Zaterdag 2 december 2023:
Yeah! In Manguzi it is already Christmas dinner! In de dertig dagen die volgen, zullen bijna al onze girls het nest verlaten. Deze keer ben ik voorbereid en ga ik er niet depressief van worden. Wij beginnen trouwens ook al stilletjes wat in te pakken, onze verhuis komt dichterbij. Het wordt elke dag meer spannend maar ik verheug me erop, very much!
Maandag 4 december 2023:
Eskom heeft onder zijn voeten gekregen.
Hier is mijne schat Jack weer zé! En zie hoe blauw de lucht is!🥰
Loadshedding en ook de generator laat het afweten. Dat betekent big trouble in de operatiekamer😱 Opereren met gsm lichtjes.
Geen Shed vanavond maar ik verstuur de uitnodiging voor zondag.
Vrijdag 8 december 2023:
Melo (kleindochter van Rebecca) is afgestudeerd van Primary School. De lagere school stopt hier na Grade 8, in België het tweede middelbaar. Twee jaar geleden ging ze met ons naar Tembe Elephant Park. Wat een verschil! Proficiat Hlumelo! Maar...verstop u voor de Manguzi boys!
Ik bel Jabulani om hem ook uit te nodigen voor mijn feestje zondagavond. Yes Mam, I'm gonna come! When? Sunday Jabulani from six to nine at The Shed. PM Mam? Yes Jabulani! 6 PM!
Zaterdag 9 december 2023:
Onze enige Mango dit jaar 🙈
5pm, Jabulani belt me.
J: Hello Mammo!
K: Hello Jabulani! How are you?
J: I'm fine Mammo.
K: What's up Jabulani?
J: I'm confused Mammo.
K: Confused Jabulani? About what?
J: About the party Mammo. Is it AM or PM?
K: Jabulani, what a question! Did you ever have to go to a party at six in the morning?
J: Euh???
K: At six in the morning I am still in bed Jabulani, and you are too!
J: But I'm confused Mammo! Is it PM?
K: Yes Jabulani! See you at six PM! 😂🤦🏻♀️🤦🏻♀️🤦🏻♀️🤣 Bye!
Het is donker buiten. Dan opeens pok ... pok .... pok ... tegen de ramen, de vliegendeur. Shit Schattie, ze zijn er weer! De viervleugelige termieten! Snel alles dicht en lichten uit! De termieten vliegen naar het licht. Zo snel ze tegen het raam botsen of gewoon op de grond landen, werpen ze hun vleugels af op zoek naar een goed plaatsje. Op ons terras liggen al hopen vleugels. De termieten proberen door alle spleten en kiertjes ons huis binnen te komen. Niks van! Buiten blijven!
Ha er is er toch nog eentje binnengeraakt maar mijn kleine kaboutertjes zijn al bezig hem op te ruimen. Dat komt in orde!😅
En nu, jah, 't is zover hé, mijn 65ste levensjaar loopt op zijn einde. Als ik het zo zeg, krijg ik meestal protest: Allé Kristel, je wordt nu toch maar pas 65! Je stapt op tram 65!... Maar het is niet waar hé! Als je 65 wordt, stap je af van die tram. Je wordt toch niet 1 jaar de dag dat je geboren wordt, pas als je dat hele jaar hebt volbracht. Ik weet niet waarom en waar, maar ergens verandert het in mensen hun brein dat je pas op die tram stapt als je de stempel van dat jaar krijgt. De dag dat je geboren wordt is je birthday en de dag dat je 1 wordt, vier je voor de tweede keer je birthday. Zo is het🤷🏻♀️. Morgen stap ik dus op tram 66 en om mijn 65 ste jaar vrolijk te eindigen heb ik vanavond al onze vrienden uitgenodigd om mij te helpen dit jaar goed te beëindigen. Een soort oudejaarsavond 😂 Let's party!🥳
Philip en ik hebben een strak schema:
8 uur: Naar de winkel voor cool drinks en chips, bier hebben we nog genoeg.
10 uur: Sangria maken en koel zetten.
11 uur : De Shed kuisen.
14 uur : De sangria proeven en eventueel corrigeren.
15 uur : Twee zakken ijs halen halen bij Total en meteen ook twee burgers als dinch (lunch&dinner) zodat we straks niet te vlug zat zijn.
17 uur : Ons eigen zelf klaarmaken.
17.30 uur: De muziek naar The Shed verhuizen en een tafel klaarzetten voor de sangria en de verjaardagstaart.
17.40 uur: En... daar komt Jabulani al om de hoek gelopen, zegt Philip. In de tien jaar dat hij bij ons werkt, is hij misschien één keer te vroeg op zijn werk verschenen, voor de rest altijd te laat 😂. Ik ben al blij dat hij niet om 6AM aan ons slaapkamerraam stond. Hoe weet je dat het Jabulani is Philip? Hij heeft een vriend bij en hij stapt een beetje raar, antwoordt Philip, je zal het meteen wel zien als hij voorbij de bosjes is. Inderdaad, het is Jabulani met een vriend, allebei helemaal opgekuist, wit hemmeke, en ja zijn manier van stappen is anders dan anders. Stoer, borst vooruit, een beetje zwevend, zo van: Hier kom je op mijn terrein vriend! Dit is mijn tuin, hier ben ik de baas. Grappig. En het is nog net licht genoeg om zijn vriend een rondleiding te geven. Dat heeft hij goed bekeken. Als hij even later aan zijn tafel gaat zitten, zie ik nog steeds een andere Jabulani dan normaal. Vandaag voelt hij zich the King. Echt wel leuk. Wat wil je drinken Jabulani? Ik vertel hem wat er allemaal is, dat hij alles mag nemen wat hij wil en dat hij bier of iets anders met alcohol aan Philip moet vragen. Vorige week nog pochte Philip dat Jabulani nooit alcohol drinkt. Hij verschiet dus wel een beetje als Jabulani naar de toog wandelt. Wat wil je Jabulani? Bier? A l c o h o l sir! antwoordt hij. Heel grappig! Daar gaat Philip zijn theorie😂. En daar is Sam, mijn kleermaker ook al. Sam! Je moest geen cadeau meebrengen! I did Mam! For you and him! Hij overhandigt me een papieren zak. Oh, heb je ons verstelwerk al klaar dat we jou gisteren brachten? Look Mam! Ik doe de zak open. Goh hij heeft een kleed voor me gemaakt en een matching hemd voor Philip! Wow, dat doen we meteen aan! Het is mooi! We kunnen nog eens trouwen!
Klik hier voor klein filmpje op youtube🥳
Dinsdag 12 december 2023: nog 111 dagen tot 1 april.
Oeps, the Zulu's have no king!
Woensdag 13 december 2023:
Allé, my pension Belgium is in actie geschoten. Misschien mag ik dan toch op pensioen 1 januari? De documenten vliegen E-box en Doccle binnen 🥳
Maandag 18 december 2023:
Ik breng Philip met al zijn bagage even met de auto naar het hospitaal, kwestie dat hij niet zou vervormen tot een muilezel. Als ik terug kom zit er een mini bulbul in de goot voor ons terras. Ach het is nog een baby, ik zie het aan zijn brede bek. Hij wordt nog gevoed door zijn ouders. Misschien is hij wel net uit het nest gevlogen van de palm aan ons terras. Daar vlogen de ouders de laatste maand af en aan. Ik trek een foto van het bengeltje en ga eens voorzichtig naar het nest kijken. Opeens groot lawaai. Papa en mama bulbul zitten samen op een tak en kwetteren een oorlogsverklaring mij recht in de ogen kijkend. Het is duidelijk, het zijn hun spruiten die uitvliegen. Geen twijfel meer mogelijk. Ik draai me om en wandel naar mijn deur. Papa volgt me, vliegt in de rozenstruik en blijft daar boos kwetteren tot ik de deur achter mij dicht doe. Oef, ik leef nog!😅
Donderdag 21 december 2023:
De laatste SHED avond van dit jaar en misschien wel the last one ever. In 2024 beginnen we met de verkoop. Met z'n vijven praten we een jaaroverzicht vol en nemen we de laatste foto. We will keep on trying to always look on the bright side of life.
Vrijdag 22 december 2023:
Een paar maanden geleden brak er een stuk van mijn tand en de volgende dag zat het andere stuk ook tussen mijn boterham. Ik panikeerde. Waar moest ik hier in godsnaam naar een tandarts en België was nog een maand of zes van hier verwijderd 😳. De wortel zat er nog in en het deed geen pijn. Ik besloot dan maar met de andere kant te bijten en af te wachten. Dat ging goed tot een paar dagen geleden. Opeens was de pijn daar. Misschien niet goed gepoetst? Tandenborstel schrob nog eens goed! Precies een beetje beter. 's Avonds was het toch tijd voor een K-Fenakske. De pijn verdween tot de volgende dag elf uur. Dat was gisteren. Ik nam nog een pilletje en rond zeven uur nog één. Verdorie! Om drie uur vannacht werd ik alweer wakker van de pijn. Ik moet echt actie ondernemen. Ik kan toch niet nog vier maanden drie pijnstillers per dag nemen. Zodra de wekker is afgelopen, bespreek ik het met Philip. Ik besluit naar de tandarts van het hospitaal te gaan. Waarschijnlijk kan die me niet helpen maar ik hoop toch wel op enig advies. Ik wacht braaf op het bankje mijn beurt af en een kwartiertje later mag ik al binnen. De tandartse bekijkt mijn tand. Ze kan hem trekken maar misschien is hij nog te redden. Als ik dat wil te weten komen, moet ik wel naar de tandarts in het dorp want het hospitaal kan geen fotootjes nemen, noch een wortelkanaalbehandeling uitvoeren. Ik verzamel al mijn moed want mijn vertrouwen in onbekende tandartsen is pietluttig klein. Ik stap in Red Lips en zij brengt mij dapper naar de private dentist office. Komaan Kristel, stap uit en ga naar binnen. Oké, zeg ik, women's power! Waar is de deur? Ik trek de deur open en kijk voorzichtig binnen. Oh, dat valt mee, er zitten maar een paar mensen te wachten en misschien nog niet eens allemaal voor de tandarts want het is ook een dokterspraktijk en zelfs voor je ogen kan je er terecht. Er zitten vier mensen achter de balie. Ik word verwezen naar de uiterst rechtse, dat lijkt mij nog een heel jong meisje maar misschien is dat omdat ik zelf al zo oud ben. Ze vraagt mijn gegevens en uitleg over mijn probleem. Dan dompelt ze me onder in de prijzen van trekken, wortelkanaal, kronen enz. What do you want? vraagt ze bijna smachtend naar een expensive gouden kronen antwoord. I don't know, antwoord ik, I would like the dentist's opinion and advice first 🤷🏻♀️.Het meisje zucht. Oké, you are the fifth but the dentist isn't here yet. Probably only at eleven, he is coming from Mbazwane today. Ik kijk op mijn phone, half 10. Nog anderhalf uur vooraleer hij aankomt. En dan pas vijfde patiënt. So, can I still go home for a while? I live in Manguzi Hospital, I only need five minutes to drive back. Ze kijkt me een beetje dom aan maar geeft toch uiteindelijk toelating als ik beloof om twaalf uur terug te komen. Ik ben blij dat ik gewoon thuis kan genieten van mijn tandpijn en zenuwen. Ruth zorgt af en toe voor wat afleiding. Om tien voor twaalf rijdt Red Lips mij terug. Er zit nog steeds haast geen publiek te wachten voor een optreden. Op de vier rijen van tien stoelen zit er enkel één halve vrouw. Half want ze slaapt 😉. De tandarts is nog steeds niet aangekomen. But he is leaving Mbazwane now now, verkondigt de assistente. Leaving now now! Will be here soon!?? Mbazwane is een uur rijden 🤦🏻♀️ Oké Kristel, kalm blijven, adem eens diep en ga gewoon zitten wachten tot de ster arriveert. Lees je boek of luister naar een podcastje. Rustig blijven, je bent voorbereid. Onderga gewoon alles en wees voor een keer een authentieke Manguzi patiënt, dan heb je dat ook eens meegemaakt. De zaal loopt stilaan vol en even na 13 uur is de dokter eindelijk daar. Vraag me niet hoe maar ik word opeens patiënt nummer twee. Misschien zijn de andere niet komen opdagen? Ik protesteer niet, mijn tandpijn laat geen nadenken meer toe. Het meisje van de bali is omgetoverd tot tandartsassistente en doet me een bavetje aan. De jonge tandarts vertelt dat hij eigenlijk maar een vervanger is voor de echte Manguzi tandarts die met verlof is. Hij bekijkt mijn tand, neemt een foto en verklaart dat er niks meer aan te doen is. De tand moet eruit. Zonder aarzelen spuit hij mijn mond lam en tien minuten later sta ik terug bij Red Lips, verlost van mijn tand en 450 Rand of 22 euro. Dat is nog een goeie prijs voor een pijnloos Kerstweekend! 🥳
Zaterdag 23 december 2023: Start van de laatste 100 dagen.
Kerstweekend, wat doen we? We gaan niet weg, er zijn geen feestjes en het lijkt alsof we hier op een onbewoond eiland wonen. We besluiten van al maar wat te sorteren van onze inboedel. Wat willen we echt mee naar België, wat misschien en wat gaan we verkopen? We bepalen ook al wat prijzen. Het zal sowieso een verlies betekenen. Soms doet ons hart toch wel een beetje zeer. In België hebben we niet eens meer een bed maar... het is wat het is 🤷🏻♀️.
Zondag 24 december 2023 tot en met dinsdag 26 december 2023:
Regen, regen en nog meer regen en wind en vallende takken van onze boom die opgegeten wordt door termieten. Gelukkig staat Red Lips niet geparkeerd onder de boom. Philip speelt gitaar en ik verveel me. Dinsdag moeten we toch iets doen! Iets! We besluiten naar Sodwana te rijden, daar bruschetta's te eten en pizza's mee te brengen voor 's avonds. Van elf tot twee uur zien we dus een ander decor. Mannekes, ik zal blij zijn dat het weer woensdag is en er weer wat leven komt op de compound!
Donderdag 28 december 2023:
Sommige van onze bezoekers vroegen zich af vanwaar de naam Tiger Lodge komt in Josini. Afrika heeft toch geen tijgers! Wel... de naam komt van de Tigerfish die in het stuwmeer leeft.
Zondag 31 december 2023:
De laatste keer oudejaarsavond in Manguzi. Het is een lekkere zwoele zomeravond, niet te heet. We doen een braaitje met ons tweetjes. Muziek moeten we niet op zetten want van de buren die langs de andere kant van het straatje wonen, komen er vrolijke beats aangewaaid. Pas rond half elf doen we de afwas en daarna is mijn pijp uit, waarschijnlijk ook omdat mijn glas water te dikwijls weer in wijn veranderde. Ik ga even in bed liggen Philip, maak me maar wakker om 12 uur moest ik in slaap gevallen zijn. Een minuutje later schudt Philip me voorzichtig wakker. Gelukkig nieuwjaar schattie! hoor ik. Ik doe een half oog open, murmel: Mmmm, gelukkig nieuwjaar! En ik knor verder, mijn eerste keer in 2024.
🎉🍾Heppie Noe jier!!🥂🥳
Als toetje de Manguzi Memories van de Com serves 2023 op Instagram.