Januari, de maand van donders en bliksems.
Two people were struck by lightning. Niet zo moeilijk hier!
Heel veel mensen in Manguzi lijden aan brontofobie en keraunofobie (astrofobie), een abnormale angst voor onweer. Brontofobie is meer in het bijzonder angst voor donderslagen, Keraunofobie angst voor bliksem. Na een onweer vinden de dokters zeker een aantal patienten in de wachtzaal die denken dat ze door de bliksem getroffen zijn. Wat natuurlijk meestal niet zo is, anders zaten ze niet in de wachtkamer.
Zondag 3 januari 2021: Nieuwe ploeg arriveert stilletjes aan en het is de laatste werkdag van dr Peter Bondi. Na 5 jaar verlaat hij Manguzi om zijn geluk te beproeven in Johannesburgse oorden. We zullen hem missen!
Maandag 4 januari 2021: De nieuwe ploeg start. Ik houd me de hele dag bezig met whatsapp.
Ik por de nieuwe ploeg aan tot het sturen van een berichtje, zodat ik ze kan toevoegen aan de groepen.
Namen, telefoonnummers, huisnummers en functies (dokter, kinésist, tandarts, ergotherapeut, diëtist...) vliegen de hele dag binnen. Het deuntje van de dag op mijn gsm.( kris-tel-kris-tel-kris-tel-kris-tel)
Dinsdag 5 januari 2021: Onze nieuwe ploeg baart ons wel een beetje zorgen want... enkele onder hen brachten Corona mee. Nee niet het bier! Nu vallen ze als vliegen en er moet dringend een plaats gevonden worden waar ze kunnen isoleren. In het Staff house wonen ze met acht bij elkaar. Om te vermijden dat er geen therapie meer is, worden de positieven tijdelijk in een parkhome opgesloten.
Vandaag staat ook dit artikel in de krant. Het grijpt me erg aan. Ik zie dat onze buurvrouw Lou, die ook positief is en goed ziek, hetzelfde ondergaat.
Woensdag 6 januari 2021: Ik bak 4 broden, zoals altijd op woensdagen, en vandaag ook muffins omdat onze eigen bananen opeens allemaal tegelijkertijd rijp zijn. Muffins met banaan dus.
De bedeling ziet er als volgt uit:
1 brood en een paar muffins voor Guilermo en Maria onze buren van house 16.
1 brood en 9 muffins voor de Congolezen van mijn project.
Een paar muffins voor Mam Ruth en eentje voor Jabulani.
Een paar voor onze zieke buurvrouw Lou.
En een paar voor onszelf om te proeven.
Tenslotte voor onze vriezer ook 2 broden. Die blijft anders geen hele week leven.
Goed verdeeld dus, een heleboel mensen content.
Ik heb weer even genoeg van bakken!
Donderdag 7 januari 2021: Avondstress door dr Maria (van house 16) die mij aanport om voor het afscheid van dr Bondi morgen vroeg nog snel een bijdrage te maken voor het ontbijt. Ik heb helemaal geen zin in bakken! Maar de Cubaanse Maria is erg overtuigend en ze geeft me geen keuze!
Ik maak dan maar breakfast muffins: spekjes, spinazie, tomaat, kaas en roerei.
In mijn silicone cupcake vormpjes gebakken in de airfryer, geeft het me niet te veel werk.
Gelukkig bewaart het goed in de ijskast en is het koud wel lekker, zodat ik morgenvroeg daar al geen zorgen mee heb.
Vrijdag 8 januari 2021: dr Peter Bondi vertrekt vandaag. De dokters doen op de morning meeting een afscheidsontbijt voor en met hem. Niet zo gemakkelijk in deze Covid tijden.
Ik loop even mee met Philip om ook van op een afstand afscheid te nemen. Ontbijten doe ik thuis.
Ik heb veel te veel schrik om besmet te geraken.
Maandag 11 januari 2021: Jah, in december was dr Peter de enige besmette dokter. Nu komt er elke dag wel eentje bij: dr Carrie, dr Johnatan, dr Musa, dr Susanne, dr Mbaki... dus STOP, STOP, STOP!
Waar blijft dat vaccin!
Woensdag 13 januari 2021: Op woensdag bakt onze Chef de Pâtisserie Damien nog steeds croissants et pains au chocolat pour nous. Délicieux!
Donderdag 13 januari 2021: Naast Covid-19 suffert Zuid-Afrika ook onder de load-sheddings van Eskom. Omdat het land niet genoeg elektriciteit kan produceren/invoeren heeft Eskom een plan gemaakt voor elke regio. De electriciteit gaat dan volledig af. Afhankelijk van de stage en de regio, voor 2 of meer uur per dag.
Ons schema ziet eruit als volgt:
Niet simpel dus voor de gewone mens en ook niet voor businesses.
Het hospitaal heeft gelukkig een generator en een aantal van de banken en grotere winkels ook.
Maar voor de gewone man... spijtig jij kan vandaag maar een paar uur naaien, jouw ijskast zal vandaag ontdooien, kook jij vandaag maar op een houtvuur, er is geen licht om je huiswerk te maken...
De elektriciteit gaat hier trouwens niet alleen af als het load sheddings zijn. Is er ondertussen ook nog wat te veel wind of regen, dan zijn er ook nog de 'normale' powercuts.
Op de hospital compound hebben we er dankzij de generator niet al te veel last van. Het is alleen erg slecht voor al onze toestellen. Elektriciteit uit, aan, uit, aan, uit... soms wel tot 10 keer per dag.
De Vodacom- en MTN toren hebben ook maar beperkte batterijen, zodat we ook geregeld zonder netwerk en zonder Wifi zitten. Het is fijn in Zuid-Afrika maar je ziet ... niet alles is rozengeur en maneschijn.
Zaterdag 16 januari 2021: Het is een bloedhete dag!
We kunnen niet buitenkomen. En de security denkt ook dat er niemand op rooftocht gaat als het zo warm is.
Gelukkig wordt het om 15 uur stikdonker en komt er een onweertje wat verkoeling brengen.
We horen dat het in Antwerpen vandaag een beetje sneeuwt.
Philip en ik houden niet zo van sneeuw, we klagen niet over de hitte dus.
En de bloemen in de tuin doen het fluorescerend goed!
Zondag 17 januari 2021: Philip zorgt vandaag voor het eten: Enchilada met kip, lekker!
Avocado, zure room en ... Corona ontbreken niet!
De laatste dagen komt een Hadada-ibis( Hadeda/Hadida) vroeg in de morgen eten zoeken in onze tuin.
Soms is hij of zij ook 's avonds van de partij als Philip zijn planten sproeit.
We denken dat het misschien een paar is, dat elkaar afwisselt, maar dat weten we niet zeker.
Misschien hebben ze dichtbij ergens een nest?
Een paar dagen later zijn ze plotseling met zijn drieën. Het lijkt wel of er eentje nog gevoederd wordt door de twee anderen. Het zijn dus misschien inderdaad twee ouders met hunne "kleine".
Woensdag 20 januari 2021: Vandaag een beetje info over onze "project -familie": de Malengela's.
Ze verplaatsten de machines van hun winkeltje naar het woonhuis. Ik voorzag ze van materiaal en een patroon om goede maskers te maken. Een deel van de maskers verkocht ik voor hen aan onze vrienden op de hospital compound. Een ander deel probeerden ze zelf te verkopen. In het begin was dat zeer moeilijk want lang niet alle bewoners van Manguzi waren van plan 30 Zar te geven aan een masker als dat niet echt moest. Die lockdown periode was een echte struggle voor hen. Echte Zuid-Afrikanen die geen inkomen meer hadden, kregen een kleine maandelijkse steun van de regering. Vermits zij, zoals ik, geen echte Zuid-Afrikanen zijn, kregen ze dat niet. Philip en ik hebben ze de echte lockdown maanden gesteund met 6000 ZAR per maand om te kunnen overleven. Sinds hun winkeltje weer open ging, steunen we ze nog iedere maand met 2000 Zar, want natuurlijk is alles nog lang niet back to normal.
 |
| De familie Malengela (+1 zoon van Williams broer) |
Je mag er zeker van zijn dat het bij hen terecht komt.
Ik ben benieuwd wat ze te zeggen hebben.
Wordt vervolgd dus.
