talkin' now : na toch wel een redelijk zware week, ons tweede weekend in KwaZulu Natal, heerlijke temperaturen hier in de winter, 25°  maar 't is hier wel om half zes al pikdonker. Blijkbaar  is het voor de zwarten hier traditie om iedere dag om 5 uur op te staan en al om 8 uur 's avonds te gaan pitten. Daar doen we nog nie aan mee! Het werken in de kliniek is nog vooral veel leren van de piepjonge Zuid Afrikaanse dokters die hier een jaar gemeenschapsdienst doen en van de zwarte verplegers/verpleegsters. Ook moet ik mijn weg zoeken in al die verschillende gebouwen en containers van het ziekenhuis (er is geen handig plannetje) en in de administratie. Het is een ongelooflijke papierwinkel die je moet invullen bij alles wat je doet en ... dat met mijn geschrift! Gelukkig zijn ze hier buitenlanders gewoon en is iedereen wel supervriendelijk, behulpzaam en geduldig. Ieder gesprek begint met een "goeiendag" (sawubona) en een "hoe ist?" (unjani?), honderd keer per dag. Veel uitstapjes hebben we buiten het dorp nog niet gedaan zo zonder rijdende auto.  Stilletjes aan leren we nieuwe mensen kennen. Tomorrow is a new day!

Vandaag zondag ook verkiezingen in België. Wie is nu de

 Voice van Vlaanderen geworden? Dat zouden wij ook graag weten.

Wedstrijdvraagje van 't weekend: wie kent  The crux of the biscuit is the apostrophe ?

Je kan hier antwoorden op de blog, kunnen we allemaal zien wie eerst was hé :-)!

We houden zeker ook van mailtjes krijgen met nieuws van het thuisfront.

Family and Friends (allebei met een hoofdletter) we still love you!

Kristel en Philip

 De weg van het winkelcentrum :-) naar het Manguzi Hospital zondagochtend.

 The broken car van Josien

20 bericht: Hospital grounds.

25/05/2014

Allemaal foto's op het hospitaal domein.

OPD  = Out Patient Department

waar Philip de consultaties doet.

21 bericht: E-mail
26/05/2014
E-mail nog steeds:
philip.vanleene@gmail.com
kristelsmits.ict@gmail.com


22 bericht: Nieuws uit ZULUland van maandag 26 mei en dinsdag 27 mei 2014.

Eerst en vooral: Dank u wel toffe vrienden en vriendinnen die ons al die mailtjes sturen met nieuws uit het Belgenland. We love you!

Ik nam me eigenlijk voor van 1 keer per week op de blog te schrijven, maar er gebeuren hier  nog zoveel nieuwe dingen dat er toch nog een keertje meer moet gepubliceerd worden :-)

maandag 26 mei 2014

6.30u: wekker

Philip moet elke weekdag om half acht in het Hospitaal zijn, uitgezonderd de maandag mag het een kwartiertje later. Na het weekend moet men een mens wat tijd geven om zich terug aan te passen aan het weekritme, vinden ze hier. Terwijl Philip badkamert, begin ik al te vegen (keren) in de slaapkamers. Tijdens het weekend heeft de wind van katoen gegeven zodat er veel zand  en ander stof is binnengevlogen. Een stofzuiger hebben zou heel fijn zijn maar ik denk niet dat iemand daar al van gehoord heeft hier. Theofiel, de stofzuigerverkoper uit de Suske en Wiske boeken, is nog niet langs geweest in Manguzi. Een dweil en een aftrekker heb ik in de winkels ook nog nergens kunnen bespeuren. Maar ja... in de Beuk&Noot vind je dat ook niet meer. Zal ik de ouderwetse zijn waarschijnlijk. Ik heb van de housemother Patricia een "franjesdweil" gekregen.

Zo'n ding dat je niet kan uitwringen pfff. Maar ja...voorlopig nog tijd genoeg om alles rustig te laten drogen. Om de twee à drie dagen moet je je huis hier toch wel een keerbeurt en een natte zwierbeurt geven en je moet dan toch wel zo'n 3 à 4 keer proper water nemen. Na 15 vierkante meter is het water zwart. Gelukkig staat er nog niet veel prul in ons huisje zodat zo'n poets toch wel snel gedaan is.

Om 8.30u neem ik een douche en vandaag lak ik mijn nagels nog eens.

Philip stuurt dat hij geen voormiddagpauze kan nemen en dat de maandag hier net hetzelfde is als die in België nl. DRUK!

Om 11.00u vertrek ik dan maar met de rugzak,gekregen van de collega's, naar de winkel.

Onderweg gaat het tegen iedereen die ik al een beetje ken: Hello-How are you-I'm fine thanks-And you- I'm fine too-Sawubona-Yebo-Unjani.....

Op de terugweg passeer ik langs het huis van de Engelse dokter Amanda. Haar man Tim komt net thuis met hun driejarig zoontje Phelan. Van Tim mag ik een boek lenen: A walk across the sun. Heb ik toch iets te doen en door te lezen my English will improve I hope!

Even na 13.00u komt Philip thuis om te eten. We eten buiten op het terras en we bespreken dat we de housemother moeten verwittigen dat het licht in de badkamer stuk is en wegens de hoogte en geen ladder kunnen we die zelf  niet vervangen. Ook is er een deur van een slaapkamer die niet toe kan omdat er te weinig schroeven in zitten en die gezakt is. Al de werkjes in ons huis moeten officieel aangevraagd worden in drievoud .

We weten alleen niet waar en aan wie we dat drievoud moeten bezorgen. Philip belt de housemother. Hij begrijpt dat zij in de loop van de namiddag eens zal langs komen.

Om 14.00u gaat de sirene en moet iedereen terug aan het werk.

Philip is nog maar net de deur uit en er stopt al een auto.

Housemother? Dat is snel, denk ik.

Nee. Niet de housemother. 't Zijn de mannen van ongedierte bestrijding. Ze geven hun kaartje

en willen de cockroaches wel komen verdelgen, zeggen ze. Ho,ho, zoveel cockroaches heb ik hier nu ook weer niet gevonden! Are you sure mam? vragen ze. We went in all the doctors houses! Oké, zeg ik, go on do it!

In alle kamers sproeit one boy de omtrek overvloedig zodat het op sommige plaatsen echt nat is maar... geen gevaar voor de mens hoor, verzekeren ze me. Een andere man smeert ook nog op verschillende plaatsen, zoals op stopcontacten, lichtcontacten en in de kasten op het scharnier, een puntje oorsmeer (zo ziet het er toch uit).

Allé, ik ga hier geen cockroach meer zien :-). Ze zijn nog geen twee minuten weg of er zit al iets groot vlinderachtig binnen.

Ik vang het maar snel met een beker en laat het vlug vrij voor het van zijn (of ik van mijn) suske valt.

Dan lees ik de krant. The New Age editie KwaZulu-Natal in het Engels.

Ik lees dat ze zich hier ook wel bezig houden met veiligheid van kinderen in het verkeer.

Allé, de dag loopt ten einde. Philip is klaar met zijn werk. Ik kook, we eten en ik werk nog wat aan de blog.

Geen housemother meer gezien trouwens.

23.00u: bedtijd

dinsdag 27 mei 2014

6.30u: wekker

Philip staat  op en badkamert, ik blijf nog effe liggen tot 7 uur.

Geen poets vandaag dus was en strijk ik mezelf maar meteen als Philip de deur uit is en vertrek  daarna naar de winkel.

'k Doe mijn gewone sandalen eens een keertje aan, hakje van 3 cm en toch iets eleganter dan de usual teensleffers.

Ik ben het terrein van het hospitaal nog niet uit en ik heb al spijt van mijn experiment. Ik zak met de hakjes in het zand en schep ook nog zand en steentjes op die er dan moeilijk weer uit te krijgen zijn. Dit is dus ook de eerste en de laatste keer geweest.

'k  Zal ze wel dragen als we binnenkort een auto hebben. Zolang ik te voet naar de winkel moet, zal het gewoon op mijn kamelenschoenen zijn.

Aan de kant van de weg zitten de mama's hun tomaten, sla, ajuinen... te verkopen. Ik vraag of er iemand spinazie heeft.

Ik koop 4 bussels voor 5 rand elk. 20 rand dus of ongeveer anderhalve euro.

Terug thuis wil ik meteen werk maken van het exploreren van de spinazie. Wat kan men hiervan eten en wat niet? Dat is de grote vraag. Het zijn zulke grote blaren! Ik maak er maar direct een foto van.

Ik veronderstel dat je die dikke nerven niet op eet (hoewel ik dat dan weer tegen geen enkele zwarte hier zou durven zeggen) en verwijder ze en gooi ze stiekem in de bosjes.

Dan was ik ze enkele keren en zet ze in een emmer water tot vanavond.

Even na 13 uur belt Philip om te zeggen dat hij niet naar huis mag komen eten. Hij wilde vertrekken toen deze conversatie volgde:

Nurse: Doctor where are you going?

 Philip: Euhm, I am going home to eat!?

Nurse: No doctor, you can't! The word lunch is written after your name so you have to stay during lunch and you can go when the others are back. You are the lunch doctor and you have to stay with me, the lunch nurse!

Oké dus, lunch om 14.30u. en om 15.00.u stapt Philip alweer terug naar de consultaties. Onderweg komt hij de werkmannen tegen die op weg zijn om onze elektriciteit te maken. Hij belt even om te verwittigen dat ze eraan komen. Inderdaad, nog geen twee minuten later staan Lucky en  zijn makker  hier voor de deur. Ik leg uit dat het licht in de badkamer kapot is en dat ze eigenlijk een ladder nodig hebben om daar aan te kunnen. Tja, no ladder available! Somebody else needed the ladder to paint. Blijkbaar is er dus op dit hospitaaldomein maar 1 ladder en voorlopig niet beschikbaar.

No worry , Lucky heeft al een andere oplossing. Een grote vuilnisbak van ons straatje wordt in mijn badkamer gesleurd en als hij daar op staat, is hij groot genoeg om er aan te kunnen. Problem solved. Dat ik daar nu niet aan gedacht had!

Ja, en er stond toch ook nog iets op het blad over... een deur van de slaapkamer? vraagt Lucky.

Ik laat hen de deur zien die nog maar met een paar vijzen vast hangt en zodanig gezakt is dat ze niet meer toe kan.

Ik demonstreer dat je moet "lift it" en "push it" en dat 1 van hen twee dat moet doen terwijl de andere er vijzen in draait.

Lucky begrijpt het. Degene die bij hem is, is een al wat oudere man (zoals ik waarschijnlijk) maar om het voorzichtig uit te drukken, de kinderen in het vierde leerjaar weten beter dan hij  hoe ze met zo'n machientje een schroef moeten indraaien.

Echt niet te doen. Ik ben maar efkes naar de keuken gegaan. Jongens jongens!

En neen, zulke vijzen? Dat hebben ze niet bij hoor. Ze gaan later terug komen.

Ik herinner me plotseling dat ik vorige week wat spullen heb verzameld in een zakje. Vijzen en haakjes en zo die ik hier en daar bij mijn poets in de kasten en op de grond heb gevonden. Gelukkig zijn daar ook de vijzen van de deur bij.

Second problem ook solved dus.

Ik heb nog een derde probleem: Onder elke zetel in de living staan 4 plastieken potjes als pootjes. Bij één van hen is er zo'n potje totaal verénneweerd en de vijs waar het mee vast zat afgebroken.  But no problem hé, Lucky gaat er een houten blokje voor maken same size en dat eronder vijzen. Of ik misschien een meter heb om te meten hoe hoog het moet zijn? Natuurlijk heb ik geen meter maar ik heb wel iets wat ik in het tweede leerjaar heb geleerd te gebruiken als meetmiddel: een touwtje. Lucky houdt het touwtje tegen het potje en ik knip af! Kan niet juister! Ben benieuwd of ze straks het mini touwtje nog gaan terug vinden. Ze komen morgen terug met het nieuwe blokje.??

19.30u: Vermits we vanmiddag pas om half 3 hebben gegeten, begin ik nu pas aan de avondkook. De spinazie is gewoon ongelofelijk lekker en smaakt volledig naar spinazie hoewel ik daarstraks dacht dat het waarschijnlijk doorgeschoten pissalade zou zijn en op niks zou trekken.'t Is een meevaller!

23.00u: bedtijd en geen cockroach gezien vandaag :-)

23 bericht: 29 mei 2014 Hemelvaartweekend in België.
02/06/2014
Hemelvaartweekend in België! Ik had er niet eens aan gedacht en hier is het ook gewoon werkdag. Ik heb de indruk dat bijna alle mensen die buiten het Hospital domein werken, op zijn minst 6/7 dagen en dikwijls 7/7 werken met misschien de zondag wat minder uren.

'k Heb vanmorgen het huis nog eens snel gedweild en het vuile water heb ik over ons voorterras gegoten. Dan er eens met mijn keerborstel over geschrobd en een beetje afgedweild. Ja ingewikkelde zaak. Een aftrekker zou toch wel gemakkelijk zijn.

Misschien hebben ze dat wel in Durban, een 500 km van hier. Als we ooit eens een auto hebben..:-)dream dream!

Terwijl ik dat terras stond te schrobben, verschenen er opeens twee mannen komende van achter ons huis! 'k Verschoot me nen aap! Ik stond daar wel in mijn pyjama hé en zelf nog niks gewassen of gestreken en zelfs nog niet in de spiegel gekeken! Ik maar van: Oh sorry I probably  look terrible!  En nee, zij vonden I looked good! De leugenaars! Maar ja zeg... die vielen ook aan langs achter hé!

Ze waren wel verbaasd dat ik als blanke kon werken als een echte Zuluvrouw, dat ik de was en de plas wilde doen. Ik vertelde hen dat in België de meeste mensen hun huishouden ook zonder hulp doen en dat lang niet iedereen een poetsvrouw heeft.

Als we op ons terras zitten hebben we dit uitzicht:

En ook een zicht dat me erg aan Zoersel doet denken:

Na de kuis van mijn huis, zelf in de douche en op naar de winkel.

Onderweg had ik een wat langere conversatie dan gewoonlijk met een van de carwash boys. Gewoonlijk is het: Hello the boys! Hello mama how are you! Fine and you... Maar omdat er vandaag veel auto's in de carwash stonden zei ik: Good morning boys! I see you're going to earn a lot of money today! Waarop één van hen een beetje teleurgesteld antwoordde: Dat is allemaal voor mijn baas! Ik word gewoon maandelijks betaald.

En zo kwam ik van hem heel wat te weten.

Dat hij Simpure heet en dat hij bijna vlak bij ons huis woont maar wel aan de andere kant van het hek. Dat hij 28 is en niet getrouwd. Dat hij nog bij zijn ouders woont en dat hij broers en zussen heeft. En 2 kinderen, een jongen van acht en een meisje van drie. Wel bij dezelfde moeder maar hij woont niet met hen samen. Usual African situation dus :-) Zo leer ik hier dus wat mensen kennen. I'm very interested in how they live!

Ik ging Sparren voor 141  Rand = 10 euro (kipfilet450gr., 6 eieren, de krant, wattenstokjes, grote fles water, hesp en pastrami en komkommer en spaghetti). Daarna ging ik nog 4 zakjes nootjes kopen bij den Total (benzinestation) Die nootjes kostten 153 Rand! Meer dan al de rest van mijn eten! Toch eens over nadenken volgende keer.

Thuisgekomen hing het wasje dat ik vanochtend had gedaan al droog aan de wasdraad. Tijd om een strijkje te doen dus. Vermits het binnen to hot was, zette ik mijn strijkplank maar buiten op het terras. Strijkplank!? Als je dat zo kan noemen?

Als je wat te hard duwt, krakt ze zeker door en als de wind wat te hard blaast, ligt ze omver maar... het strijkt (voorzichtig).

Terwijl ik stond te strijken, kreeg ik het gezelschap van vier zwarte jongetjes tussen 9 en 12 jaar, op blote voeten. Eén van hen woonde blijkbaar op het terrein en de rest kwam bij hem spelen. Ze kwamen wat aarzelend voorbij, maar vermits ons huis het laatste is, konden ze niet echt verder, ze draaiden ons achterterras op en kwamen even later toch terug vooraan piepen. Ik knoopte toch maar een gesprek met ze aan.

Ze zagen er toch wat armoedig uit op hun blote voeten met een t-shirt vol gaten.

Ik vroeg of ze graag een appel hadden. Ja natuurlijk! Ik had nog net 4 appels dus geen ruzie. Ik dacht dat ze met hun appel in de hand wel weer verder zouden trekken maar dat was niet waar. Ze installeerden zich buiten aan de tafel rond de strijkplank alsof ze hier al jaren op bezoek kwamen, aten rustig hun appel op en de restjes deden ze braaf in de vuilnisbak. Ondertussen vertelden ze waar ze naar school gingen. Eén van hen ging hier achter het huis naar school = de gele uniformen en de anderen gingen naar school aan de poort van  het hospitaal = de rode uniformen. Ze hadden een speelgoedrevolvertje bij. Ik zei hen dat ik guns niet zo leuk vond. Even when it were just toys! De oudste deed een beetje verveeld, nam het plastieken revolvertje af van de andere en maakte aanstalten om het in de bosjes te gaan gooien. Dat vond ik nu ook weer niet nodig! Ik zei: No! No!Just don't bring it next time!  Ze vonden het wel leuk bij mij op mijn terras. Uiteindelijk heb ik moeten zeggen: Allé jongens , ga nu nog maar wat spelen hé! Anders waren ze hier blijven wonen denk ik! Ze hadden al binnen gekeken en met glinsterende ogen gezegd: NICE house! Met een beetje tegenzin trokken ze dan maar verder. Ik heb spijt dat ik van hen geen foto heb getrokken maar misschien komen ze morgen wel terug voor een banaan :-)

Philip was op tijd thuis vandaag en we konden nog even voor het donker werd op het terras zitten.

Het is hier herfst nu. De winter begint rond 21 juni. Tot dan verkorten hier ook de dagen. Vanaf 21 juni beginnen ze weer te verlengen. Rond de middag halen we hier toch temperaturen  van 25 graden in de schaduw. Zalig eigenlijk! In januari wanneer het hoogzomer is, zal het hier veel te warm en vochtig zijn. Hier is het genieten van herfst en winter dus!

Ik heb ook nog een foto getrokken van de vuilnisbak die Lucky binnen haalde. Hij is trouwens nog niet terug geweest met  het blokje voor onder de zetel.

Vanuit Zoersel kregen we ook nog een paar vragen per mail. Misschien ook wel interessant om op de blog te beantwoorden.

1) Hoe is het uitgaansleven daar en de feestjes en ambiance?

Wel voorlopig hebben we daar nog niet veel van gemerkt. We zitten niet in een stad en buiten het domein hebben we nog maar drie straten te voet gedaan.

De straat die van de hospitalpoort tot aan de "grote baan" loopt, is ongeveer zo lang als de Kievit van de Oostmallebaan naar de Westmallebaan. Je vindt daar af en toe een klein winkeltje. Misschien dat daar tijdens de week soms mensen binnen springen die naar het hospital gaan. Op de "grote" baan ligt het dorp. Aan het begin van het dorp is er een benzinestation en ook op het einde is er een benzinestation. Daartussen liggen de plaatselijke Spar en Boxer (supermarkten), een Boxer drankhandel( Leirs) en een Boxer (Hubo) en ook nog een stuk of tien "Somers Cop" magazijntjes die bijna allemaal hetzelfde verkopen. Van alles van kleren tot potten en pannen en stereo installaties en dekens en plastieken potjes en strijkijzers en batterijen en elektriciteitskabels enz. maar geen eten. En ze hebben ook allemaal echt hetzelfde. Als je een toaster zoekt bijvoorbeeld en de ene heeft het niet, ga je het waarschijnlijk ook niet vinden bij de andere. Het zijn ook meestal Chinezen die b.t.w. geen Chinese wokpannen verkopen. Langs de kant van de weg zitten dan ook nog mama's hun groenten, meestal spinazie, uien, tomaten, sla, butternut (en ik ben er nog niet helemaal uit wat dit juist is), bananen en mandarijntjes te verkopen.

Dan is er ook nog een derde straat wat nog een verbinding maakt tussen de "grote" baan en hospital road. Niks te zien daar trouwens.Het is nog een vrij nieuwe straat waar ze nog aan het bouwen zijn. Nieuwe verkaveling :-)

Dus... ons leven speelt zich dus af op een  vierkante kilometer.

Tot zolang we geen auto hebben is er hier dus geen uitgaansleven, noch een feestje, noch ambiance. Maar we houden jullie op de hoogte mocht daar verandering in komen.

2) Is daar normaal eten?

(Philip vindt dat ik in het volgend deel nogal negatief ben. Moest dat zo overkomen, dat was helemaal niet de bedoeling. Er is hier lang niet zo veel als in België maar veel meer dan verwacht en zeker genoeg. 'k Mis alleen het brood toch wel een beetje)

Ja er is hier echt wel normaal eten, alleen lang niet zoveel keuze als in België.

In de Spar vind je: aardappelen, boontjes, paprika's, witte kool, bloemkool, broccoli, courgettes, komkommer, tomaten, wortelen, spinazie maar vooral in verpakte miniversies ziet het eruit als bij ons. Miniversies wil zeggen dat ze eruit zien als babybloemkooltjes en snoepcourgettes. Die zijn dus voorverpakt. De losse plaatselijke versie is ook te krijgen maar ziet er niet zo perfect en afgekuist uit als in België. Ze mag er dan misschien niet zo aantrekkelijk uitzien maar dat wil niet zeggen dat die versie niet zeker zo lekker is! Integendeel zelfs!  En de tomaten hier van de madamtjes langs de straat MmmmmmmmMMM lekker rood en rijp. Zo lekker kan je ze bij ons NERGENS halen!

Je kan in de spar ook kleineblaadjesspinazie halen, verpakt in pakjes van 80g. Als dat klaargemaakt is kan je 1 aardappel misschien een groen kleurtje geven. Misschien hé! Spinazie van de plaatselijke bevolking is dus veel veel beter!

Moambe hebben we hier nog niet gezien.

Ik denk dat de plaatselijke bevolking vooral rijst eet met toch ook af en toe aardappelen  of spaghetti. Het vlees wordt hier vooral gebraaid op bbq dus.

Van vlees eten ze hier biefsteak in taaie en malse versies maar vooral in grote versies. Ook kip: kippenvleugels, kippenbillen, kippenborst en zelfs kippenpoten. Kippenpoten worden heel veel verkocht. Ik ben er nog niet uit wat ze daarmee doen. Opeten of soep koken??? Worst: boerewors en de iets pikantere versie(chakalaka)

en Weense worstjes en Duitse braadworsten. Gehakt ( vooral beef en weinig porc) kan je hier ook vers krijgen. Varken en schaap heb ik ook al gezien maar toch miniem. 
Toespijs is nog een ding apart. Een charcuterietoog dat bestaat hier niet .Als je naar Frankrijk of Spanje gaat, is dat al heel wat minder dan bij ons in België en in Manguzi bestaat dat niet.  In de koeling in verpakking vind je vooral worstjes  en boterhamworst in alle variaties en merken.
Hele grote en hele kleine. Kaas zoals bij ons de ZIZZ in variaties Gouda en Cheddar. Soms maar niet alle dagen is er in de Spar een soort salami, hesp en pastrami te verkrijgen in een pakje. En er was ook al eens bacon die wij dan 's middags eens gegeten hebben met een ei. Lekker!  En dat zal het zijn van toespijs.

Het brood is niet om over naar huis te schrijven. Fabrieksbrood (toastbrood) in een plastiek zak en fabrieksbrood (toastbrood ) in een plastiek zak en fabrieksbrood (toastbrood) in een plastiek zak. OOOOO ik  verlang zo naar een Zoerselse boterham!  Dat is het enige(van eten hé) wat ik mis, het brood. Naar het schijnt zou je in Zuid Afrika alle soorten brood moeten kunnen krijgen maar niet op onze vierkante kilometer dus :-)

Van mayonaise hebben we al drie potjes geprobeerd. Het eerste was te doen smooth mayo van Spar maar was voor verbetering vatbaar. De tweede van Nola: niet te doen! We hebben het weggegooid. Vandaag hebben we weer een klein potje van een Cross en Blackwell. Die gaat het voorlopig worden. Veel meer keuze is er ook niet!  Vandaag hebben we ook de tomatosaus van Wimpy meegebracht. Ook goed te doen! Van wasmiddel en koffie en kruiden en olie en ... alles kan je hier wel vinden maar in 1 of 2 merken. That's it. ('t Is toch wel een stuk luxueuzer dan in de Congo Jeanne!)

3 Of er hier wilde beesten zitten?

Op het domein hier zitten geen wilde beesten. In de dichtbegroeide delen over ons terras zou  wel een slang kunnen zitten zeggen ze. We hebben er nog geen gezien. Voor de echte wilde dieren moeten we naar de parken denk ik. We hebben nog geen auto dus zullen we daar later ook nog eens moeten op terug komen.

Er zitten wel mooie vogels in onze tuin.En hier komt dan ook de wedstrijdvraag van de week:
Wie kent de naam van deze vogeltjes?

(ps. Vorige vraag gewonnen door Heidi onze buurvrouw in de Kievit. Proficiat Heidi!)

Deze wilde dieren vonden we ook op en rond ons terras:

Vanmorgen hebben we in de living ook nog een grote dode kakkerlak gevonden, een nest dooie miertjes in de wc en deze namiddag buiten in de wasbak een hagedis, spijtig genoeg ook dood. De Indiërs van de Hankai Pest Control hebben (te?) goed hun best gedaan!

We hebben momenteel ook zeer weinig last van muggen en vliegen. 

En nu nog wat losse weetjes:
Dit is het eerste kunstwerkje dat we hier kochten.

 We kochten ook een klok + kalender + thermometer + timer in één!

 Dit is onze avondwijn.

 Dit is Philip zijn ontbijt. In Zoersel at hij altijd een Luiks wafeltje met cola light.
 Hier doet hij het met tenniskoekjes en sodawater van Schweppes.

 Ook in onze krant worden Belgische voetballers vermeld.

 Zonet (maandag 02 juni 2014) is Johann, de man met zijn internetplan met werkman ons internetplan komen verwezenlijken. Het werkt. Hopelijk komen we met ons 25GB per maand toe. In België heb je wel 100GB voor veel minder geld. We zullen zien en proberen vooral 's nachts te downloaden.

 In ieder geval: the mama is tevreden!

Tot de volgende keer!