Sawubona Manguzi! Unjani?: juni 2015

54 bericht: Van thuis naar thuis en terug thuis.

DONDERDAG 14 MEI 2015: In de vroege uurtjes nemen we gepakt en gezakt afscheid van Ruth en van Manguzi. Belgium is waiting for us. Jeroen en Ilja rijden met ons mee en ook nog de kat van Kirsty. 't Beloofd een drukke dag te worden. Eerste stop na 150 km bij de garage van Larry in Hluhluwe. Onze auto krijgt tijdens onze trip naar België een nieuwe tweedehandse achterdeur met raam. Vanaf daar rijden we met z'n vieren met de Defender (nu van Jeroen) naar Richardsbay. Onderweg droppen we nog even de kat bij de dierenarts. Bij het arme beest moet dringend een tand getrokken worden. Ilja en Jeroen halen de kat 's avonds weer op. In Richardsbay zetten we Philip af bij het SARS kantoor om zijn belastingen te regelen. Jeroen laat zijn auto keuren voor de verzekering en daarna gaan we met zijn drieën shoppen. Philip zien we niet meer terug voor drie uur.
Er wordt een shopwedstrijdje gedaan want Jeroen en Ilja willen voor het donker weer terug in Manguzi zijn en donker is het al om half 6! In de GAME kopen we een fiets in een doos voor Jabulani (ZAR 1400). Jeroen en Ilja nemen de doos al mee naar Manguzi. Ik zal hem wel in elkaar steken als we terug zijn van België. Het moet allemaal zo snel dat ik al een dikke blaar heb onder mijn voet en ik heb nog niet eens echte schoenen aan. Wat moet dat in België dan worden!? Om drie uur is Philip eindelijk terug van zijn SARS gedoe en alle papieren zijn in orde. Jeroen en Ilja kunnen Afrikaans op tijd vertrekken naar huis en Philip en ik kopen nog een smartphone voor Philip. Na jaren van goede trouw gaat hij afscheid nemen van zijn Sony Ericsson!? Met zijn nieuwe Samsung kan hij nu eindelijk ook op de WhatsApp van de dokters zodat ik de belangrijke berichten niet steeds moet briefen.
Na de smartphoneaankoop nemen we een kleine hap en een taxi naar de Fish Eagle Inn waar we overnachten. Lekker dichtbij de vlieghaven.

VRIJDAG 15 MEI 2015: In de namiddag om drie uur nemen we onze vlucht naar Johannesburg. Om zeven uur onze tweede vlucht naar Frankfurt. Door een kleine misrekening van onzentwege verorberen we onze pizza in 10 minuten !!! al lopend naar de boarding gate. Gelukkig toch nog op tijd. Heel de nacht vliegen (Philip films zien en ik slapen)tot zes uur.

ZATERDAG 16 MEI 2015: Tot acht uur verkennen we de luchthaven van Frankfurt en zij onze bagage want het is GROTE controle. En als het dan bijna negen uur is, landen we in Brussel. Miguel en Béné staan ons al op te wachten. Blij weerzien. Om 11 uur staan we op de Kievit bij de deur. Toch een beetje raar weer daar te zijn. Moeke komt al meteen wat lekkers brengen: Zoersels brood en préparé :-)))). Om 13 uur zit ik al bij de kapper haha! Knip maar kort! Hopelijk kan Ilja in Manguzi het dan af en toe wat bijknippen. Om het half jaar naar de kapper kunnen gaan, is toch ook maar niks.
's Avonds wordt er gerust.

ZONDAG 17 MEI 2015 tot ZONDAG 31 MEI 2015:
Het worden drukke 14 dagen met familie- en vriendenafspraakjes in de voormiddag, tijdens lunch, in de namiddag en 's avonds. Telkens zien we weer andere mensen die we graag zien.

We doen ook nog geliefde restaurantjes en Philip oefent wat met zijn nieuwe smartphone.

Tussen al dat eten en drinken en kussen en vertellen door, pikken we ook een concertje mee in de Malmejo.

en doen we doen inkopen om mee naar Manguzi te nemen. Philip verkent zijn opslagplaats om nog een koffer met zijn "brol" (zijn woorden) te vullen. Ook zijn gitaar nemen we mee als handbagage.
Zaterdag brengen Jelle en Michelle ons naar Jette en na een heerlijk dag- en nachtje bij onze Brusselse vriendin Anne, vertrekken we zondag om 5 uur in de namiddag weer richting Manguzi.

Dank u wel familie en alle vrienden en buren en vooral alle zonen voor de fijne vakantie!

Tijdens our flight back kunnen we ons weer bezighouden met onze Afrikaanse problemen. In Johannesburg vernemen we tijdens een telefoontje met Larry onze garageman, dat onze auto niet klaar zal zijn. (Hadden we anders verwacht?) De geleverde tweedehandsdeur was totaal beschadigd toegekomen. Het was een hele zoektocht geweest naar een andere deur en die was pas gisteren toegekomen. Donderdag zal ze pas klaar zijn. In Richardsbay huren we dan maar een auto om naar Manguzi te rijden. 't Is een Honda en geen 4x4 en dus no off road trips de volgende week.
Ruth is heel blij als we thuis toekomen en we mogen al meteen bij Jeroen gaan dineren. Wat leuk dat we vanavond niet meer hoeven te koken! En wat heerlijk weer in ons vertrouwde bed te kunnen slapen!

DINSDAG 2 JUNI 2015: Ik geraak toch nog bij het huis van Ruth met Jeroens auto. Het huis is nu werkelijk bijna klaar. Alleen nog ruitjes in de living. Dat zal iets voor volgende week zijn als ik weer met mijn eigen beast kan rijden.

's Avonds haal ik de fiets voor Jabulani uit de doos. In zijn enthousiasme steekt Philip de buis van het zadel (nog zonder zadel) in het frame. Ze zakt meteen helemaal naar beneden en is er niet meer uit te krijgen. Toch zorgen voor morgen!

WOENSDAG 3 JUNI 2015: 's Morgens vroeg al claim ik Jeroen om eens naar de fiets te kijken. We halen er ook Ilja bij en allerlei sleutels en materiaal. We zetten samen de fiets in elkaar maar ondanks het gebruik van onze hele trukendoos, krijgen we de zadelbuis er niet meer uit. Tijd dus om andere dingen te proberen. Ilja en ik laden de fiets in de auto en rijden naar Skippers. We mogen de fiets daar laten. Een half uurtje later is hij al klaar. Goh, banden opgepompt en alles! Gratis en voor niks. Ik geef de werkman toch maar een fooi. Fier als een gieter rijden we terug naar huis)))).

En ik roep Jabulani bij me. 'k Geef hem eerst een beetje vanonderzijnvoeten omdat ik heb gehoord dat hij overal steeds na de middag pas op zijn werk verschijnt. Ik zeg ook dat ik hem begrijp omdat hij steeds te voet moet komen en dat dat toch wel een heel eind is, en dan maak ik een deal met hem.
Als jij belooft iedere dag ten laatste om 10 uur op je werk te zijn, krijg je van mij een cadeau. Hij belooft het. Ik zeg dat ik een fiets voor hem heb. -Hier? vraagt hij. En zijn ogen kijken ongelofelijk.
-Ja, hier! zeg ik. - Mag ik hem zien? vraagt hij met schitterende blinkende oogjes. -Yes, you can take it, it's inside. Hoe blij kan een mens zijn?! Ik kan dat niet met woorden beschrijven. Hij springt een gat in de lucht en zijn ogen spreken boekdelen. ZOOOOOOOOOOOOO gelukkig! Daar doe je het toch voor zeker! Zijn eerste proefritje doet hij zelfs al zonder handen en bijna zonder tanden.

Besluit: Jabulani project geslaagd! Dank u aan al de bijdragers!
PS: Hij is de volgende week maar 1 keer te laat geweest.
Ik zal hem nog een beetje moeten bijsturen :-)).

DONDERDAG 4 JUNI 2015:
ZONNEBRILLEN: Mijn bengels dragen nu een zonnebril van het merk BOS met hun firma op de Kievit. Dank aan de BOSkes!

TERRAS PIMPEN: Philip pimpt ons tuinset met een Uganda's Special toile ciréeke

EN.... ONZE BANANEN ZIJN ER! WAT DENK JE DAARVAN?

ZATERDAG 6 JUNI 2015: We halen onze auto op in Hluhluwe. Hij is weer helemaal nieuw! Joepie!

Kan ik vanaf nu weer crossen :-)))!

Waar naartoe? Dat verneem je volgende keer :-)

Groetjes!

Kristel en Philip

55 bericht: Awesome South Africa!

IN ONZE ZOMER, EEN TIJDJE GELEDEN: kocht ik een vogelbadje voor onze tuin. Er kwamen GEEN vogels naartoe. Iedereen lachen! Ik zei:"Wacht maar tot het winter is en droog seizoen! Je zal dan wel eens zien!" Wat er tegenwoordig dagelijks een paar keer gebeurt kan je zien op mijn filmpje op Youtube:

Wie beweert dat vogels niet van mijn vogelbad houden? Klik hier! (Jos Cox! Als dit niet graaf is!?)

DIT VIND IK IN ONS BOEK "AWESOME SOUTH AFRICA"
Maak de foto's groter om de tekst goed te kunnen lezen. Geniet er van!