Pagina's

30 november 2023

114 bericht: November, unpredictable gentle and mean.

Woensdag 1 november 2023:
Niks Allerheiligen, geen verlof, gewoon werkendag in Manguzi.
De nieuwe maand begint al erg hoopvol 🙄. Willen ze nu alles zwart? Gelukkig moet ik mijn haar niet wassen vandaag!
Rond de middag krijg ik telefoon van Damien, onze pastry 🧑‍🍳 van de 🥐 en  🥖 en andere lekkere dingen. We hebben hem een maand moeten missen want ze waren op familiebezoek in Frankrijk. Christelle! J'ai mon visaaaaa! brult het in mijn oor. Welk visa Damien? (Al wat nu volgt lezen als een Engels sprekende Fransman hé 😉)Mon PR! I've just collected it at Durban! When we were in France we saw that the outcome was ready for collection. So this morning we left Joburg at 4am and drove straight to Durban. We were there at 11am to collect and Yes!Yes!Yes! I have it! We are now on the way to Manguzi but I wanted to tell you first! You helped me so much! Ach Damien! Ik ben zo blij voor jou! Eindelijk kan je leven beginnen hier! Dat moeten we vieren! Verlies het niet Damien! En rijd voorzichtig!
Jah, ik ben echt zo blij voor Damien! Hij woont al meer dan tien jaar in Zuid-Afrika en kon tot nu toe niet werken, moest altijd low profile blijven want hij had net zoals ik geen werkvisum. Zes jaar heeft hij op zijn permanent moeten wachten dus nog twee jaar langer dan ik! Nu kan hij eindelijk zijn business echt starten. Allé, bijna toch, eerst nog zijn ID. Hopelijk staat zijn naam juist op het certificaat 😅.
Donderdag 2 november 2023:
Ik breng wat kleren naar Samuel om te verstellen. Als ik uit de auto stap, komt er een vreemd rijtuig door de straat gereden. Er zit een man op met een toeter en roept PIES! PIES! Even denk ik dat het een grap is maar nee hoor, hij verkoopt chicken pies en liver pies. Ik vind het zo'n goed idee en vraag hem of ik een foto mag trekken. En ja natuurlijk koop ik er ook twee. Ik feliciteer hem met het geweldige idee en wens hem veel succes. Het is wel concurrentie voor Damien 🙈
Ik geef de twee pies 🥧 aan Samuel en Zama. Nice breakfast, zeggen die.
Vrijdag 3 november 2023:
Het belooft een drukke dag te worden vandaag. Mam Ruth komt de living poetsen, Jabulani komt de tuin doen want woensdag regende het, ik moet mijn kleren afhalen bij Sam en gisteravond liet ook de airconditioning man nog weten dat hij om tien uur hier gaat zijn om onze twee airco's zomerklaar te maken. Hoe moet ik dit organiseren? Mam Ruth geeft me geen tijd om erover na te denken. Om half negen belt ze me. Hello Mam, how are you? Fine Mam Ruth and you? I'm fine too Mam. Are you busy? Zonder mijn antwoord af te wachten gaat ze verder. Can you come to Spar Mam (geen vraag!😂) I need you to come to fetch me with my groceries and bring them to my house. Nog naar huis brengen ook en seffens staat den Jabulani hier al en de airco man, probeer ik te zeggen maar Mam Ruth doet net alsof ze het niet hoort. Oké Mam Ruth, ik kom eraan! Ik ben de compound nog niet uit en krijg al telefoon van Sam. Mijn kleren zijn klaar. Oké! Later Sam, ik kom straks, nu effe geen tijd! Er zijn nog steeds grote wegenwerken bezig in Manguzi. Terwijl ik denk waar ik Mam Ruth zou kunnen vinden, zie ik in de verte iemand achter een boy met een tot de top gevulde winkelkar aanhollen. Er is wel meer volk op de weg maar deze valt op, ik herken precies mijn eigen regenjas 😅. Als een echte madam leidt Mam Ruth de boy met haar kar een klein straatje in en beveelt mij daar te stoppen. Ik geniet van het schouwspel hoe ze met een air de koffer van de auto opent, door de boy alles laat inladen, hem wat geld toestopt en parmantig in haar auto stapt. Let's go Mam and first stop at Boxer City, Myriam is also going with us. Yes, as you please my Queen, antwoord ik 😂. Mam Ruth is nog niet van plan uit haar rol te stappen. We laden haar zus op met nog wat meer winkeltassen en rijden naar haar huis. Ik krijg geen kans te vertellen dat Jabulani vandaag ook komt en de aircoman. Ik begrijp dat het best is gewoon te doen wat ze van mij verlangt, de rest is tijdverlies. First make a stop at Myriam's house Mam! Mam Ruth helpt haar zus met shopping bags uit de auto. Ik blijf zitten, ik ben maar de taxichauffeur hé 😉. Ik probeer nog betaald te worden. Twintig rand voor de taxi? vraag ik voorzichtig. No we don't have money! zeggen ze in koor. Een cold drink dan? probeer ik al lachend. NO NOTHING!!! antwoorden ze resoluut. Al lachend rijd ik met de Queen naar haar huis waar ze plots weer gewoon mijn vriendin wordt, gelukkig maar. Na het uitladen rijden we snel weer naar house 18 waar Jabulani inderdaad al op ons zit te wachten. Hij is de sleutel van de grote koffer thuis vergeten en kan niet aan zijn tools. Je hebt geluk Jabulani dat ik terug naar huis kom, wat had je anders weer moeten doen? Harken met je handen? Ik zorg ervoor dat onzen Jab kan beginnen aan zijn werk en rijd dan snel naar Samuel om mijn kleedjes op te halen. Als ik terug bij de hospital gate kom staat voor mij Bestaire Airconditioning toelating te vragen aan de security om binnen te mogen. Ik draai mijn raam open en roep: Yes, let them in! They are coming for me! Half tien, ze zijn goed op tijd!🥳 Ik vraag de mannen eerst de airco van de living onder handen te nemen dan kan Mam Ruth daarna ook sneller haar vrijdagwerk hervatten. Terwijl iedereen ijverig aan het werk is, rijd ik naar Steers om voor iedereen burgers te halen. Mam Ruth wil kip, alle drie de boys willen beef. BB zeg ik tegen Jabulani. Boys Beef. Het duurt een tijdje vooraleer hij dat begrijpt, ik had het beter niet gezegd 🤦🏻‍♀️. Een klein half uurtje later ben ik terug met drie zakken burgers met medium chips. Het is nog wat te vroeg voor lunch maar Jabulani wil al graag met de aircomannen babbelen. Jabulani, first everyone needs to work but you can eat together with them when they are finished. Then you can talk! For now...back to work please! Hij vindt het gelukkig een goed idee. Mandla, de airco boss, is klaar in de living en begint aan de slaapkamer. Ik trek van hem en zijn helper een foto voor op de blog. Please Mam, also put it on Facebook! Ik maak er een kleine advertentie van en publiceer het, ook op Instagram. Bestaire is weeral content.😉 
Rond twaalf uur zijn ze klaar en kunnen ze samen eten en wat keuvelen. Dat maakt Jabulani very happy! Na het eten rijden de mannen naar de volgende customer, Damien. Daar zal de airco wel vol bloem zitten 😂. At house 18 keert de rust weer... eindelijk.

 Om twee uur belt Damien om te vragen of we straks meegaan naar Lake Shengeza voor sundowners. Oké, we gaan mee! Mam Ruth is klaar met wat vertraging. Om drie uur breng ik haar naar huis. Ik krijg nog wat groenten uit haar tuin: sallad 🥬 , brinjals 🍆  en red onions en meerkleurige sweet peppers. Als ik Red Lips start, komt Mam Ruth naar de auto gelopen. Mam! Mam! Help me to buy electricity on my phone please!  Allé vooruit dan maar. Ik heb haar beloofd het met haar te oefenen zodat ze het alleen gaat kunnen als we terug naar België vertrekken. Geen gemor dus. Ik koop samen met haar elektriciteit voor twee meters. De nummer die je als bewijs krijgt moet je dan in de meter intikken. Can you also help me with that Mam? Ik denk: grrrrr we moeten seffens naar de sundowners, maar ik zeg gewoon: Oké. What else can I do? Ik lees de lange nummer voor terwijl Mam Ruth hem intikt. Er gebeurt ... niks. Dan merkt ze opeens dat ze in de verkeerde meter aan het intikken is🤦🏻‍♀️. Allé opnieuw! Het lukt en om tien over vier kan ik dan eindelijk echt naar huis. Daar is de deur nog op slot, raar Philip supposed to be home already! We moeten haast vertrekken voor de sundowners. Ik laad de stoelen al maar in de auto, zoek de koelbox en ijzen, een fles wijn, glazen en wat chips. Waar zit Philip? Ik stuur hem een berichtje: Wat is er aan de hand? Geen reactie. Even later komt hij binnen en het moment dat hij de deur open doet zie ik zijn tas tegen de muur staan. Hij was al thuis maar de tuin aan het sproeien 🤦🏻‍♀️. Kom schattie we zijn weg! Nu! We volgen Adri en Damien tot bij het meer, zij zijn vertrouwd met de korte weg. Damien heeft bier mee van France om samen met Philip te proeven. Heel fijn bijpraatuurtje met de hippo's 🦛 in het meer en de ondergaande zon. Dat moeten we meer doen, minstens één keer per maand, besluiten we. Op de terugweg halen we ook maar eens een burger bij Steers ... je moet toch af en toe eens zelf testen of je je personeel wel kwaliteitsvol eten geeft hé 😉.

Zaterdag 4 november 2023:
Robot peppers, verkeerslichten paprika's noemen ze dat hier.
Zondag 5 november 2023:
Wat doet een mens zoal op zondag? Om niet de hele dag lui in de zetel te blijven zitten, doen we een ritje met de auto, off road. We wonen nu al meer dan negen jaar in Manguzi en kennen de binnenweg naar lake Shengeza nog altijd niet. Vrijdag hebben we goed opgelet toen we Adri en Damien volgden. Nu willen we het alleen proberen. Alles gaat goed tot we google maps opzetten. Niet zo'n goed idee. Eerst spreken we haar gewoon tegen maar bij een splitsingtwijfelgeval doen we toch een keertje haar zin. Wrong! Wrong! Wrong choice! Philip, hier zijn we nog niet geweest, we hadden rechts moeten nemen! Alle wegen zien er ook hetzelfde uit. Zand, bosjes, een enkel huis, een koe maar... waar is het meer? Geen enkele wegwijzer! Dat klopt niet hé schattie! Vrijdag was het gewoon rechtdoor! Nu stuurt madame ons links en rechts en rechts en weer links. Nee, dit is een weg naar mensen hun huis. Omkeren! Philip ziet op de gps dat we toch water naderen. Na elf kilometer en bijna een uur kullen zien we eindelijk Shengeza uitgestrekt voor ons liggen.😅 Toch even uitstappen nu. Het is hier toch wel een fijne plek.




 
















Ook mooie bloempjes. Philip kan het niet nalaten een plantje mee te ritsen om in de tuin te zetten.🤦🏻‍♀️
Na een beetje uitwaaien zoeken we de weg terug naar huis. We nemen niet dezelfde weg terug, luisteren niet naar de gps madame maar naar onze intuïtie. Altijd rechtdoor! Eén keer komen we een twijfelgeval tegen maar gelukkig zijn daar ook mensen. Ik draai mijn raam open en roep: Sawubona! Is Manguzi that way or that way? That way! wijst de man naar rechts! Siyabonga kakhulu! Voilà! De totale terugweg is acht kilometer waar we een twintig minuten voor nodig hebben. Gaan we het nu onthouden? Als we thuis stoppen, komt de kleinen bengel van Jack Blue net uit de pot gekropen. Hoe lief!🥰
Na het middagdutje rijden we naar Casitas voor fish and chips. Ons toetje krijgen we onderweg naar huis in de vorm van een prachtige zonsondergang. Dat heet dan gelukkig zijn!

Dinsdag 7 november 2023:
Wij maken stilaan ons huis klaar om onze vrienden Stephane en Silvia te ontvangen. Ondertussen krijgt mijn moeder in Zoersel in het woonzorgcentrum bezoek van haar vriendinnen van de markt. 👍

Donderdag 9 november 2023:
Een mooie herinnering van 9 jaar geleden: eerste bezoek van de kids in Zuid-Afrika, Ithala park.


Vrijdag 10 november 2023:
Alweer vier jaar geleden dat Ben uit ons leven verdween. Ben, wij missen jou nog alle momenten van alle dagen.

Om kwart over zes draaien Silvia en Stephane onze Wisteria Lane op, net op tijd voor het donker is. Natuurlijk moeten we daar eerst op klinken. We eten burgers van Damien en gaan allemaal op tijd naar bed.
Zaterdag 11 november 2023:
Mam Ruth is al vroeg present om de was te doen van S&S. Wij worden wakker op ons terras, doen een ontbijtje, pakken spullen voor één overnachting in Tembe en zijn ermee weg. Na de inschrijving installeren we ons in tent 17 en 18 en dan is het al tijd voor de lunch: Fish&Chips. Silvia is niet zo tuk op vis. Voor haar brengen ze een veggie burger, iedereen tevreden. Meteen na de lunch vertrekken we op game drive met Vesi als driver. We hebben wel een beetje pech, er blaast een felle wind. De dieren houden absoluut niet van wind, misschien verschuilen ze zich wel allemaal in de bush? Het is wat speuren maar Vesi weet toch een elephant bull te vinden die parmantig rakelings langs onze auto stapt. Dat is even spannend. Aan nyala's en impala's is er op onze verdere tocht geen gebrek. We vinden nog hornbills en andere vogels en aan de swamp staan er vier olifanten te eten. Het is bijna tijd voor een stop maar rijden nog even verder om te zien of we nog een betere plaats kunnen vinden. Nope, we will drive back to the elephants to have our sundowners, zegt Vesi. Helaas zijn de vier bulls al in de bush verdwenen als we er terug aankomen. Geen nood, het is een prachtige plek en ik geniet van mijn glaasje wijn, de anderen van hun biertje. Op weg naar de lodge genieten we van de mooie zonsondergang en even voor donker rijden we de lodge gate binnen. Snel naar de tent voor een plas en een buitendoucheke en wat later hangen we al aan de bar te aperitieven. Als dinner eten we een tomatensoepje en daarna kudu en kip met rijst en groenten. Ik wil me niet overeten en geef het ijs van mijn peer-met-ijs dessertje aan Philip. Het gestoofd peertje kan ik niet weerstaan ook al hangt het vol met cinnamon 🙈.Rond half negen nemen we afscheid en trekken ons allen terug in onze eigen tent. Dat was alvast een fijne dag, hopelijk is het morgen minder wind.
Zondag 12 november 2023:
Al om half vijf uit de veren en na een dapper douchke buiten en een flinke koffie ready to go om zes uur. Het is minder wind dan gisteren maar het ziet eruit dat het misschien wel gaat regenen. Het eerste waar Vesi voor stopt op onze drive is een struik. Voor als we toiletpapier moesten vergeten zijn als we in de bush dolen toont hij ons deze plant. De blaadjes ervan zijn ontzettend zacht om de poep mee af te vegen. Je moet er wel best een heleboel van gebruiken, ze zijn nogal dun ook. De eerste twee uur van onze drive zijn we niet erg succesvol in het spotten van dieren en het begint ook nog te regenen zodat we regenjasjes moeten aandoen en toch nog wat nat worden in de auto zonder ramen. Onze volharding wordt even voor acht uur toch beloond met een giraf. Yes! En wat later bij een waterhole staat er een olifant te drinken. Wonderbaarlijk hoe die slurf in enkele seconden zoveel water kan opzuigen! Even later verlaat de bull de drinkplaats maar komt nog een lekker modderpoeltje tegen. Wat geniet hij van zijn modderbad! En wij ook! Dan is het wel echt tijd om terug naar de lodge te rijden, het ontbijt staat waarschijnlijk al te wachten. Toch rijden we de gate van de lodge voorbij! Vesi??? Wat weet jij wat wij niet weten? Heb je nog een verrassing? Jawel! Even verder staat er nog een elephant bull in de bosjes. Hij knakt en verorbert de takken alsof het stro is. Wat een fijn einde van de ochtenddrive! Na het ontbijt checken we uit om half elf en rijden we met Red Lips naar de hide om vanuit onze schuilplaats nog wat olifanten te spotten. Brrr, het is er wel wat koud, de wind waait er los doorheen. Kom, let's go back to Mangoes! Na de middag doen we dutjes en 's avonds eten we pizza in Casitas.
Maandag 13 november 2023:
Philip moet deze voormiddag werken. Ik breng hem naar de clinic en ga hem later weer halen terwijl iedereen zijn ding wat doet. Om één uur vertrekken we naar het meer. Er staat vandaag een boottocht op de Kosi Bay meren op het programma. Het weer is niet geweldig maar het regent niet, dat is al wat. We stoppen eerst bij Casitas om te betalen want het internet is al heel het weekend onbestaande in House 18 en omstreken. Ik kon dus niet online betalen. Daarna rijden we verder tot Ezemvelo Wildlife office om een permit te kopen anders mogen we het natuurreservaat niet binnen. We kopen meteen ook een permit voor morgen. Dan willen we The Mouth tonen aan onze vrienden, altijd indrukwekkend. Maar nu eerst de boot op met skipper Thami, een lieve jonge gast die zich ongelofelijk uitslooft voor ons. Hij heeft zijn les goed uit het hoofd geleerd en stelt zich twee keer officieel aan ons voor. So cute! Hij vaart ons naar de hippo's, wat een muil hebben die beesten toch! Niet te verschieten dat ze zoveel dodelijke slachtoffers maken, het zijn geen lievertjes! Hij toont hoe de vier meren met elkaar verbonden zijn door kanalen en geeft ons een les over de traditional fishing traps. Als neusje van de zalm toont hij ons de flamingo's. Prachtig als zo'n zwerm de lucht in gaat. In een knip is het alweer vijf uur, tijd om naar huis te rijden willen we daar zijn voor het donker wordt. Thank you Thami, it was an awesome trip! In house 18 eten we spaghetti en avonturen we nog wat over vroeger en nu tot het nest ons roept.
Dinsdag 14 november 2023:
Steph en Silvia pakken hun bagage en zetten ze vertrekkensklaar in de living. Na het ontbijt rijden we om negen uur naar The Mouth waar de oceaan en de meren met elkaar verbonden zijn. Het is een avontuurlijke rit waar Red Lips modder moet trotseren, over boomstam bruggen moet dansen en onduidelijk diepe plassen moet overwinnen maar ... ze doet het als een warrior princess. Ik ben echt trots op haar en ook een beetje op mezelf 😅.We genieten van de mooie Mouth. Daarna rijden we naar de top van de heuvel. Daar heb je een prachtig zicht op de meren met al de viskralen. Mmm, dat ga ik toch wel missen in België. Waarom kunnen we het beste van twee werelden niet samen brengen. Heel spijtig dat België en Zuid-Afrika zo ver van elkaar liggen. 
Om elf uur zijn we terug thuis en laden meteen S&S's auto in. We vertrekken onmiddellijk naar de Tiger Lodge in Josini, anderhalf uur rijden. De Tiger Lodge is ook een prachtige lodge met een awesome view op het stuwmeer omringd door bergen. Hier lunchen we samen en nemen afscheid van onze vrienden. Zij blijven een nachtje slapen en trekken morgen verder naar Hluhluwe game park. Na een dikke knuffel vertrekken wij om drie uur naar huis. Philip moet morgen weer naar zijn clinics. Het was echt een fijn nog eens bezoek te krijgen. Klik hier voor het filmpje op YouTube: Silvia en Stephane in Manguzi.

Donderdag 16 november 2023:
De meiden van de compound organiseren vandaag a dinner trip around the world. We nemen het vliegtuig House 15, voor de gelegenheid omgetoverd tot Hawaii waar we getrakteerd worden op een cocktail. Na een half uurtje vliegen we naar Italy bij Adri, Damien en Scoochie voor ... pizza natuurlijk! En Aperol Spritz. Even later up to Pharmacy House voor een Grieks voorgerecht en om acht uur landen we alweer in een ander land, het India van Staff House. Daar wacht het hoofdgerecht op ons: butterchicken with garlic uit het vuistje. Terwijl we al dat lekkers wat laten zakken, vliegen we naar de UK bij Sarah voor een Engels dessert met gestoofde appeltjes en custard. In de UK nemen Philip en ik iets vroeger dan de anderen de trein naar België in Zuid-Afrika om de Shed klaar te maken voor de party met Belgische muziek, Belgisch bier, Zuid-Afrikaanse Biltong snacks en shots melktertjies liqueur. Om tien uur is het hoogtijd om Manguzi Midnight aan te kondigen anders geraakt er morgen niemand op tijd op het werk!🙈

Maandag 20 november 2023:
Hey Siri wat voor weer wordt het deze week?
Hey Siri! Het wordt warmer dan dat man, veel warmer! In de namiddag noteren we 38 graden! Puffen! Ik blijf binnen, airco vollen bak!

Dinsdag 21 november 2023:
Heel slecht nieuws vandaag! Philips beste vriend Peter heeft vandaag de strijd verloren😢. Zo spijtig! Wij en zoveel andere mensen gaan je zo hard missen Peter!
Donderdag 23 november 2023:
Het is echt te warm. Onze papaya is ervan omgevallen. Mam Ruth zal niet happy zijn!
Ik ben ook niet happy met de temperaturen. Als ik buitenkom, sla ik ook bijna omver. Hoeveel graden is het? 39! Er is ook loadshedding en problemen met de generator van het ziekenhuis. Als Eskom niks meer door de kabels stuurt, neemt de generator dat normaal gezien binnen de minuut over. Normaal gezien! Nu dus niet! De elektriciteit gaat af en aan en af en aan en af. Geen airco meer! Ik ga in de zetel zitten en beweeg zo weinig mogelijk want die huizen zijn hier zo goed 🙄geïsoleerd dat de warmte onmiddellijk begint over te nemen. Pfff! Wat is dat nu weer! Ik vraag op de whatsapp groep: Something wrong with the generator? Ja dus! Hij tript altijd en zelfs in het ziekenhuis worden alle operaties uitgesteld. Niemand weet hoe lang de panne zal duren. Nooit een plan B in Zuid-Afrika!🥳
17.29 whatsapp bericht: Unfortunately this schedule of loadshedding 19.00 - 21.30 stage 4, is going to impact hospital residents tonight. Generator has a major cooling issue. Contractor trying to sourse parts but will not be repaired tonight! Zal onze Shed Night kunnen doorgaan vanavond? Als er geen power is, kunnen we wel drinken in het donker maar geen muziek draaien want de batterij van onze boombox is ook al lang naar de verdoemenis door al die elektriciteitspannes. Philip blaast de Shed Night af. Ik zoek lampen bij elkaar zodat we zelf niet twee uur en een half in het donker zullen zitten. De batterij van mijn Ipad toont 100% en ik download wat Netflix filmpjes. Ik ben er totaal klaar voor! Stipt om 19 uur gaat het licht uit. En ... 1 minuut later gaat ie weer aan. Seffens weer af waarschijnlijk? ... ... ... Nee🤔? Nee, toch niet! Wat nu? Toch maar Shed Night? Wat een soep! Ik stuur een nieuw bericht op de Shed groep: Ok, because generator is not letting us down as planned, we will open the Shed and see what happens.Veel van de vrienden zijn hun bed al ingekropen en komen er niet meer uit. De hardcore komt natuurlijk wel opdagen en we hebben nog een fijne afscheidsavond voor onze studenten Adèle en Francis. Thank you!
Zaterdag 25 november tot maandag 27 november 2023:
Voor de laatste keer dit jaar rijden we naar Ballito om inkopen te doen voor de decembermaand, we willen vooral onze vriezers goed vullen voor de feestdagen. Het is druk in het shoppingcentrum wegens Black Friday die het hele weekend black blijft maar niet Friday. Ik breng ook nog een eindejaarsbezoek aan de kapper en voor de rest doen we gewoon rustig aan. Kerst is al duidelijk aanwezig in het shoppingcentrum. Dat geeft na negen jaar Afrika nog steeds een raar gevoel bij 35 graden celcius 🙈. 
In ons😉 restaurant, de 45 on eat street smullen we één avond van de seared tuna en andere sushi's. Op zondag proberen we iets nieuws. Philip start met chicken livers en ik met een tartaar van tonijn. Daarna eet Philip nog venison pie als hoofdgerecht. Dat is voor mij toooo much. Ik eet nog een tweede starter, varkenswangetjes met puree van erwten en pommes anna on the side. Twee avonden moet Philip mij een pilleke geven omdat ik teveel heb gegeten! Shame on me!
Ballito, je maakte ons weer heerlijk relaxed. We kunnen de decembermaand aan nu💪. 
Donderdag 30 november 2023:
Net als ik de blog van deze maand wil afsluiten, krijg ik telefoon van Home Affairs Manguzi. Ik word meteen blij. Yes! Is mijn ID gearriveerd? Het secondje blijheid wordt meteen in de grond geboord. No Mam, your file returned! We have to add a birth certificate! Allé! Dit kan niet waar zijn! Ik heb dat er al twee keer willen bijvoegen! Jullie zeiden dat het niet nodig was! Jullie wilden het zelfs niet aannemen! Sorry Mam! We didn't know, now they want it! Weer naar Home Affairs dus maar ... ik ben het beu! Als het nog eens terug komt, mogen ze het steken waar er nooit licht komt! Ik zal wel op vakantie komen zonder dan. Pffff!

We sluiten de maand af met een quiz in The Shed. The girls hebben het zelf georganiseerd. Philip en ik verkiezen eens gewoon toeschouwers te zijn. Het is fun met inventieve praktische proeven. Thank you quizmaster Kirsten for this amazing evening!

Wij wensen jullie een gezellige december met een fijne Ukhisimusi (Kerstmis) en daarna een gezond 2024!

Allé, en ook nog een graptje om echt af te sluiten!

Groetjes! Kristel en Philip 😘
PS. Een opmerking is altijd welkom en duizend keer fijner met tenminste een voornaam 😘 Lof Joe!