101 bericht: Oktober: Jam it!

Zaterdag 1 oktober 2022:

In de winter ligt de natuur stil of toch min of meer. Sommige bomen verliezen al hun bladeren op korte tijd, andere bomen verliezen al hun bladeren langzaam en nog andere bomen behouden hun bladeren maar groeien en vernieuwen niks meer. Het gras groeit niet meer. Struiken met bloemen forceren nog af en toe een bloem maar liggen ook zo goed als stil. Ik denk niet dat dit is o.w.v. de koude, eerder o.w.v. de droogte. Winter is het droogseizoen en zonder regen geen groen hé! Slangen, hagedissen, gekko's, kikkers, padden,... zelfs kakkerlakken gaan in wintermodus want ze laten zich niet meer zien. Minder muggen en insecten wil ook zeggen minder vogels. Onze zwaluwen en andere trekvogels trekken waarschijnlijk naar het noorden, richting noord Afrika en Europa waar het zomer is en meer eten te vinden. Overdag is de temperatuur meestal tussen 18°C en 25°C met uitschieters naar boven maar ook flink naar beneden. We hebben toch een aantal dagen maar 13°C genoteerd. 's Nachts is het dikwijls onder 15°C en slapen we met een donsdeken, zeker weten! In sommige lodges zetten ze zelfs een elektrisch deken op! Het is donker van 17 u. tot 6.45 u. Ik spreek hier nu wel over de winter bij ons, in KwaZulu-Natal. In de andere provincies zijn de winters meestal veel kouder, op sommige plaatsen zelfs met sneeuw en ijs. Niet Philips noch mijn favoriete seizoen, de winter.

Maar nu is het lente😅

Ik ben blij dat de dagen langer worden. Niet dat er veel verschil is tussen winter en zomer, maar toch ... elke minuut is waardevol. Het verschil tussen zonsondergang in de winter en zonsondergang in de zomer bedraagt amper twee uur. Op de kortste dag van het jaar gaat de zon onder om 17.01u. en op onze langste dag, 21 december, om 18.48 u. Dat we geen lange zomerdagen hebben als in België vinden we niet zo erg. Als de zon onder is, koelt het toch ook een beetje af en wij genieten ook van terrasjes avonden onder onze prachtige sterrenhemel waar de sterren niet moeten wedijveren met kunstlicht. En wij kunnen het hele jaar door, voor het avondeten eerst nog sundowners gaan doen op prachtige plaatsen. Er zijn natuurlijk ook nadelen aan. Bijvoorbeeld dat je in Afrika best niet reist in het donker. De autolichten van de plaatselijke bevolking zijn meestal ofwel half kapot ofwel helemaal kapot en in elk geval niet goed afgesteld! Als het donker is, is het hier stikdonker. Er is geen straatverlichting. De bestuurders zetten dan ook heel graag hun verstralers aan maar vinden nooit waar ze die weer moeten afzetten als er een tegenligger komt. Dan is er ook nog het gevaar dat je autopech kunt hebben als het pikdonker is en er zijn hier geen pechstroken en de kans op overvallen is ook groter. Onze mensen die dezelfde kleur hebben als de nacht, stappen soms nog op straat als het donker is, zonder fluo hesje en niet op het voetpad want dat bestaat hier haast ook niet. Je wil ze niet aanrijden! En dan zijn er ook nog de loslopende koeien en geiten op de weg. Die hebben ook geen fluo hesje aan hé! Er zijn al verschillende auto's van onze hospital staff geweest die dachten dat ze een koe moesten kussen met alle gevolgen van dien, soms heel erg!  Ik wil Red Lips daar ook voor behoeden. Besluit: Tenzij je je leven beu bent, rijd je hier niet als het donker is PUNT. Dat maakt dan wel dat als wij bijvoorbeeld van een weekendje Ballito de vijf uur terug naar huis rijden, we in de winter ten laatste om 12 uur moeten vertrekken om voor donker weer thuis te zijn en in de zomer pas om 14 uur. Voor ons scheelt dat een pak! We zijn dus blij dat op 21 september de lente is begonnen en we toch al tot 18 uur kunnen wegblijven.

Ook de natuur is blij met de lente. Na de eerste fikse regenbui krijgen alle planten nieuwe frisgroene bladeren. Sommige bomen hadden nog een pak oude blaadjes. Die worden er nu op een paar dagen tijd allemaal uitgeplopt door de nieuwe blaadjes, een geweldig zicht. Alle planten schieten in lentemodus en beginnen onvermoeid bloesems, bloemen en vruchten te produceren. De natuur vult zich weer met kwetterende vogels en andere dieren. Mijn blauwkop vriend, Jack Blue, komt me alle dagen groeten. Hij is al zo aan me gewend dat hij er niet meer meteen vandoor gaat als ik wat dichterbij kom. De sunbirds zijn er weer en komen gulzig snoepen uit de gele ééndagskelkjes van de Yellow Tree. De Hadada-ibissen vliegen een paar keer per dag bleitend voorbij. Voor het sproeien van de tuin kan Philip het zich niet meer permitteren de bus muggenspray voorbij te lopen en de Belgische After Bite blijft de ganse tijd op stand-by. Af en toe is er weer een kakkerlak die denkt dat hij ons huis als doorgang mag gebruiken, waarschijnlijk omdat hij mij, de vliegenmepper en onze spuitbus Doom nog niet kent. Maar... ik verzeker jullie, de kans om dat te leren is al verkeken voor de kakkerlak die dat waagt. No second chances bij Kristel en Philip wat kakkerlakken betreft! Ook de mensen voelen de lente kriebelen. Mam Ruth laat haar gewatteerde schoenen thuis en je ziet al eens een jas van een security man hangen aan een tak van een boom. Na schooltijd wordt er weer voetbal gespeeld op het pleintje achter ons huis, achter de fence. Na half vijf wordt er dan een paar keer per avond geroepen: ball, ball, ball, ball, ball, ball, ball, ball, ball, ball! Omdat ze de bal weer over de fence hebben gesjot. Ze blijven het ball ball roepen dan volhouden tot er iemand van onze drie huizen komt om hem terug te gooien. Het is zo irritant dat ik het niet kan laten zo vlug mogelijk te gaan. Ik gooi hem dan terug maar niet voordat ik "that very important word" heb gehoord dat ze steeds weer vergeten. Als ze dat niet zeggen, gooi ik hem niet terug. En soms duurt het wel vijf minuten vooraleer ze op het woord "please" komen. Maar ik houd vol, een beetje beleefdheid eisen mag wel vind ik. In de lente van hun leven zal dat zeker goed van pas komen, al zijn het nu misschien nog te groene blaadjes om dat te beseffen.

Vrijdag 7 oktober 2022:

Onze peri peri is weer bijna op. Tijd om nieuwe te maken Mam Ruth! Ze heeft vandaag verse chillies 🌶 bij. Ik moet hem maar maken, vindt ze. Nee Mam Ruth, we doen het nog een keertje samen en ik schrijf alle stappen op en maak er foto's van. Volgende keer zal ik het alleen proberen.

Ik maak dit stappenplan voor dummies zoals ik en wil het graag delen met nog grotere dummies zoals jullie! 😂  Als jullie het proberen, laat me weten of het gelukt is hé! Het is heel pikant! Echte Afrikaanse piment, je moet er telkens maar een ietsepietsie van gebruiken. Jullie mogen de ingrediënten, zeker de eerste keer, in drie doen want voor eigen gebruik zijn drie potten wel wat veel. Dan kan je een paar weken later beter nog eens verse maken. Wij maken ook ineens voor andere vrienden op de compound 😉. En pas op met proeven! Niet met een lepeltje hé. Een drupje op je vinger is genoeg! Het is geen tabasco of een ander hot sauske uit de supermarkt! This is the real thing!

Zaterdag 8 oktober 2022:

Vandaag is het het nog eens Gijima, dat is door Covid in 2020 en 2021 niet kunnen doorgaan maar deze keer maakt onze afdeling Therapy/Rural Rehab er een enorm event van en heel Manguzi heeft er zin in. De opkomst is nog nooit zo groot geweest. De aankondigingen begonnen dan ook al in augustus.

Er worden vandaag heel wat wedstrijden georganiseerd, vooral om mensen met andere mogelijkheden een heel fijne dag te bezorgen.

 Het motto is:You are not disabled by the disabilities you have; you are able by the abilities you have!

Het is weer echt een fijne dag!

Chapeau voor de mensen van Therapy/ Rural Rehab van ons Manguzi Hospital en al de vrijwilligers die het klaargespeeld hebben al hun speciale patiënten en hun families een onvergetelijke dag te bezorgen. Na het opruimen bezorgen Philip en ik de harde werkers een awesome avond in The Shed.

Kei moe zijn ze allemaal maar voor twee uur geven ze toch niet op🥳 Misschien zit de bijna volle maan daar ook voor iets tussen.

Maandag 10 oktober 2022:

Nadat ik Philip heb afgezet in Maputa Clinic, rijd ik eerst even langs Driss van Mac Auto om te vragen of de riemen van Red Lips nog wel in orde zijn want ze piepen weer een beetje en ook om te informeren wat ik moet doen met de velg van het linker voorwiel want die is gebarsten 😱. Hij stelt me gerust wat the belts betreft. Misschien is er wat zand tussen gekomen. Maar met de barst in de velg mag ik niet blijven rijden, die moet gelast worden. Daarvoor mag ik deze morgen al binnen brengen zonder band. Prima!

Dinsdag 11 oktober 2022:

Zoals gisteren met Driss afgesproken, wil ik vanmorgen eerst de velg binnen brengen. Ik rijd eerst naar de plaatselijke "bandencentrale" om het wiel van de auto te laten vervangen door het reservewiel en ook de band van de velg te halen. Het bandenshopje heeft één ingang zo groot als een garagepoort. Er kunnen met  een beetje moeite 3 auto's naast elkaar binnen staan en als ze alle drie goed naar voren zijn geparkeerd, kan er nog wel een auto half binnen maar dan blijft die natuurlijk ook half buiten staan, de garagepoort blokkerend. En dat is wat ik van de shop owner moet doen, de vierde auto zijn. Ja, geen probleem zeker? Op een paar minuten tijd wordt het wiel eraf gehaald en de band gescheiden van de velg. Dan haalt de boy het reservewiel naar beneden dat aan een ketting onder Red Lips hangt. Ook dat vraagt maar een paar minuutjes tijd. Oei, het is wel vuil! De boy geeft het even een doucheke. Klaar om er aan te hangen. De velg van het reservewiel heeft een andere velg dan de andere vier en daar komt het probleem boven water! Ik had het al gedacht! It was going to smooth! Mam, please give me the nuts 🔩 of this spare wheel. Bouten??? Ik heb geen andere bouten! Yes, you do mam! Look in your car! They are supposed to leave it in the car when they change the original rims! Nee mannen, ik ben zeker! Er is geen enkele bout te vinden in mijn auto! Niet in de kofferbak, niet in het handschoenkastje, niet onder de zetels ... ik zeg jullie, ze zitten er NIET in! O Mam, then we have a problem! We cannot attach this wheel with these nuts, they are too short! LAP! Wat nu??? Het andere wiel is er al af, de band van de velg zelfs en ... ik blokkeer de garagepoort! Jah, vind er maar iets op mannen! En ja, ze vinden er iets op 😅. The boy haalt nog een ring ergens uit en dan passen de bouten een beetje. Maar! Het is niet veilig want ze kunnen gemakkelijk loskomen. Ik mag er alleen mee naar Driss rijden en dan naar huis. En als het klaar is, mag ik de velg ophalen bij Driss en moet dan meteen weer naar hen toe komen om hem terug te vervangen. And Mam Ruth has to take a taxi home today, zegt de bandenman. Oké, zo gezegd, zo gedaan al voelt het absoluut niet veilig en bij elk putteke denk ik dat het wiel er gaat afvliegen. Ik houd mijn hart vast! Gelukkig bevindt alles zich binnen 1 km. Om twee uur belt Driss dat de velg gelast is en een half uur later zitten alle onderdelen van Red Lips weer mooi op z'n plaats. Driss bestelt ook five nuts die wel op het spare wheel passen want stel u voor dat we onderweg in de bush staan met platte band en het reservewiel er niet kunnen aanhangen omdat de nuts er niet op passen! Gelukkig is dat dus nog nooit gebeurd! En dan moeten jullie weten dat Philip en ik ieder jaar wel eens een keertje oefenen voor het geval dat we eens een platte band moesten hebben. Instructies nalezen, kijken waar de krik zit, waar we ze moeten zetten, de reserveband naar beneden halen ... alles! Behalve hem echt vervangen. Daardoor komt het dat we het nooit gemerkt hebben dat we andere nuts nodig hebben. This is NUTS! Van mij mogen ze die bouten snel leveren!

Woensdag 12 oktober 2022:

Dit is dokter Lionel, één van onze Manguzi kinderen die pas uitgevlogen is. Hij is nu huisdokter in Ballito, heeft geen praktijk en doet alleen maar huisbezoeken. Alleen maar bij mensen met geld natuurlijk, die een verzekering hebben. Dat is in Zuid-Afrika bijna onbestaande, een dokter die aan huis komt. Onze Manguzi mensen kennen dat al helemaal niet. Die moeten altijd op eigen kracht tot bij de clinic geraken, hoe oud, jong of ziek ook. Lionel denkt dat hij een gat in de markt heeft gevonden. Wij wensen hem veel succes.

Vrijdagavond 14 oktober 2022 tot zondagmiddag 16 oktober 2022:

Tembe Elephant, Lion and Giraffe Park

Drie game drives met drie keer olifanten en drie keer leeuwen, telkens andere trouwens. Het is ons geluk weekend! Niet snikheet, eerder bewolkt maar geen regen en geen wind. Betere omstandigheden kunnen we niet hebben.

Ook andere dieren kruisen ons pad: een groep van vervet monkeys, een martial eagle die een mongoose heeft gekilled voor zijn avondeten, giraffen en warthogs. Ook vinden we een massage boom voor olifanten (hieronder foto 3).

De vechtarend en zijn prooi zijn niet goed te zien op onze foto. Voor wie niet weet hoe een martial eagle en een mongoose eruit zien:

Vandaag is de mongoose de prooi van de arend geworden hoewel het waarschijnlijk geen makkie was. De mongoose is trouwens ook niet voor een kleintje vervaard en wint het vaak van gevaarlijke slangen. Vandaag heeft hij het onderspit gedolven. 

Oh, en we zien ook een bateleur in een boom!

Voor en na de game drives genieten we van onze mooie luxueuze tent, de buitendouche, een massage in de bush, de bar en het lekkere eten en natuurlijk ook van de ontzettend vriendelijke staff! 

Siyabonga Tembe Lodge voor dit fijne weekend alweer! We zijn weer helemaal opgeladen!

Vrijdag 21 oktober 2022:

We rijden nog eens naar Ballito ook al is de petrol too expensive. Ik denk dat de rit toch wel 200 euro aan diesel kost! Philip moet dringend een nieuwe bril hebben en ik wil voor de laatste keer dit jaar naar de kapper. Waarschijnlijk zal het Philip voor de rest van het jaar niet meer lukken nog eens vrij te nemen om te gaan winkelen. We moeten deze vakantiedag al kopen want de 22 dagen betaald verlof zijn al op en Sven en Jelle en Michelle komen ook nog volgende maand. Enfin, we zullen wel zien. De vijf uur durende rit naar Ballito, de bril en de kapper vullen alvast deze eerste dag. Daarna zijn we bekaf! Alleen nog net fit genoeg voor wat sushi's en seared tuna met groene spaghetti. De waiters van het restaurant 45 on Eat Street weten al aan welke tafel we willen zitten, welke wijn we drinken en wat we zullen eten. Geen menu kaart nodig 🙈😂 Na deze verwenning gaan we meteen naar bed. Mijn kaars is uit en al om acht uur val ik als een blok in slaap.

Zaterdag 22 oktober 2022:

Het regent al als we opstaan maar dat is niet erg, de natuur zal blij zijn en wij zijn van toch van plan de hele dag in het shoppingcentrum te vertoeven. Eerst een ontbijtje en dan op zoek naar de I-store. Ik denk dat ik een nieuwe phone wil. De meisjes van Staff house trekken altijd awesome foto's, ook als het donker is. De mijne zijn overdag nog redelijk goed maar na zonsondergang kan ik het wel vergeten. Telkens moet ik aan hen vragen om na een Shed night de foto's door te sturen en ... ik ben da beu! Met mijn hart heb ik het besluit al genomen om van mijn Iphone 6 over te schakelen naar een Iphone 12 of 13. Mijn verstand en mijn portemonnee twijfelen nog. Kom Philip, ik wil toch eens gaan kijken. We stappen de winkel binnen ... beginnen al die Iphones ineens zo verliefd naar mij te kijken. Ik denk stoer: hohoho, laat maar eens eerst zien wat jullie kunnen en hoeveel koeien ik voor jullie moet betalen! Ze beginnen nu nog harder te blinken en verblinden mijn ogen voor hun prijskaartje. Zo'n verleiding! Daar kan ik niet aan weerstaan! 

Mijn hart smelt voor de drie grote zwarte ogen van de Sierra Blue 13 pro. Ik begrijp niet hoe het komt maar ik zie het echt, mijn naam staat erop geschreven! Nog een beetje aarzelend haal ik mijn bankkaart boven .maar even later is't gebeurd. Na het intikken van de bankcode springt hij gewoon in mijn tas.🤷🏻‍♀️ Goh, ik ben er van uitgeput, wat een bevalling!

De rest van de dag shoppen we alleen nog voor Philip en gezamelijke dingen. Mijn persoonlijk budget is already finished but I don't mind at all! Voor mam Ruth kopen we een power bank zodat ze in de vele tijden zonder elektriciteit toch haar celphone kan opladen. All de non-food van ons lijstje werken we af. Het vergt toch weer veel energie en rond vier uur geven we er de brui aan. We gaan wat rusten in onze kamer en organiseren de bagageruimte van Red Lips zodanig dat we er morgen het eten gemakkelijker kunnen bijduwen. Net voor zes uur rijden we nog even langs het Regal Inn hotel om twee kamers te reserveren voor als Jelle en Michelle volgende maand aankomen. Om zes uur gaan we eten in the 45 on Eat Street maar geen sushi's vanavond. Ik kies nog eens voor pork belly met pommes Anna en Philip gaat voor de beef fillet. Mmm, het is weer lekker!

Geen alcohol voor mij vanavond, anders val ik seffens weer meteen in slaap.🙈 Ik hou het bij Ice, Ice, Ice tea baby! Voor we de zaak verlaten, reserveren we ook nog meteen een tafel voor de avond dat Michelle en Jelle aankomen. They also love the 45 too much! Voilà, alles geregeld wat we moesten regelen. We kunnen relaxen tot morgen.

Zondag 23 oktober 2022:

Och, de zon is vandaag ook terug opgestaan! De regenwolken zijn verdwenen. Daar zijn we blij om. We pakken snel onze spullen bij elkaar en vertrekken naar Spar en Woolworths. Het is acht uur, de Spar is al open. Dan doen we die maar eerst. Buiten onze gebruikelijke spullen zoeken we ook naar de Mama Lady Jam die ik voor Ruth moet meebrengen. Grote potten, misschien wel in blik, heeft ze gezegd. Hebben ze overal, heeft ze ook gezegd! In Manguzi hebben ze die alleen maar in kleine versie. Zij wil the big ones! Waarschijnlijk omdat Christmas eraan komt. De winkels zijn trouwens al helemaal in kerststemming met kerstmuziek en alles in begrepen. Het personeel heeft nog geen kerstmuts op maar ik ben ervan overtuigd dat dat ook niet lang meer op zich zal laten wachten. Op Jingle Bells zoeken we naar de Mama Lady Jam. Ik vind hem niet! Wel Spar Jam en All Gold, Rhodes en Bonne Maman Jam maar... niks Mama Lady! Wat nu? Philip googelt de Mama Lady. Niks, dat bestaat niet! zegt hij. We nemen dan maar 4 blikken mee van andere jams. Sorry Mam Ruth! Een half uur later bij Woolworths is hij ook niet te vinden en we keken gisteren al bij Checkers en Pick and Pay. In Woolworths verzamelen we onze geliefde pop corn, mozzarella balls, hamburgers, zalmforel, kippenbouten, prei,... en ook een belegd broodje met kip en avo om seffens in de auto op te eten als ontbijt. Half tien en we zijn klaar. We laden ons auto ijskastje in, eten de broodjes op, brengen nog een laatste bezoek aan het toilet en vertrekken. Honderd kilometer op de terugweg in Mtunzini, wonen Mike en Lou Santana met hun nu één maand oude baby Daniel David. We brengen hen een blitzbezoek. Blitz omdat ons vlees anders begint te rotten in de auto. De ijskast werkt alleen maar als de motor draait. En... we willen de kersverse ouders ook niet te lang storen. We hebben wat moeite hun straat te vinden in hun ommuurde dorp. Ze wonen in een gated community voor de veiligheid. Rond half 12 slagen we er toch in hun huis te vinden. Mike en Gandalf, de hond komen ons beiden al kwispelend tegemoet. De Mike probeert te blinken van geluk maar moet vechten om zijn vermoeidheid te verbergen. Mama's en papa's zien dat meteen 🤷🏻‍♀️. Ook Lou blinkt van fierheid maar ziet er ook uitgeput uit. Ze zijn het nieuwe leven nog niet gewend. Zo'n eerste baby, die nog niet slaapt wanneer hij moet slapen en slaapt wanneer hij wakker moet zijn. Velen zullen het herkennen. Terwijl we allemaal een update doen over ons leven delen we de cadeautjes uit. We hebben voor iedereen wat, zelfs voor grote broer Gandalf 🐕‍🦺 hebben we lekkere oren mee om op te knabbelen 😉. We mogen ons Manguzi kleinkind natuurlijk even vasthouden.

Na een dikke knuffel rijden we even na twaalf er weer vandoor. Nog drie uur en een half tot Manguzi en het fijne weekend zit er alweer op!

Maandag 24 oktober 2022:

Wie kan raden wat er op het programma staat vandaag? Inderdaad ik kan niet meer wachten om in alle rust en stilte en concentratie mijn nieuwe Phone te installeren 🤗 Natuuuuurlijk neemt dat wel een hele dag in beslag want natuuuuuurlijk word ik een aantal keer gestoord maar na een paar uur kan ik toch al mijn eerste foto nemen en het is een prachtige, ook al zeg ik het zelf. Fotomodel: Jack Blue! Schoon hé?

In de loop van de voormiddag springt Mam Ruth ook even binnen. Ze komt haar cadeautjes halen. Ja hoor Mam Ruth, we hebben aan jou gedacht. Hier is je power bank en de popcorn en Philip heeft nog jeansbroeken klaargelegd voor je zoon want hij heeft zelf twee nieuwe gekocht. En dan nu... de Mama Lady Jam, but that was a problem Mam Ruth. We hebben in alle winkels gezocht maar geen Mama Lady gevonden. Dat bestaat niet! Mam Ruth kijkt mij verbolgen aan, echt totaal verontwaardigd met een gezicht van 'wazegdegijnu'. We hebben wel andere Jam meegebracht, 4 potten, zeg ik terwijl ik ze uit de kast haal.

Hier zijn ze: mixed fruit van Rhodes, Orange van All Gold en apricot en strawberry van Spar. 

Die van Mama Lady was echt niet te vinden, sorry. Ze kijkt me nu nog meer aan alsof ik zot geworden ben! Dan verzamelt ze al haar moed en zegt: But Mam... you brought it! Ik zeg: What? No, I didn't! Yes you did! antwoordt ze weer terwijl ze de All Gold pot in haar handen neemt.

Met haar vinger wijst ze naar de woorden terwijl ze leest: Sweet Orange Mama Lady! En ze zegt er nog bij: Yes Mam, may be you are right, they didn't write Jam! 😂😂😂😂😂

Mamaladi! Natuurlijk! Als je weet dat de Zulu's een e op het einde van een woord vaak uitspreken als i en de r kan je inslikken. Allé mijn dag kan niet meer stuk!

Dinsdag 25 oktober 2022:

Dit is een filmpje van Zama Zama clinic waar Philip seffens naartoe moet. Elke keer als het onweert, gebeurt dit. De clinic is op een verkeerde plaats gebouwd. Het water zoekt steeds door de clinic zijn weg naar de rivier die ietje lager ligt. Tof voor de nurses die daar verblijven! En nu het zomer is, regenseizoen, onweerseizoen... 

Vrijdag 28 oktober 2022: 

Geen volle maan vandaag maar toch een nacht om wat te griezelen. Ook hier wordt Halloween 🎃 👻 gevierd. De Staffhouse girls hebben uitgenodigd: 

Na het avondeten halen Philip en ik dan ook alles uit de kast om er wat halloween-achtig uit te zien. Na een uur passen en schminken vinden we dat we er weird genoeg uit zien om onze intrede te doen in Staffhouse. Het is er pikdonker en we zijn natuurlijk vergeten onze lamp mee te nemen. Het trapje naar beneden bij Staffhouse is levensgevaarlijk en we moeten voorzichtig zijn dat we niet trappen op het Barbie lijk 😅Het zou een flinke uitschuiver kunnen betekenen! Binnen in het huis is er ietsje meer licht. De meiden hebben hun best gedaan de living te versieren: Halloween met stijl! En de hapjes zijn navenant met onder andere doodskopjes van aardbei met witte chocolade en baby breintjes gemaakt van gepofte rijst. We zijn met dertien, ook al een griezelig getal. Bij het moordspel ontpoppen er zich verschillende onverwachte moordenaars en er vallen slachtoffers als vliegen. Niet echt scary maar wel heel plezant.

Na dit excellente voorspel is het tijd voor the real thing in the Shed. Vermits deze Halloween avond in teken staat van de middeleeuwen hebben Philip en ik besloten het domino spel te introduceren aan onze Manguzi kids. Vier teams van twee nemen het tegen elkaar op. Pas om één uur is het winnende team bekend: Tayla en Jacqui zijn de ultieme winnaars. De kids zijn volledig verkocht en willen dat de domino tafel permanent aanwezig zal zijn in de Shed zodat ze kunnen spelen als ze willen, zoals de sjotterkes in de Belgische cafés. ( Of zijn die al lang niet meer in de running?🙈)

Enfin, het is een heel geslaagde avond die pas om half twee eindigt met Philip's gebruikelijke laatste "plaatje". Thank you all for the good vibe!

En zo is er weer een maand voorbij! November komt eraan. Nu die vent wiens naam erg lijkt op Putain nog steeds met het gas gaat lopen, zoek maar wat meer de warmte van uw vrienden op, dan kan de koude je niet deren. Ook een warme knuffel van ons!

PS  Het is altijd fijn een leuke opmerking te lezen. Onderaan deze blog kan je er eentje achterlaten als je op "geen opmerkingen" of  "1...opmerking" klikt. 🙈En je naam of  tenminste een hint naar je naam zodat ik weet van wie het komt, is leuker dan onbekend😉 Dank u!😘