Pagina's

30 juni 2022

97 bericht: Weer eens een June tune half Belgisch.

Klik op de foto's om ze groter te maken.

 Woensdag 1 juni 2022:

Therapy is very happy! Jarenlang kregen zij de grootste rammelkarren (skorokoro's) ooit om huisbezoeken te doen bij hun vaak zeer arme, meestal rolstoelpatiënten,  in the rural area's. Dikwijls kregen zij de auto die niet naar rechts kan draaien, kan je je dat voorstellen? Maryke Bezuidenhout, hoofd van therapie, heeft het klaargespeeld na een gevecht van jaren! Vanaf vandaag hebben zij een eigen auto. Niet meer elke morgen moeten gaan smeken om een auto, eender welke, ... it really means the world to them! Maryke vindt dat ze op pensioen kan nu, ze is 42 😉 Wij zijn heel blij voor hen!


Donderdag 2 juni 2022:

Onze Manguzi kinderen smeekten om een Pub Quiz en die krijgen ze vandaag. Philip en ik hebben er het hele weekend aan gewerkt.












Alle rondes zijn geprint, al het materiaal verzameld en alle groepen gemaakt. Ik ben er gerust in. Vanmorgen om 7 uur maakt Philip een opmerking: "Het is al wel een beetje koud hé 's morgens en 's avonds!" BOEM! Daar hebben we niet aan gedacht! Normaal zetten we tafels in de tuin en houden we de quiz half in de tuin, half in de Shed. We hebben 26 deelnemers, no way dat we iedereen in de Shed kunnen  zetten en inderdaad, in de tuin is het veel te koud. 's Avonds daalt de temperatuur tot 12 graden. Jah, de vorige keren deden we de quiz in de lente of de zomer, nu wordt het al winter. Daarmee hebben we geen rekening gehouden. Wat nu? Plots heb ik een schitterend idee, al zeg ik het zelf! Het huis naast ons staat leeg sinds de Santana's vertrokken zijn en ... ik heb er een sleutel van. We gaan het gewoon daar doen! Wij zetten er een paar tafels in de lege living en iedereen moet zijn eigen stoel maar meebrengen. Voilà opgelost! We kunnen er net allemaal in en we hebben een ijskast en een toilet ter beschikking. We verklappen het niet op voorhand maar als onze deelnemers om 7pm druppelsgewijs arriveren, is iedereen blij dat ze in een warm en droog huisje kunnen zitten. Stipt om half 8 begint Philip met de eerste ronde. Het is een hevige strijd tussen The Hot Elangeni Chickens, The Usual Suspects, The Drafted en House Spliffteen. In alles proberen ze elkaar te overtreffen. Niet alleen in de beste oplossingen geven, ook in het meeste snacks eten en het meeste wijn of bier drinken 🫣






Abdirizak voert voor zijn team een praktische proef uit: de beruchte puzzel van Afrika. Hij is zo blij dat hij het heeft klaargespeeld en heeft er vertrouwen in dat hij de scherpste tijd heeft neergezet. Ik weet beter maar ik geef hem zijn glunderend fotomoment. Dat kunnen ze hem al niet meer van hem afpakken 😂


Na de voorlaatste ronde staan The Drafted op kop met 55,5 punten. The chickens en House Spiffteen staan gelijk met 52 en The Usual Suspect laten 48,5 op het scorebord noteren. Op naar Shed voor de laatste ronde!

Het is nu aan de performers om uit de pijp te komen. The stage animal van de groep krijgt door oortjes een song te horen. Hij of zij moet aan de eigen groep zo snel mogelijk duidelijk maken over welke song het gaat, door gebaren, geluiden, neuriën en zingen zonder woorden. Alle middelen mogen ingezet worden maar de jury (Philip) mag geen tekst horen anders volgt diskwalificatie! Kan de groep binnen 2 minuten de titel en artiest raden, krijgen ze drie punten. Als na twee minuten geen juist antwoord geleverd wordt, krijgen de andere groepen ook één kans om te raden en nog de helft van de punten te verdienen. Opdat de groep het snel zou kunnen raden, moet er vooral geluid geproduceerd worden want aan wat dansen en gebaren maken herken je geen song. De stage animals hebben zich al de hele avond moed ingedronken... een beetje teveel en daardoor is dit weerom het meest hilarische moment van de quiz avond. Door deze gierende afsluiter is het al niet meer belangrijk wie er nu wel of niet gewonnen is, iedereen krijgt een prullenprijs en  wandelt rond 23 uur goedgemutst naar huis, al fantaserend over the next pub quiz.

Vrijdag 3 juni 2022:

Ik word glimlachend wakker, geen hoofdpijn! Dat zal bij een paar anderen van de compound wel enigszins anders zijn. Voor mij is het opruimdag van de quiz. Ik poets alle sporen van the big invasion in house 17 weer helemaal weg. Is er gisteravond iets gebeurd in dat huis??? Nee hoor! Niks gezien!

Daarna schakel ik over naar België-inpakmodus en zoek al onze valiezen al bij elkaar. Zijn ze nog wel allemaal in staat een reis naar België te overleven. Onze grote grijze is nog vrij nieuw en tiptop in orde. De ouwe koffer van mijn vader  is nog een zwaar model en het slotje werkt niet meer maar ...ok. Bij de "Kristel" groene koffer is de rits weer losgekomen. Daar moet ik een beetje aan naaien. De "Philip" koffer heeft een paar jaar geleden een flinke barst opgelopen, misschien uit het vliegtuig gevallen?  Ik heb dat toen gemaakt met mijn glue gun. Het geplakte werk lijkt nog stevig genoeg. Als deze klaar is voor vertrek zullen we er een verstevigingsplastiek ronddraaien. Okido, de valiezen zijn nog good to go. Morgen starten we met inpakken.

Zaterdag 4 juni 2022:

Ja, vandaag beginnen we er aan. Op 1 maart 2024 MOET Philip op pensioen en worden wij in Manguzi ons huis uitgezet. Wij zullen dan voorlopig terug naar België verhuizen maar willen al onze spullen niet achterlaten. Misschien kan er dan wat van onze stuff met een zeecontainer mee, we zullen zien. Aan sommige spullen zijn we zo gehecht dat we ze nu al terug mee naar België willen nemen. We vliegen met Emirates. Dat wil zeggen dat we 4 koffers mogen meenemen. Drie daarvan vullen we vandaag met onze lievelingsdingen. Ons hart breekt een beetje als we ze van de muur of uit de kast halen: het grote masker, de beeldjes van kuifje, de kaders van kuifje, Humo Bert, onze olifantjes, de Negro Felipe, struisje en poemba... We pakken ze allemaal zorgvuldig in. Aan het einde van de dag zijn de drie koffers gepakt, gewogen en gesloten. Ons huis ziet er heel anders uit. Poeh! Toch mentaal wel een harde dobber maar... het moet.

Zondag 5 juni 2022:

We eten eindelijk onze enorme pompelmoes. Teleurstellend klein van binnen maar wel heerlijk sappig en zoet.


Dinsdag 7 juni 2022:

Er staan twee dingen op het programma vandaag. De rhinokaart afhalen in de Ezemvelo office en mijn vierde vaccinatie halen in Maputa clinic. Zaterdag kreeg Philip een telefoontje van Ezemvelo dat onze Rhinokaart eindelijk (na een half jaar over-en-weer mailen) is aangekomen in de Kosi Bay office. Het is toch wel een half uurtje off road rijden en ik zal daar dan maar mee beginnen. De putten in de weg zijn er niet beter opgeworden maar Red Lips kan gelukkig tegen een stootje. Blijgezind begroet ik de dames bij het binnenstappen in de office container. Hallo! Hoe gaat het? Ik kom mijn rhinokaart afhalen. Jullie hebben gebeld. No Mam, the card isn't here yet! It's still in the postoffice! Nee, niet waar, jullie hebben gebeld naar mijn man dat ze hier is aangekomen. We didn't call Mam! Jawel! No Mam, probably it was home office Pietermarisburg. We didn't go to collect at the postoffice yet. You have to come back month end or so. Hoe is dit nu weer mogelijk! Wat een systeem! Eerst sturen ze twee keer een kaart op naar ons adres. Die komen niet aan. Dan zullen ze de kaart naar de Kosi Bay office sturen. We krijgen telefoon dat ze dringend moet afgehaald worden en nu is ze dus nog in het postkantoor. Half uur heen, half uur in de office, half uur terug ... jah, ik heb toch niks beter te doen en benzine kost ook niks. Enfin, na België ga ik wel eens terug.

Vrijdag 10 juni 2022:
De wekker loopt af om 6 uur. Na een laatste Manguzi showerke laden we de auto in. De vier valiezen, omwikkeld met plastiek en gemarkeerd met "FRAGILE" passen net naast elkaar in de koffer van Red Lips. Op de achterbank zetten we de ijskast want die zullen we nodig hebben als we terugkomen. In een groene bak stoppen we al het gerief dat we voor de overnachting in Ballito nodig hebben, maar niet mee naar België nemen. En onze handbagage proppen we ook nog ergens tussen. Even na acht uur rijden we het hospitaal buiten, na nog een laatste reisdocumentencheck, of course. We rijden vandaag al naar Ballito, dat maakt de reis toch iets minder zwaar. Rond 2 uur komen we aan. We logeren in Regal Inn voor een nachtje. Er zijn nog renovatiewerkzaamheden bezig maar het ziet er al goed uit en ze hebben nu zelfs een bar. Vroeger kon je enkel uit een automaat een drankje kopen. Onze kamer ziet er oké uit. Enkel het stopcontact moeten we ergens in een kast gaan zoeken. Dat is weer typisch Afrika 😉. Om 3 uur zit ik in de kappersstoel. Ik moet er toch een beetje fatsoenlijk uitzien voor de Jelle zijnen trouw. Na de kapper zoeken we nog een paar cadeautjes en als afsluiter van de dag eten we 's avonds sushi's in ons favoriete restaurant.

Zaterdag 11 juni 2022:
Op ons gemak staan we op en draaien we ook plastiek rond onze laatste valies. De spullen die in de auto blijven tot we terugkomen, wrappen we eveneens. We laden de auto in en gaan dan te voet naar het centrum om te ontbijten en nog wat te lummelen. We moeten pas rond 15.30 uur in de luchthaven zijn en we denken dat onze geladen auto het veiligst geparkeerd blijft bij het hotel dat trouwens op 10 minuutjes wandelafstand ligt van het shoppingcentrum. De ladies van de receptie geven hun toelating, Red Lips mag nog wat blijven staan. Om 14 uur vertrekken we toch naar de luchthaven. We worden te zenuwachtig om nog iets anders te doen. Ik heb Fly and Park geregeld. Bij de Drop Off zone staat ons mannetje al te wachten. Wij laden onze bagage uit en overhandigen hem de sleutel van Red Lips. Hij neemt haar mee naar een parking in de buurt en zal haar gecheckt en gepoetst terug brengen als we weer geland zijn op 28 juni. Makkelijk en veel goedkoper dan de parking van het vliegveld.

We kunnen meteen inchecken en geen van onze valiezen weegt te zwaar, oef! De koffers vliegen meteen door naar Brussel zonder dat we ons onderweg nog om hen moeten bekommeren, prima! Om 18 uur kunnen we boarden en we merken meteen dat de stoelen die we gekozen hebben de verkeerde keuze zijn!
We dachten: laat ons maar tweezitjes reserveren dan hebben we geen last van anderen en kunnen we beter slapen. Met 1 ding hebben we echter geen rekening gehouden, de stoeltjes nummer 46 hebben een harde zijkant, ook tussen de twee stoelen. Je kan er de armleuning ook niet van omhoog doen. Niet erg comfortabel dus, pfff! De stoeltjes achter ons hebben dat niet, enkel de 46. We slapen dus niet veel, om niet te zeggen dat we geen oog dicht doen! En ook op onze tweede vlucht van Dubai naar Brussel is het hetzelfde liedje. Één ding onthouden we: Nooit meer nummer 46! Maar soit, we maken er het beste van en om 14 uur landen we de volgende dag in Brussel.

Zondag 12 juni 2022:
Jelle wacht ons op in Brussels airport zonder Michelle want met onze 4 koffers kan ze er niet meer bij. We rijden eerst naar Zoersel om onze koffers af te zetten en daarna ontvoert Jelle ons naar zijn thuis. Kom Mam, het is veel te goei weer! Laat ons maar wat profiteren, ik breng jullie straks wel terug. Ik ben te moe om te protesteren en na een verfrissend doucheke bij hen thuis en propere kleren ben ik terug als nieuw. Goed idee van ons te ontvoeren!😘

Maandag 13 juni 2022:
Vanmorgen rijden we eerst naar het gemeentehuis. Philip heeft er een afspraak om 10 uur om een nieuw paspoort te bestellen. Daarna rijden we meteen langs den Aldi. We kopen de hoogst nodige huishoudproducten als wasmiddel en toiletpapier en drank. De rest van de kar vullen we met hoogst gewilde producten als gehakt en gehakt en gehakt en paté en echte kaas en hesp en saucis en witloof en DL mayonaise met eieren en speculoospasta en paprika chips en aardbeien van Hoogstraten en ..., allemaal dingen die we in Zuid-Afrika niet kunnen krijgen. Voilà we kunnen een paar dagen, euh een paar uur 🙈 voort. Na het volproppen van onze ijskast brengen we een eerste bezoek aan mijn moeder. Zij is blij ons eindelijk nog eens te zien. Na de middag pakken we onze valiezen uit en sorteren we de spullen die in België zullen blijven. Tegen vijf uur ben ik alweer bekaf. Ik doe na het avondeten lekker mijn pyjama aan en nestel me in de zetel met een Netflix filmpje. Het is goed geweest voor vandaag, denk ik. Maar de Jelle denkt van niet, hij belt me rond negen uur. Hij heeft zijn knie bezeerd in het park waar hij met zijn vrienden een spelletje speelde ... of we nog kunnen komen kijken want hij kan niet meer op zijn been steunen. 😳 Hij moet volgende week wel trouwen hé! Bij Kurt op de kamer vind ik een stel krukken, ik zal ze maar meenemen. Allé hop dokter Philip, we moeten naar Winkelomheide voor uw eerste huisbezoek! Jelle zit in pijn op ons te wachten, wat beteuterd natuurlijk. Niet panikeren Jelle, ik heb al blauwe krukken mee, ze passen bij uw kostuum. Mijn grapje werkt niet echt. De mediale collaterale gewrichtsband van de rechterknie gescheurd is het verdict van Philip. Voorlopig afwachten en rusten is de boodschap. Pas binnen een dag of drie zullen we weten of hoe erg het is. Sorry Jelle!

Dinsdag 14 juni 2022:
Om 9.45 u eerst naar de tandarts en nieuwe bankkaarten gaan activeren. In de namiddag afspraak met het immo kantoor en aansluitend ook met de notaris. Daarna rijden we naar Borgerhout om kennis te maken met onze huurders daar. Ze wonen daar van november maar we hebben ze nog nooit ontmoet. Mohamed en Dounia zijn heel lieve mensen. Het huis is piekfijn in orde! Wat zijn we blij met deze huurders! Van daar rijden we door naar Ranst, naar Sam en Sumi, Felix en Mona. De kids zijn content dat we de Spiderman tent meebrachten van Manguzi en in het avondzonnetje eten we mosselen met frietjes. 

Woensdag 15 juni 2022:
In de voormiddag haal ik nog een nieuwe bankkaart af in Sint-Antonius en breng daarna meteen een kort bezoekje aan Beuk en Noot, vooral om te informeren wat ik moet doen om mijn pensioen aan te vragen. Ik loop ook even binnen in het vierde leerjaar bij Juf Ingeborg. Ingeborg stelt me voor als juf Kristel die nu in Zuid-Afrika woont. Daarmee is het hek van de dam natuurlijk en de kinderen vragen honderduit over het leven in Manguzi. Pas een half uur later geraak ik daar terug buiten maar dat is niet erg, ik had weer even het fijne jufgevoel 💃🏻.
In de namiddag nemen we de bus naar't stad. Philip koopt een paar noodzakelijke😉strips en dan heb ik al dorst. Voor het Birkenstocks winkeltje op het Rubenspleintje drinken we een Sangria. 


Philip brengt ineens ook een bezoek aan het toilet maar is al na 5 seconden terug. Je moet daar betalen, dan ga ik niet, zegt hij. Ik vind het ook niet kunnen dat je als klant ook nog eens een halve euro moet betalen om naar het toilet te gaan. Wij gaan dat nooit meer gewoon kunnen worden in België! Vanop het terras kijk ik uit op de etalage van het Birkenstocks winkeltje. Ik heb dit jaar geen nieuwe nodig, ik heb al een hele winkel in Manguzi. Ik zie er een paar leuke staan voor Philip, we gaan eens binnen kijken. De man van het winkeltje is een fan van ons. Elk jaar vraagt hij: Zijn daar slangen? Ook de Black Mamba? En dan zijn we weer vertrokken voor een half uur snake talk en als "beloning" krijgen we dan korting haha! Deze keer niet anders. Ons Black Mamba winkeltje.😉
's Avonds eten we bij Lynn en Domien. Blij hen weer te zien! Chef Domien tovert de heerlijkste aperitiefhapjes uit zijn mouw en verwendt ons met een perfecte steak tartaar. Geweldig zo'n eigen chef in de familie! Totaal voldaan nemen Philip en ik de laatste bus terug naar Zoersel.

Donderdag 16 juni 2022:
Rustige voormiddag en Jelle en Michelle springen ook nog even binnen. De knie van Jelle is nog niet echt beter en Philip adviseert hem van dan toch maar een bezoekje aan zijn huisarts te brengen voor een MRI. Misschien is de meniscus toch geraakt? Een paar uur later belt Jelle dat het toch beter is geworden. Hij heeft een beetje doorgebeten en kan zijn knie nu toch wat plooien. Er is dus weer terug hoop.
In de namiddag rijden we tegen drie uur naar Miguel. Samen halen we Cleo op in de creche en daarna haar kids ID in het gemeentehuis. Dan wandelen we dwars door het Rivierenhof park naar de school van Cor om hem op te halen. De rakker is blij ons te zien en toont ons fier zijn spiksplinternieuwe school. Cor is veranderd sinds vorige keer. Geen baby meer, geen peuter noch kleuter. Hij is nu echt al een jongetje 🥰 Ook Cleo is veranderd natuurlijk. In september was ze pas geboren, nu is ze een lieve vrolijke baby die al kan zitten en rollen en brabbelen. Hoe leuk!


Tegen vijf uur rijden we terug naar Zoersel langs Sint-Antonius. Jeroen Marckx, de zoon van mijn nicht Anne Franken, heeft daar een frituur. 
Door de reclame die ik zie op FB hebben we ook grote goesting gekregen en halen we onze Belgische friet van het jaar met curryworst, cervelaatworst, vleeskroket, zelfgemaakte tartaar en americain saus, deze keer bij hem. De reclame is niks gelogen, de bediening is perfect en de frieten super!... En het babbeltje is ook fijn! Bedankt Jeroen!

Om 19.30u belt Erik aan met joehoe!de overheerlijkste aardbeien van Hoogstraten. Daar kan toch ook geen enkele aardbei ter wereld aan tippen! Even later arriveren Tin en Ron ook in onze lodge, klaar voor enkele bijpraatuurtjes. Het doet toch deugd af en toe je vrienden eens te zien in real life. King George de pauw vindt het duidelijk ook fijn en paradeert de hele avond.

Vrijdag 17 juni 2022:
 Na de middag maken we kennis met Rudi, de kersverse huurder van het Kievithuis. Het lijkt ons een toffe meneer! Veel geluk met je nieuwe plek Rudi!
Daarna vertrekken we naar Jette voor een avondje met Anne. Op het plein in Jette is er een evenement van Muziekpublique Jazz Jette June. Philip en ik zijn wel in voor een live concertje. We vertrekken om twee uur en denken dat we dan rond half 4 wel bij Anne voor de deur zullen staan. Was dat even verkeerd gedacht. OVERAL ongelukken en file! Om vijf uur parkeren we eindelijk in haar straat. Volgende keer nemen we de trein, zeker weten! Ik haat het Belgische verkeer! Gelukkig maakt het zwoele weertje, de gezelligheid op het pleintje, de ambiance op het podium en het fijne gezelschap alles goed. Bedankt Anne!



Zaterdag 18 juni 2022:
Vandaag begint het kids weekend. Die van mij zijn het eerst aan de beurt. We zijn afgestapt van het plan een dagje Antwerpen te doen. Jelle's knie is een pak beter maar toch nog niet goed genoeg om een hele dag te stappen. Bovendien wordt het vandaag heel warm. Change of plans: we doen een dagje à la corniche chez Jelle et Michelle. Heerlijk met onze eigen sterrenkok Domien die ons weer ongelofelijk verwend met zijn lekkere hapjes. Genieten!

Zondag 19 juni 2022:
Vandaag is het de dag voor Philips kids en de kleinkinderen. De bedoeling was een dagje Plankendael te doen maar ook dit moeten veranderen. Change of plans owv het weer... Het regent. Kunnen we iets anders leuk doen met die kleinkinderen. Ja! Plopstation! Sumi kan nog tickets versieren en de dag wordt ook een groot succes. De boys amuseren zich rot in de "snelle" attracties  en Mona wedt vooral op de paarden. Totaal verslaafd!😂 Een heerlijk dagje, ook voor de mama's en papa's, oma en opa! Dat doen we volgend jaar nog een keer, als de meisjes wat groter zijn.










Na 1 keer op het konijn wil Mona op het paard! En nog eens en nog eens en nog eens...

En dan is het toch tijd om afscheid te nemen.
Even later in de auto op weg naar huis...


Getuigt van een goeie dag zeker 😉

Dinsdag 21 juni 2022: 
Deze namiddag maken we een toerke langs mijn oud-collega's.
Eerst Dani Van Gompel en Rit, dan Herman Driessens en dan Jos Cox en zijn Sien. Overal wat goeie en minder goeie nieuwsjes maar ik zie dat het hen goed gaat! Blij jullie te zien en zeker tot volgend jaar!😘

Woensdag 22 juni 2022:
Philips beste vriend Peter is vanochtend op bezoek.
In de namiddag parkeren we de auto bij het Rivierenhof en trammen verder naar Antwerpen. Ik wil nog nagellak en ook een crèmeke om mijn melkflessen van benen wat meer lichte chocomelk te maken tegen den trouw van Jelle en Michelle op zaterdag. Voor de rest kuieren we wat tot het half 6 is. Philip heeft met zijn jongens afgesproken om een hapje te gaan eten en een pint te drinken. Boys evening dus. Ondertussen heb ik wat moeder-dochter tijd met Lynn. Dat gebeurt ook veel te weinig in ons leven. Het is terrasjesweer en natuurlijk profiteren we daarvan!

Vrijdag 24 juni 2022:
Vanmorgen vertrekken we al om 6 uur naar UZ Gent, naar het kinderziekenhuis. Dante, het zoontje van Philips neef Dennis is daar opgenomen. Dante voert daar al reeds meer dan een jaar een hevige strijd samen met zijn familie. Nu heeft hij ook nog eens de windpokken gekregen waardoor hij is opgenomen. Philip en ik gaan er deze voormiddag even zijn mama aflossen zodat die toch een paar uurtjes even haar ding kan doen en haar batterijen kan opladen. Het verkeer op weg ernaartoe valt reuze mee en na een uur en een kwartier zijn we al geparkeerd. Om acht uur introduceert mama Patricia ons aan Dante. Het is een prachtig jongetje met mooie ogen. Natuurlijk is hij in het begin een beetje argwanend en verlegen. Hij kent ons niet. Maar het ijs is al snel gebroken en ik heb de indruk dat hij het wel leuk vindt te spelen met de nieuwe "oma en opa". Het is ook een slim ventje. Als het alarm gaat van zijn toestel, panikeren wij een beetje, maar hij weet perfect wat te doen. Op de rode knop duwen! We spelen samen met zijn trein en Philip kijkt met hem naar Spongebob op de Ipad. Ik haal nog wat ander speelgoed in de spelotheek van de afdeling. Straws and connections blijkt zijn lievelingsspel en hij begint aan een grote constructie die maar net tussen zijn bed en de zetel past. De tijd vliegt om en even voor twaalf is zijn liefste mama Patricia alweer paraat voor hem. Met een dikke kus nemen wij afscheid van hen. Hopelijk komt alles weer goed lieve jongen. We duimen voor je 😘
Op de weg naar huis is het weer verkeersmiserie. Al kilometers voor de Kennedytunnel begint het met vertraagd verkeer en na de tunnel staan we ... stil. Er is alweer een ongeluk gebeurd op de ring. Na bijna een uur van geen of weinig beweging besluiten we de afrit te nemen en een alternatieve route naar huis te zoeken. Na drie uur komen we in Zoersel aan. Ik zeg het: volgende keer doen we alles met het openbaar vervoer!

Zaterdag 25 juni 2022:
Vandaag is het de grote dag. Jelle en Michelle trouwen. Ik heb toch wat meer badkamertijd nodig dan normale dagen om me klaar te maken. Om half elf halen Lynn en Domien ons op. Een uurtje rijden naar het gemeentehuis van Geel en het is er braderij en markt, misschien wat moeilijker om een parkeerplaats te vinden. Ach er is een ondergrondse parking over het gemeentehuis. De stress was niet nodig. We zijn ruim op tijd en kunnen ook nog meegenieten van het huwelijk van een brandweerman. Drie brandweerwagens staan te toeteren en te loeien op het plein en het kersverse bruidspaar moet ook nog even in de hoogte worden gestoken in het bakje van de langste ladder. Ik krijg al kriebels in mijn buik als ik het nog maar zie! Jelle en Michelle zijn ondertussen gearriveerd maar moeten wachten in de auto op straat tot de brandweerwagens het plein weer hebben vrijgemaakt. Dan worden zij in een oude zwarte Mercedes tot voor de deur gereden. Ze zien er prachtig uit! Het is een mooie ceremonie en iedereen is blijgezind, niet in het minst mijn moeder en meter van Jelle. Haar eerste kleinkind dat trouwt, een fijn moment voor haar. Hier het filmpje van het ja-woord en de ringen🥰



Na het gebeuren in het gemeentehuis rijden we met beperkte groep naar J&M's huis. In een mooie partytent staat de bibberende champagne al op ons te wachten en de broodjes om onze honger te stillen zijn er ook al klaar voor. In het zonnetje trekken we alle mogelijke combinaties van familiefoto's. Met al die ouders en plusouders zijn het er een heleboel. Na deze eerste pré-party trekken we om een uur of drie allemaal weer even terug naar onze eigen huizen voor een dutje en stoffen ons weer af voor het grote feest.  De mama van Domien brengt ons, Lynn en Domien en Philip en mij, naar de feestzaal in Laakdal. Vannacht zullen we terugkomen met de taxi, zo hoeft niemand Bob te zijn.
De zaal is al aardig vol als we aankomen en de walking dinner start met de heerlijkste gerechtjes ooit! Het is fijn voor ons alle mensen te zien die we al in jaren niet meer gezien hebben. Er zijn heel wat "landschappen" veranderd. Als iedereen maar gelukkig is! Rond half 11 wagen Jelle en Michelle zich dan toch aan hun eerste dans. Met zijn bezeerde knie kan Jelle Michelle niet in de lucht zwieren, maar het gedacht dat hij het wel zou willen maakt alles goed. Philip en ik amuseren ons en we zien dat de rest ook allemaal veel plezier heeft. Om twaalf uur krijgen we ook nog frieten met stoofvlees, mmmm! Om half twee brengt de taxi ons gevieren naar Zoersel en om half drie liggen we in ons bed. Dank u Jelle en Michelle om te trouwen, het was een heerlijk tiptop georganiseerd feest with lots of fun! Lof Joe!!! Stay happy!



Zondag 26 juni 2022:
Eerst wat uitslapen natuurlijk en wat lummelen. In de namiddag komen Béné, Miguel, de Cor en Cleo afscheid nemen. Wel leuk in het zonnetje op Kurt zijn lodge terras maar King George wil zijn ding niet doen deze keer, hoeveel truukjes wij ook proberen. Kurt geeft Cor dan maar een andere verrassing. Hij alleen mag mee naar zijn garage. Even later doet hij voor ons de poort open. Cor zit fier aan het stuur van zijn old timer Volvo. Gescoord Kurt! Gescoord!


Maandag 27 juni 2022 en dinsdag 28 juni 2022:
Inpakken, inpakken en inpakken en opruimen, lakens wassen en het huis weer helemaal Kurt maken. 's Middags zijn we daarmee klaar. Jelle zal ons naar het treinstation Noorderkempen brengen waar we om vijf uur de trein naar Zaventem nemen. Hij komt nu al bij ons aan, wat te vroeg Jelle! We moeten nog afscheid nemen van Ben en we hebben oma ook nog beloofd langs te komen. We rijden dan maar samen naar Bens plek. Jelle is daar nog nooit geweest. Daarna wil Jelle met ons nog ergens een hapje gaan eten. Het is maandag, bijna alle restaurants zijn gesloten behalve... De Trappisten! Olé, olé! We halen oma natuurlijk ook mee en rijden in de gietende regen naar Westmalle. Grote paraplu's zijn noodzakelijk om niet kleddernat in het café te geraken. We eten allemaal kroketten: kaas en garnaal en aardappel. Die hadden Philip en ik nog niet gegeten dit jaar. Nu is alles van ons Belgisch lijstje afgevinkt en iedereen is tevreden. We kunnen vertrekken. Als Jelle ons in Brecht bij het station afzet, schijnt het zonnetje alweer en kunnen we onze vestjes bij in de handbagage proppen. Met de trein naar Zaventem is so easy! Een stop in Antwerpen Centraal, eentje in Berchem, eentje in Mechelen en dan zijn we er al, niet eens een uur later! We kunnen direct inchecken en zo zijn we ook meteen van onze valiezen af. Bij de controle van onze handbagage hebben we nog en klein probleem. Ze moet wat beter bekeken worden. Een strenge agent vraagt: Waar zit de toiletzak?
 Toiletzak? Er is geen toiletzak! 
Jawel er is een toiletzak! Laad je zak uit!
Hij vindt inderdaad een klein reiszakje waar wat pilletjes, een mini tandenborsteltje, wat tandenstokers en ... een mini deo'tje in zitten. Het gaat dus over het deo'tje. Je mag dat wel meenemen maar het moest apart in het bakje worden gelegd😳🫣 Het kan ook een gevaarlijke deo zijn, zegt hij. Oeioei bijna gearresteerd voor een bijna lege mini deo! Zaventem is toch wel streng in vergelijking met alle andere luchthavens die we al passeerden. Maar ja, ieder zijn ding zeker? Allé, we are good to go now. In het vliegtuig hebben we ons deze keer niet laten vangen aan de nr 46 zitjes. Wijselijk hebben we de 47 gekozen en ... het zijn geen gesloten bakjes!😅 We dutten goed tot in Dubai. Daar moeten we weer door de bagage controle en zoals elke keer wordt ik hier weer gefouilleerd door een gesluierde vrouw. Ik weet niet wat het belletje doet afgaan. Zij zegt dat het mijn BH is. Oké, heb ik zoveel ijzerwerk nodig om mijn borsten hoog te houden?🙄 In Dubai airport moeten we 4 uur wachten op ons volgend vliegtuig. Het moet zoiets zijn van een vijf uur 's ochtends. Toch zitten er hier al mensen bier te drinken. Ik houd het toch maar bij een koffietje en Philip bij zijn cola zero. Het boarden voor de tweede vlucht gaat ook vlot. Deze keer zitten we in de middenbeuk maar we hebben plaats genoeg en al snel dommelen we weer in. Om half 5 landen we in Durban. Het is een lange rij bij de paspoortcontole maar door onze vriendelijke Sawubona Unjani geeft de agent ons geen enkel probleem. Welcome back in South Africa! We halen onze bagage op en zijn benieuwd of ze al met onze auto op de drop off zone klaar staan. Ja hoor, Red Lips staat er te blinken! Philip laadt de bagage in, ik betaal ondertussen en krijg de sleutel overhandigd. Easy! We zijn weg! Een half uurtje later zijn we bij ons hotelletje. Even inchecken, bagage uitladen, a quick shower en andere kleren aan want ik stink verschrikkelijk! Dan... up to 45 on Eat Street! We kunnen het toch niet nalaten nog wat sushi's te verorberen alvorens we weer voor een paar maanden in Manguzi gekluisterd zitten. Thank you Ballito voor dit finale vakantietoetje!

Woensdag 29 juni 2022:
Opstaan - inpakken - auto inladen - uitchecken hotel - tanken - banden checken - inkopen in de Spar.
Dan nog vlug effe naar de Woolworths, of toch niet ... deuren zijn dicht! Wat is er aan de hand? Loadshedding Mam and our generator is broken. O, oké, dan maar even naar Food Lovers en hop naar Mangoes! Om drie uur zijn we thuis. Ons huis is spik en span. Wat heerlijk zo thuis te komen. Op een drafje laden we de valiezen uit en een uurtje later lijkt het alsof er niks gebeurd is. Zeteltje, wijntje, Ipadje, filmke... knorren.

Donderdag 30 juni 2022:
Vanavond moeten we alweer afscheid nemen van twee dokters. Carrie en Johnathan werkten vandaag hun laatste dag en nu is het afscheidsfuif in the Shed met karaoke. De pret begint om half acht. Niemand kan er fatsoenlijk zingen en niemand trekt het zich aan.🤣🤣🤣 Hoewel Philip en ik ons voornamen om niks te performen, treden we toch minstens 3 keer op🙈🙄. Ach geen kat die er nog iets van weet morgen! Carrie en John amuseren zich rot en dat is het belangrijkste.



Om half 11 sluiten we af. We moeten nog opruimen. Terwijl ik mijn pyjama al aandoe, werpt Philip nog een laatste blik in the Shed. Hij vindt er nog een achtergelaten six pack biertjes in de ijskast. Hij neemt ze maar mee naar binnen anders moeten we vannacht misschien ook nog dealen met dronken security. Ik lig al in bed als ik hem hoor binnenkomen en dan ... knal! Wat is er schattie? De kartonnen bodem van het pakje is losgekomen, waarschijnlijk owv doorweekt, alle zes de flesjes zijn erdoor gevallen en ontploft op de grond. De living ligt vol bier en het glas is zelfs heel de gang door tot bij de slaapkamer gevlogen. 

OLÉ, OLÉ! Ik maak snel een plan met het handvleugeltje en het vuilnisblik en een emmer. Gelukkig werkt het plan en eigenlijk is alles snel min of meer opgekuist. Nog eens vlug met de dweil erdoor en klaar is kees. Tomorrow Mam Ruth will take care of the rest. 

Ik krijg een whatsappje van Susanne en Musa. Hun zoontje is vandaag geboren. Cosmo Carl Ngwenya  welcome to the world. Het is de eerste echte Manguzi baby van ouders die elkaar hier gevonden hebben en hem hier hebben gemaakt. Spijtig dat hij niet ook hier geboren is.😉
Dikke proficiat aan de mama en papa!🥰


Geen stats meer deze maand. Iedereen doet alsof Covid-19 niet meer bestaat. Het zou fijn zijn als dat waar zou zijn.

PS Het is altijd fijn een leuke opmerking te lezen. Onderaan deze blog kan je er eentje achterlaten als je op "geen opmerkingen" of  "1...opmerking" klikt. 🙈Jouw opmerking wordt niet rechtstreeks op de blog gepubliceerd. Ik moet dat goedkeuren dus als je het liever tussen ons houdt, schrijf het er gewoon bij. En je naam of een hint naar je naam zodat ik weet van wie het komt, is leuker dan onbekend😉 Dank u!😘

Tot volgende keer!