24 tot 31 bericht: 2014 Kosi Bay

24 bericht: Juni 2014 is begonnen. Nog steeds herfst maar de winter komt er aan!
Dinsdag 3 juni 2014

INTERNET: Sinds gisteren hebben we dus internet maar gisteren namiddag werkte het al langs geen kanten. De mannen waren nog maar net weg en ik geraakte er al niet meer op. Ik dacht: O NEE hé! Het gaat toch niet waar zijn! Ik moet die mannen nu meteen terug roepen voor ze al te ver weg zijn! Die wonen dus in Vryheid. Dat is 300 km van hier! Niet om uwen technieker zo maar eens eventjes te laten komen zien naar een prulleke! 'k Was echt in tweestrijd. Toch heb ik het niet gedaan, heb alle computers en ipads in de kast gestopt en ben naar de winkel gegaan in de hoop dat het later wel in orde zou zijn.
's Avonds toen Philip thuis kwam, was het nog steeds moeilijk. Vanmorgen was het nog steeds niet dat wat het zou moeten zijn. Zoals een echte Afrikaanse probeerde ik toch nog wat geduld te hebben en ik nam me voor na het winkelen alles eens te resetten en nog een terug te proberen en weet je wat? Het is gelukt. Alles werkt perfect nu.

Woensdag 4 juni 2014

CARWASH: Vandaag trok ik een foto van de carwash en mijne maat Simpure. Ze hebben 1 hoge drukspuit maar voor de rest worden de auto's allemaal met de hand gewassen en gesimoniseerd!
En die carwash heeft hier goed te doen. Ik denk dat er zeker wel 10 jongens werken.
Zij mogen ook de bussen (minibusjes) van DE LIJN  washen. Niet slecht zo'n contract zou ik zeggen.

BED: Ik heb vandaag ook een plan bedacht in verband met ons smalle bed. Thuis in Zoersel hadden we een ruim bed. Hier hebben we een smal bed. Je kan het bijna een twijfelaar noemen pfff. Je kan er alleen maar in draaien als je rond je eigen as draait anders duw je ofwel de andere uit bed of je valt er zelf uit. En snikheet zo dicht bijeen bij deze temperaturen! Een nieuw bed kopen was niet meteen een optie. Toch hebben we nu een driepersoonsbed waar we elkaar in kunnen kwijt geraken. We hebben ons dubbel bed in de andere richting gezet en het eenpersoonsbed er tegen voor onze voeten. Hartstikke fijn nu, lekker en leuk! :-))))

Donderdag 5 juni 2014

INTERNET: Wat ook heel straf is aan ons internet: We mogen elke maand 25GB downloaden. De eerste avond stond onze meter al op 91% resterend. We dachten: Oei als dat elke dag zo gaat zijn, dan komen we 10 dagen toe met ons internet en moeten we dan alweer gaan bijkopen. Maar wat gebeurde er? De volgende ochtend stond de meter terug op 97% en 's avonds weer op 100%! Als we 's avonds na heel wat surfen eens gaan kijken staat de meter soms op 98 % of zo en even later gewoon weer op 100%. We snappen er niks van but...laat ze maar doen zo!

INSECTEN: Gisterenavond moest ik rond half 7 al beginnen koken want  we kregen een gaste. Het was nog zo snikheet in huis toen ik moest koken dat we ondanks de binnenvliegende insecten, toch de ramen even hebben open gezet. En ik haat die vliegen en muggen en motten maar de ramen moesten open. Het zweet droop er af! Soms heb je geen andere keuze dan uw grenzen te verleggen.
Mijn eerste werk vanochtend (na een heerlijke nacht in het groooote bed) was dan ook OP ZOEK NAAR GAAS! Ik vond het gaas bij de plaatselijke HUBO. Hier SupaTrade Build it! Meteen 2 m laten afknippen en dan had ik ook nog iets nodig om het gaas te bevestigen. Tutterfrut hé. Prestik van Bostik. DON'T JUST STICK IT. BOSTIK IT!

Terug thuis ben ik meteen beginnen knippen en plakken. En ik ben vrij content. Ik hoop dat de Bostik gum sterk genoeg is en anders zullen we er nog een duck tapeke moeten aanplakken zeker!

.... Ondertussen is het 20.42u.,hebben we de ramen laten open staan en zit er nog geen enkele mug of mot binnen + veel frisser hierbinnen. Zijn wij alweer blij!

TENNIS en: Voor we hier naartoe kwamen hadden we op de site gelezen dat er op de Hospital grounds een tennisplein zou zijn en ook a swimmingpool. Nu inderdaad, het tennisveld hebben we direct gevonden. Van het zwembad echter...geen spoor. We dachten : Ja... die site was van 2009 of zo. Dat zwembad zal waarschijnlijk al lang dichtgegooid zijn. Gisteren, toen Danka hier kwam eten, kwam het zwembad toevallig ter sprake door "Dokter Puppeldepup die vlak bij het zwembad woont"
Philip en ik samen: ZWEMBAD ????? IS ER HIER TOCH EEN ZWEMBAAAAD???
Ja dus, vlak bij het tennisveld!

 (Voor de kenners: Kijk naar t-shirt!)

 Deze namiddag heb ik aan de jongetjes die hier een koekje kwamen halen gevraagd of ze mij het zwembad konden tonen en ja, ik weet nu waar het zwembad is!
Toevallig kwam ik daar de housemother Patricia tegen. Ah Kristel how are you? You are not going to swim, are you? It is far to cold now!!!
Ik zeg: Far to cold!? In Belgium everyone goes swimming when it is 26 degrees, in Belgium it's high summer!
Patricia: Whaaaaat so cold???!!!Ja, niet warm genoeg om te gaan zwemmen dus. Het zwembad zag er toch heerlijk uit.
Misschien ga we in het weekend toch eens proberen. Als iedereen naar de zee is met zijn auto :-(.

Wat nog?

MIJN NIEUWE "STOFZUIGER"

WAT WE VAN THUIS MEE NAMEN

HET BOEK DAT IK LEES

HET BLOEMKOOLTJE DAT WE ATEN

ZIE NE KEER IN WAT VOOR SCHONE POT DE MAIZENA HIER ZIT

HET BRUISWATER VAN SCHWEPPES

HET CASTLE BLIKJE BIER OM DE AVOND IN TE ZETTEN NA EEN LANGE WERKDAG

DE MINI BANANEN

DIKKE BAMBOE IN DE TUIN VAN AMANDA, TIM EN PHELAN (blijkbaar Iers voor Philip)

DEZE FOTO WAS EIGENLIJK BEDOELD OM DE DAKWERKERS TE TONEN MAAR

HIER ZIE JE METEEN ACHTER WELK BEVEILIGD HEK WE HIER ZITTEN.

BIJNA DE BERLIJNSE MUUR!!!

Vrijdag 6 juni 2014
Nog snel een stukje bij aan plakken over vannacht.
Gisterenavond kon er o.w.v. het vliegengaas een aangenaam fris briesje door het huis waaien.
Toen we rond 11 gingen slapen, was dat briesje al een tijdje overgegaan in een fikse wind met stormachtige neigingen. We hoorden de plastiek stoelen op het terras verschuiven. Vannacht heeft het dan echt hard gewaaid en kletterend geregend. We zijn er wakker van geworden. En de ramen stonden nog open natuurlijk. Die konden niet dicht o.w.v. het vliegengaas. Het waaide  serieus door ons huis en ik heb het koud gehad in bed. Voor het eerst hadden we wel een licht deken kunnen gebruiken. Vanmorgen was het maar 18 graden in huis en buiten nog wat frisser. Philip is vertrokken met een fleece aan! Zou het hier dan toch een beetje winter worden?

TOT DE VOLGENDE KEER!

Kristel en Philip

25 bericht: Yum de dum de dum
Zaterdag 7 juni 2014

WASMACHINE: Vanmorgen hadden we al meteen een protestactie van onze wasmachine. Ik ging eens snel Philip zijn wit jeansvestje in't wasmachien doen op snelwasje van 30 minuten.

Eerst ging alles goed Yum de dum de dum (volgende prijsvraag onderaan dit bericht)

Dan moest het zeepsop water weg  en nieuw spoelwater er in. Spoelwater kwam er bij in en zeepsop water ging er niet uit. En zo kwam het water langs het zeepbakje uit de machine gestroomd. Easy geyumdedum was meteen verdwenen! Stekker direct uit stopcontact om de invoer van water te onderbreken. Dat lukte maar nu was het water nog niet uit de machine natuurlijk. We dachten aan een verstopping. Filter nakijken! Maar hoe doe je dat als uw wasmachine nog vol water zit? We konden al dat water toch niet in de keuken laten lopen en  we hebben ook geen aftrekker voorradig remember! We hebben onze wasmachine dan maar omgekeerd (niet ondersteboven hé) en in de achterdeur gezet en daar de filter open gemaakt zodat al het water meteen buiten kon lopen. Nee, er zat toch geen kous in. Ik denk dat het waarschijnlijk gewoon te veel zeep was, hoewel ik er echt niet te veel had ingedaan. Terwijl de machine nog in de deur stond, hebben we dan terug een wasje geprobeerd. Niks meer aan de hand.
Wat hebben we geleerd?
Ten eerste: In Manguzi schuimt de zeep veel harder dan in Zoersel.
Ten tweede: Ik ga voortaan toch alleen maar wassen als ik thuis ben. Stel je voor, je gaat easy yumdedummend naar de winkel en je komt terug en je huis staat onder water.

VLIEGENRAMEN: We hebben daarstraks ook Duct tape meegebracht van de Built it en daar heb ik alle vliegenramen hermetisch mee afgeplakt. Een heel werk maar er kan geen insectje meer binnen...maak ik mezelf wijs.

Zondag 8 juni 2014

VLIEGENRAMEN: 't Was terug heel wat beter weer vandaag en veel minder wind dan gisteren.
Het eerste wat ik vanochtend checkte waren mijn vliegenramen. Waren ze toch al aan het loskomen zeker! Het zal toch geen waar zijn hé dat het Afrikaanse of nog erger Chinese duct tape is? 'k Heb alles nog eens goed aangestreken. Ik moet nog een paar ramen voorzien van een netje. 'k Ga toch een paar dagen wachten en zien of ik al dat werk niet voor niks doe.

GEZANGEN: Omdat het goed weer was, zetten we de achterdeur open. Na een tijdje hoorden we duidelijk zingen. Ik zei: 't Is precies al een feestje daar! Philip zei: Ik denk dat het uit de kerk komt.
Ja inderdaad, achter ons, nog achter het voetbalterrein en de school is er een kerk. Daar kwamen de grote (Gospel?) gezangen vandaan. Gezellig precies. Je zou nog goesting krijgen om terug naar de mis te gaan! :-) 1 keer maar hé!

WANDELING VAN DE KIEVIT NAAR EINHOVEN: Vrijdagavond waren we gaan eten bij Amanda en Tim en Phelan.Tim had lekker gekookt trouwens. 't Was precies "Komen eten" met voorgerecht en als nagerecht zelfs chocomousse. Het onderwerp "PUB" kwam ter sprake. Kunnen wij niet eens op café? En er zonder auto geraken natuurlijk!? Amanda zei dat er buiten het winkeldorp inderdaad een Lodge was met een restaurant en een bar en dat het te voet heel goed te doen was zolang het niet donker is.
Wij daar dus naartoe deze namiddag. Het was inderdaad goed te doen.

 Lekker weertje, niet te koud, niet te warm en goesting in een biertje of misschien wel een cocktail (glinsterende oogjes). Op weg daar naartoe ontdekten we ook de bibliotheek, gebouwd als een grote paalwoning en met een ingang voor rolstoelpatiënten! 't Was niet open op zondag maar nu weten we de bib ook alweer staan.

Opeens zagen we ook een mobile school. In partnership with the Flemish governement!Dat was een verrassing! Ik ga er zeker eens kijken als het open is op een weekdag, als we een auto hebben.
Daar aan meewerken zou ik heel leuk vinden.

Ondertussen naderden we dorstig het Maputaland.

 Leuke inkom maar bij het restaurant en bar nog niks te zien :-(.

 En de olifant had zelfs wimpers!

 Zou het vandaag gesloten zijn? We gingen dan maar op zoek naar de receptie.
Hello!?  En vanuit de verte klonk het: Yes, yes! Come in!
Eigenaar was een Zuid Afrikaanse blanke man: Chris Joostens. Een heel vriendelijke man trouwens die ons hartelijk welkom heette in Manguzi. Tijdens het praatje over waar we woonden en zo, kwam ook ter sprake dat hij Marijke kende, de kinesiste. Philip moest ook meteen zijn dokterskunsten boven halen want de man had iets aan zijn been. Een soort van spierscheur (een zweepslag noemt Philip het). En het moest niet geopereerd worden??? Nee niet nodig! Allé vooruit, iedereen al weer gelukkig. Of toch bijna want... wij hadden nog geen drankje! Tja, de man van de bar kwam pas rond 15 uur en het was pas 13 uur. In de week was de bar en het restaurant veel vroeger open want dan zijn er altijd veel gasten, businessmen, maar op zondag niet. Pfff! Het zal dus voor een andere keer zijn maar... we kregen zijn kaartje met zijn telefoonnummer en als we in de toekomst eens graag gaan eten, wilde Chris ons zelfs komen ophalen met zijn auto!

Waren we vandaag niks mee natuurlijk. Gelukkig had ik in mijn rugzak nog een flesje plat water en konden we daar een slok van doen.

Terug in onze straat zijn we dan bij het TOTAL benzinestation maar een hamburger met handgesneden frieten gaan eten. Met een cola  want bier verkopen ze niet in gewone winkels. Bier kan je alleen maar drinken in een bar of kopen in de Boxer liquor store. Gelukkig stond er in onze ijskast nog wel een pilsje koud.

Maandag 9 juni 2014

KUIS: Philip moest vandaag (bij jullie 2de Pinksterdag) gewoon werken. Tijd voor mij om het huis weer eens onder handen te nemen. Door al die wind is er ongelofelijk veel zand en stof binnen gevlogen. Toch weer een emmer of vijf zwart water. Ik borstelde ook onze matten met een harde borstel buiten op het terras op mijn knieën en ik dacht even: Zie mij hier nu zitten! Wat heb ik toch gewild??? In Zoersel hebben we zelfs 3 stofzuigers! Maar maak u niet ongerust, ik dacht dat al lachend met mezelf.

TV: We hebben geen tv maar iedere avond kijken we een film op de pc of een aflevering van Tremé.
Het eerste seizoen van Tremé hadden we mee op dvd en nu hebben we het tweede seizoen ook gedownload. Ik val nogal eens in slaap zodat ik in den dag dan het stuk moet zien dat ik 's avonds gemist heb, anders kunnen we de volgende aflevering niet zien hé! Gisteren was ik al ongelofelijk snel in slaap gevallen zodat ik nog bijna de hele aflevering moest inhalen. Philip vond dat niet erg. Hij volgt namelijk Game of Thrones en ik niet. Hij was very anxious de volgende episode te zien die hij ook 's nachts gedownload had. Vanavond zaten we hier dus beiden met een pc voor onze neus en een koptelefoon (ik met oortjes) om ons eigen ding te zien. Dat is weer eens wat anders :-).

Dinsdag 10 juni 2014

WASMANDEN: Vandaag moest ik eigenlijk niks naar de Spar halen want we hadden alles nog in huis. Vermits ik alles altijd te voet moet meebrengen, ben ik vandaag dan maar voor de grote spullen gegaan en heb me twee wasmanden gekocht. Eentje voor de vuile was en eentje voor de propere.
Wasmanden met gaten zodat de was niet stikt als hij 's avonds nog niet helemaal droog is.

'k Heb ook weer gestreken op mijn speelgoedstrijkplank. Als je bij het strijken het hemd verlegd en bijvoorbeeld na het strijken van de ene mouw  de andere mouw wil gaan doen, moet je heel goed oppassen dat de strijkplank niet om ligt en het strijkijzer op de grond. Zij beweegt mee met iedere beweging! Echt waar! Precies de vaderke en moederke speelhoek in de kleuterklas.(waar de jongens strijken dan natuurlijk hé)

HOOFDKUSSEN: In Zoersel had Philip zo'n granenkussen om op te slapen. Toen we vertrokken zijn heeft hij de graantjes bij de kippen gegooid en de omtrek met rits mee naar Manguzi genomen.
Hier lagen 2 platte kopkussens voor ons klaar  waar we de eerste dagen op geslapen hebben.
Voor mij is dat niet zo erg want ik slaap graag plat maar Philip kon het toch niet gewoon worden.
Dus dachten we er aan zijn omtrek te vullen met rijst of zoiets. Uiteindelijk heeft hij gekozen voor bonen. Zaterdag hadden we al 5 kg meegebracht en gisteren zijn er nog 2 kg toegevoegd. 't Is nu een kussen van 7 kg maar het slaapt wel goed vindt hij :-)! Hopelijk begint het binnenkort niet zelf te bewegen!

NACHTKASTJE: Een paar weken geleden heb ik  een deken gekocht bij de Chinezen. Kei zwaar maar eigenlijk helemaal niet warm.

 'k Heb dat ook meteen moeten wassen voor gebruik want het stonk alsof ... ja, alsof het uit een stoffig Chinees winkeltje kwam. Het kon bijna niet in de wasmachine en toen het eruit was en nat, kon ik het maar amper opheffen om het op de wasdraad te hangen! Proest! Echt kei zwaar en het heeft zelfs enkele dagen geduurd voor het weer helemaal droog was.
Nu, dat deken zat dus in een grote doos. Vermits de echte nachtkastjes dienst doen als living kastjes, heb ik van de doos een nachtkastje gemaakt voor Philip. Pas op! Assorti aan ons deken hé! Eentje met leeslamp en al! 

STORM: Deze voormiddag rond een uur of elf is het hier beginnen stormen. Echt harde wind.
De tuinstoelen zijn weer een paar keer keihard van het terras gevlogen en ook de vuilnisbak ben ik al een keer aan de andere kant van het straatje moeten gaan halen. Ik hou niet van die herfststormen.
Gelukkig was er geen regen bij en hier binnen is het nog 22 graden met de schroef aan. Buiten word je omvergeblazen. Vannacht heeft Philip voor de eerste keer wacht. Hopelijk moet hij niet te dikwijls uit zijn bed. Als het zo "koud" is (minder dan 25°C), komen er trouwens minder patiënten naar het Hospitaal. Ze vinden het te koud dan! En als ze komen, hebben ze zeker een dikke jas en sjaal  aan en nog een muts op ook!

Tot zover deze Fabeltjeskrant
en vanavond eten we baby patty pans

Yum de dum de dum I can always hear them talk...
vervolledig het rijm!


Antwoord eerste prijsvraag: Zappa   Gewonnen door Heidi Lens
Antwoord tweede prijsvraag: Kingfisher of IJsvogel   Gewonnen door Joke Van Peer

X Kristel en Philip

26 bericht: World Cup  Madness

donderdag 12 juni 2014

VOETBALGEKTE: Ja de voetbalgekte begint hier ook. Gisterenavond was er voetbal in the Manguzi stadium.

Manguzi Hospital vs Manguzi town. Game started at 16.35 until dark ( no spotlights)!

Wij dachten dat het op het sportveldje hier achter de deur zou zijn. Niet dus en dat wisten we te laat. We konden er niet meer naartoe zonder auto. Spijtig maar via WhatsApp waarbij de bewoners hier een groep hebben, werden we op de hoogte gehouden met foto's.
Manguzi Hospital is verloren maar ze krijgen een revenge match op 1 juli en de ploeg wilt alvast wat gaan oefenen tegen volgende keer. Philip en ik zullen dan zeker meedoen... als cheerleaders :-).

Er vielen zelfs gewonden! Gelukkig heeft de man zijn eigen dokteres :-)

De Brazilian WC madness laait hier ook op. Vanavond om 9 uur is iedereen uitgenodigd in een huis met grote flatscreen om de openingceremonie samen te volgen. The message was: Come around 8ish for drinks, games and a pregame vibe! Bring a snack if you get hungry, and drinks to share if you keen...support your country in drinks and dress:-) We will turn on tv at 9 to start watching but hopefully we will have a good vibe going! Dat belooft dus.

Gisteren hebben we dan ook maar het MATCH SCHEDULE uit de krant aan onze muur gehangen hoewel we eigenlijk geen van beiden voetbalfans zijn. We willen niet overkomen als seuten hé en zullen dus maar een beetje meedoen.

TENNIS EN PARKING: Vanmiddag wandelde  :-) ik Philip even naar zijn werk en kwam terug langs het tennisplein. Even een fotootje voor thuis, dacht ik.

Naast het tennisplein zien jullie nog afdelingen van het Hospital met een mooie palmboom en als je goed kijkt zie je een patiënt buiten op de bank zitten op foto 1 en liggen op foto 2 (lichtblauw pakje aan). Voor diegenen die het nog niet wisten: je kan op de foto's klikken om ze te vergroten hé.

Ik draai de camera en jullie zien de parking van het Hospital.

Als ik nog wat verder naar rechts draai, zien jullie al enkele huisjes van medisch personeel.

Op de parking zie ik twee bakkies staan waarvan de kap af kan. 

Als het goed weer is, laten ze die kap gewoon in hun tuin of hier of daar op een parking staan. Bij de Spar bijvoorbeeld en dan rijden ze met een open bakkie.

Ik probeer daar ook nog eens een foto van te trekken.

Als laatste foto van vandaag heb ik nog een mooi stukje parking.

vrijdag 13 juni 2014

P.S. 't Is vandaag precies een maand geleden dat we vertrokken.

VOETBAL: Gisterenavond maakte ik een kort filmpje van de supporters hier. 't Was tegen alle verwachting in, helemaal geen grote flatscreen maar de sfeer zat er wel in :-)

Conclusie: We zijn toch seuten. Niet eens eens rode duivel outfit!

Derde prijsvraag ( de Yum de dum de dum prijsvraag) werd gewonnen door Tine Janssens.

When the sun beats down and I lie on the bench

I can always hear them talk

Me, I'm just a lawnmower

You can tell me by the way I walk.....

Wisten jullie ook dat het I know what I like van Genesis was?
Waarom spelen jullie dan niet mee?

27 bericht: Wat staat er zoal in de krant? THE NEW AGE KwaZulu-Natal.

juni 2014
Ja, wat staat er zoal in de krant?
Eerst over de voetbal waar de Belgen toch wel redelijk wat aan bod komen.
Ik ken eigenlijk helemaal niks van voetbal maar als ik de krant hier mag geloven, maken de Rode Duivels een goeie kans om het WK (WC) te winnen.

Dan ook nog kriskras wat andere artikels van deze week in THE NEW AGE


In Australië

11 juni 1988

Bah! Dat gaat er over!

13 juni 1976

Game of Thrones

De Italiaanse zingende non.

De groei van de Afrikaanse steden.

TB ook hier in Manguzi Hospital een groot probleem.

Je ziet: de  schoenen van Philip NEVER GO OUT OF STYLE!

Niet faken is altijd het beste, overal ter wereld.

Niet te proper wezen!

Ondanks de mogelijke explosies zou ik zo'n bakkie wel willen!

Meisjes van 11 vinden uit voor grootvaders.

Jah, weight-loss

Natuurlijk willen we vechten tegen misbruik van kinderen!

En wat is er met de zonnepanelen?

En huisdieren kunnen helpen om van kinderen betere mensen te maken.
Zou dat bij grote mensen niet meer helpen?

En morgen maandag gaan wij naar Tembe National Elephant Park met de auto van Josien.
Vanmorgen bij de spar kwam één van de safari wagens al inkopen doen voor ons :-)

Groetjes!

K&P






28 bericht:Tembe Elephant Park

maandag 16 juni 2014

PS. Jullie weten toch dat je op de foto's kan klikken om ze te vergroten hé?

TEMBE ELEPHANT PARK:

Philip was in het weekend van wacht. Dit systeem werkt zo: Er zijn altijd drie dokters van wacht. Je kan de eerste, tweede of derde zijn die ze mogen oproepen.

Diegene die als 1ste on call staat, wordt natuurlijk eerst opgeroepen. Kan die het niet bolwerken, wordt de tweede erbij geroepen en als het nodig is krijgt ook de derde een telefoontje om te komen.

Philip was vrijdag de derde. 's Avonds moest hij gewoon wat langer werken en 's nachts is hij niet meer opgeroepen.

Zaterdag was hij the second on call. 's Morgens om 8 uur moesten alle drie de dokters paraat zijn en konden de derde en later de tweede naar huis als de meeste patiënten waren geholpen. Zaterdag heeft Philip dan ook de hele dag gewerkt maar rond een uur of zeven was hij thuis en is 's nachts niet meer opgeroepen.

Zondag was hij the first on call. 's Morgens om 7 uur begonnen  en 's nachts om 3 uur gestopt met tussendoor twee keer een half uur thuis. Dat was hard! 's Morgens om 7 uur terug paraat om nog een patiënt te zien en om 8 uur overdracht aan de andere dokters.

Om half 9... op naar Tembe Park!

Voor de eerste keer links rijden met een auto die je niet kent.

Philip zat aan het stuur en ik dirigeerde hoe en waar hij moest rijden.

We waren nog maar net vertrokken en Philip geloofde al niet meer dat we de juiste kant uit gingen. Totaal gedesoriënteerd! Toen begon ik natuurlijk ook al te twijfelen hoewel Josien me de weg had uitgelegd en ik heel goed had opgelet! We zijn dan toch maar even een zijstraatje ingereden en hebben het dan gevraagd aan enkele schoolkinderen die langs de weg stonden. Ja hoor! We waren echt wel goed bezig. 't Was de juiste richting. Philip bleef de ongelovige totdat we na een half uur voor de gate stonden.Toen moest hij wel toegeven dat ik me wel had voorbereid!

De grote poort ging voor ons open en we moesten ons eerst aanbieden aan de receptie. 

'k Had geen idee hoeveel dat spel ging kosten. We moesten ons inschrijven in het grote boek. Naam, nummerplaat, uur van aankomst... Dan weten ze wie ze moeten gaan zoeken hé als er 's avonds iemand niet teruggekeerd is. We moesten ook 95 rand betalen. Nee niet elk! Alles te samen! 30 rand per persoon en 35 voor de wagen. 95 rand = 6,5 euro ongeveer. Nog goedkoper dan een dagje in uw eigen tuin!

Ready to go! En oppassen voor de  Beetles!

Onderweg zagen we van alles over de weg huppelen.

 Impala's

 Een wrattenzwijn ( Heette dat niet Wim Scheirs?:-))

 Nyala's (de zwarte met gele poten is de bull)

Een termietenheuvel sterker dan beton naar't schijnt

Na een uurtje of wat rijden, al kudden en kudden en kudden impala's en nyala's gekruist en al veel voor onze neus overstekende nyala bulls ontweken, hadden we de hoop al opgegeven enige olifanten te zien.

Maar...

Opeens stonden ze daar een bad te nemen. Prachtig gewoon!

Dit was een kudde van dertien olifanten en later kwamen er nog drie uit de bosjes.

Ik heb er een filmpje van gemaakt. Voorlopig wilde de Blog het nog niet uploaden.

Misschien lukt het later wel. Ik hoop het. De moeite om te zien die spelende bemodderde lievelingsdieren van mij op een 15 meter afstand van ons! Hier alvast wat foto's:

Na een half uur waren ze weer allemaal verdwenen in het bos en reden wij verder op zoek naar nog. 

We zagen impala's die niet konden lezen:

We stopten bij een hide. Dit is een grote beveiligde uitkijkhut. Daar keken we uit op een drinkplaats en ja... hier zagen we onze tweede kudde olifanten. Het filmpje dat ik hiervan maakte krijgen jullie hopelijk ook later te zien.

Wat mij opviel was de ongelofelijke stilte. Je hoort alleen maar vogels fluiten, de olifanten wat baggeren. 't Is alleen maar natuur dat je hoort. In België vind je dat nergens meer. Daar ben ik echt van overtuigd. Geen auto, geen vliegtuig, geen grasmachine... 

Op het tweede filmpje kan je de stilte horen. Deze wordt alleen verstoord door het kuchje van een Engelse die geen snoepje bij zich had. Wel vervelend pfff.

Op het eerste filmpje kan je het klikken van het fototoestel horen.

Moeten we volgende keer op letten.

Nu de foto's van groep twee:

Op de terugweg zagen we opeens apen. Een groepje van 3.We wisten niet eens dat er ook apen zaten in het park! Ik draaide maar snel mijn raam wat meer toe. Ze zouden zo eens kunnen binnen springen. You never know!

Dan weer nyala's en impala's bij een drinkplaats aan de kant van de weg:

En net toen we dachten dat we het nu wel gehad hadden, juist achter een bocht, opeens een reusachtige olifantenkont voor ons! Was dat even schrikken!

We konden niet achteruit en ook niet draaien.

Probleem! Op een afstandje hebben we de loner dan maar achtervolgd tot hij uiteindelijk gelukkig terug in de bush verdween. We zijn hem dan op 1 meter van zijn kont voorbijgereden. Philip wilde niet stoppen voor een foto :-)

Och het was een heerlijke dag en we zijn voor het donker werd (17 uur) terug thuis geraakt. Omdat we nu toch een auto hadden voor een dag, zijn we ook nog even bij de Manguzi super market gestopt om de spiegel en de ventilator op te halen waar ik al zo lang naar verlangde. Dat heet dan gelukkig zijn!

En misschien is het toch nog gelukt en kan je de filmpjes bekijken op youtube:

http://youtu.be/yi33oJJrZPg voor de eerste kudde

http://youtu.be/w4-xW3yTSrA voor de tweede kudde

29 bericht:Wist je al?

- Dat Josien van Richardsbay een toaster voor ons heeft meegebracht? I love that girl! Brood wordt nu toch iets lekkerder.

- Dat we buiten onze gewone schroef nog een extra ventilator hebben in de keuken.

- Dat ik mijn vetrolletjes eindelijk nog eens allemaal te samen kan bekijken.

Als da gene ferme spiegel is!

- Dat Philip eindelijk het vriendje had waar hij al zo lang naar verlangde. Spijtig genoeg hebben we hem de volgende dag niet meer gezien. Ofwel mocht hij niet meer komen van zijn mammie of hij ligt hier nu ergens dood op de kast o.w.v. de ongediertebestrijdingsoorsmeertjes.'t Zal dit laatste wel zijn. Spijtig.

- Dat er citroenen in onzen hof groeien. Ik heb dat nog maar pas ontdekt. 'k Was er al honderd keer voorbijgelopen. Blind ja!

-Dat Philip zeker is dat dit echt vlees is en er geen kleurstoffen in zitten.

 Ook blind zeker :-)? 

- Dat wij niet supporteren voor De Rode Duivels met een vlag maar met ons deken.

- Dat de klein mannen 25 graden echt wel koud vinden. Om een muts op te zetten!

- Dat we samen met onze Hollandse vrienden gaan supporteren zijn voor Nederland in de bar van Maputuland Lodge. Geschilderd en al en met 1 Heineken (met de nadruk op 1, daarna mochten we gelukkig wat anders drinken).

Zolang het niet België - Nederland is, moet dat kunnen hé.

(Ik was eerst al aan't supporteren voor Australië. Per ongeluk. Ik had me laten vangen door de oranje outfit van de Aussi's. Wist ik veel en niemand heeft het gemerkt... denk ik.)

- Dat Vincent Kompany (en België dus ook) hier alweer in de krant stond. Devoted fathers.

- Dat het hier maandag 16 juni een feestdag was en wel hierom

- Dat we gisteren gingen eten in Kosi Forest Lodge. Een locatie enkel met 4x4 te bereiken. Kei knap! Kei gezellig! Kei lekker! Kei goeie wijn! Kei goedkoop of kei duur? Dat weet ik niet. Josien trakteerde en wij trakteren terug als haar Bart terug is van Malawi. Ik denk een 12 euro per persoon, zonder de wijn, voor een driegangen menu. De Kanonkop was duur maar we moesten hem toch minstens 1 keer proberen van Josien. Ze had gelijk, je proefde dat het klasse wijn was met strik!

De kokkin reed daarna met ons mee naar huis. Ze woont  vlak bij Manguzi Hospital.

(Deze twee eerste foto's zijn niet door mij getrokken. Het was daarvoor al te donker gisteren)

 voorgerecht

 hoofdgerecht

 (het nagerecht ben ik vergeten te fotograferen maar het was eveneens lekker en het zag er prachtig uit)

- Dat Philip al de hele week wat hoest en snottert. Dat hij eerst zei: Och morgen is dat over, het duurt bij mij gewoonlijk maar 1 dag. Na de tweede dag: Morgen moet het over zijn. Na de derde dag: Ik begrijp er niks van! Zo lang duurt het nooit.

Vannacht is de hel dan losgebroken: een lopende neus en keelpijn en hoest en spierpijn en koorts en alle andere dingen waarvan je niets wil weten! Zodus...de man is goed ziek nu! Spijtig want we wilden vandaag Kosi Bay in daglicht gaan bekijken. Misschien kan het morgen wel.

CU

K en P

30 bericht: Kosi Bay Forest Lodge and Kosi Bay Camp
23/06/2014
Kosi Bay Forest Lodge: Zondag deden we nog eens een tripje met de auto van Josien: The Monster! We moesten Kosi Bay Forest Lodge toch ook eens een keertje bij daglicht verkennen. 't Is toch echt wel een aanrader.

 En de volgende prijsvraag: Wie weet wat dit is?

 Enkele kilometers verder vonden we ook Kosi Bay Camp.

 Ik moet zeggen : we waren wel effe heel verkeerd gereden... maar uiteindelijk... Kijk maar naar het filmpje over Forest Lodge en Kosi Bay Camp en misschien ga je dan meteen de vluchten South Africa even checken :-)

FILMPJE :  http://youtu.be/N-yzelpDzJA

31 bericht:En het belangrijkste was...

WOENSDAG 25 juni 2014 PAINS AU CHOCOLAT 

Maandag kregen we te horen dat de Franse Damien, de man van de Zuid-Afrikaanse Adri (een ergotherapeute) een patissier is. Hij gaat voortaan elke woensdag bakken. Pizza's en croissants en chocolade broodjes. Toen dat mij ter ore kwam ...  heb ik meteen besteld: 4 pains au chocolat en 3 pizza's (verschillende soorten trouwens). Mmmmm echte Franse pains au chocolat, het water kwam mij al in de mond! Dinsdag heb ik Philips oren trouwens van zijn hoofd gezaagd en alle trucjes bovengehaald om ook nog croissants te bestellen maar hij hield voet bij stuk. Nie alles in één keer. (die doktoors toch!)
Woensdag om 9 uur ben ik dan de pains au chocolat gaan afhalen. Onbeschrijfelijk hoe ik daar van genoten heb! En uiteindelijk heb ik er drie mogen op eten. Ik kreeg er 1 van Philip :-))). De pizza's 's avonds waren ook heerlijk maar de chocoladebroodjes waren subliem.
Wat in België O zo gewoon is, krijgt hier toch een heel andere kleur.

 De pains au chocolat

 Ik krijg dat laatste ook. Hoe lief!

De andere keuze is ook niet slecht.

En dan 's avonds de pizza's.

DONDERDAG 26 juni 2014 ELEKTRICITEIT of TOCH NIET:

wekker 6.30u.Philip staat op.

even later: Schatje, er is geen licht! Alles werkt behalve het licht.

ik: Allé, hoe kan dat nu? De schroeven en zo wel? Het licht niet???

Ph: Ja , enkel het licht werkt niet.

7.15u. Philip vertrekt naar het werk en ik sta op.

Geen licht, geen koffie, geen koeling brengende schroeven, geen ventilator, geen computer, geen internet...helemaal GEEN elektriciteit met andere woorden. (dus Philip was echt niet goed wakker!)

Ik dacht dat dit niet eeuwig duren zou. Maar...

's Middags nog steeds niets. Dus ook geen toast bij de lunch.

En de koelkast en vriezer begonnen ook al aardig te ontdooien.

Platter wordende spinaziepuree en spaghettisaus.

Na een hele "donkere" dag met veel verveling en 27 graden ging om 17 uur het licht weer aan.

Iedereen weer gelukkig! ... voor een half uurtje pff.Kaarsen aansteken want intussen is het donker.

ik: Hoe zou het bij Josien zijn?

ph: Ja die heeft wel elektriciteit want die zit mee op het circuit van het hospitaal. Dat heeft een eigen generator.

Uiteindelijk na wat heen en weer geloop zijn we met onze microgolf en onze spinaziepuree en spaghettisaus naar Josien gewandeld, hebben we daar alles warm gemaakt en samen opgegeten met hun lekkere wijn.
Rond 9 uur ging het licht dan toch uiteindelijk weer aan. 

 NURSESDAY

Donderdag was het ook nog verpleegstersdag. In grote stoet om het hospitaal en het dorp. Ik heb er niet veel van gezien. Philip wel.

VRIJDAG 30 juni 2014 AUTOKOOPDAG

Vrijdag vroeg uit de veren om met de auto van Josien haar Bart-Jan af te halen op het vliegveld in Richardsbay zo'n 300 km verderop. Josien moest zelf werken en Philip had een dag verlof genomen zodat we meteen konden proberen van in Richardsbay een auto te kopen. Ik zou voor de eerste keer links rijden en dat viel goed mee. Onderweg zagen we opeens giraffen langs de weg. Leuk zo'n onverwachte safari!

Het plan was van nog eerst even bij de garagist te stoppen van Bart en Josien. 

Nog een 100 km van Richardsbay. De man zou even naar de oranje en rode lichtjes en het rare geluid kijken en dan moesten wij Bart bellen.

Zo gezegd, zo gedaan.

Maar... de auto moest blijven!

Wij dus Bart-Jan opgebeld, Bart-Jan in Richardsbay een auto gehuurd om ons op te halen bij de garagist. Ondertussen wij bij de garagist heel het trage internet geëxploreerd naar mogelijke 4x4 en/of bakkies in de omgeving van Richardsbay. 100 km later was Bart bij de garage en weer 100 km later waren we samen in Richardsbay. 

We zijn dan maar eerst even een  hapje gaan eten in het shoppingcentrum, Wijnegem style.

Daarna naar een autodealer in de buurt. Die had een ferme 4X4 maar hij vroeg het dubbele van ons voorziene budget. Toch nog even wat anders proberen dus.

Philip maakte telefonisch een afspraak met een zekere Hannes die we hadden gevonden op het internet. Hij zou een landrover  te koop hebben en op foto zag die er wel leuk uit. Wel van 1999  maar binnen ons budget.

 We spraken af op de parking van het shoppingcentrum. Philip "de kenner???" was eigenlijk meteen verkocht. Leuke auto! Auto gekeurd, ritje gemaakt, een beetje over de prijs onderhandeld en deal gesloten. We zouden hem de volgende vrijdag ophalen. Bart-Jan moest dan toch zijn huurauto weer inleveren en ondertussen had Hannes dan tijd om naar de controle te gaan en al de papieren in orde te brengen.

Voilà zo simpel gaat dat hier, een auto kopen :-)

Was dat maar waar!

Het begon al in het begin van de week met de vraag: Op welke manier gaan we die auto betalen? Cash meenemen? Een cheque? Overschrijven? Ik besloot eens te informeren bij de bank.(eerste uur aanschuiven) Zij vonden dat cash niet kon wegens te gevaarlijk met zoveel geld op de baan. Een cheque was te duur en ja overschrijven kon als eerst de verkoper zijn bankaccount gelinkt werd aan het onze. Dan konden we in Richardsbay samen naar de bank gaan en aan een computer meteen overschrijven. Oké... regel dat maar, zei ik.

Ja maar mam, dat gaat zo maar niet! The doctor has to come himself!

Tja, de doctor heeft geen tijd om hier een uur te komen aanschuiven!

Kom dan tussen 4 en 5, dan is er het minste volk.

Gelukkig was Philip vroeg klaar en konden we om kwart na 4 meteen naar de bank vertrekken (tweede uur bank).

Oké, bankaccount gelinkt aan dat van Hannes. Telefoonnummer voor banking veranderd naar mijn telefoonnummer. Alles in de sjakosh.

De volgende dag toen ik op internetbanking keek, begon ik natuurlijk alweer te twijfelen.   Het telefoonnummer van internetbanking stond nog steeds op het nummer van Philip. Ik zou de betaling vrijdag allemaal alleen moeten kunnen regelen want Philip moest immers werken. Het moest op mijn telefoonnummer staan!

De twijfel dat het niet in orde was zorgde ervoor dat ik nog eens naar de bank stapte (derde uur aanschuiven in de bank) en het was inderdaad niet in orde! Ja mam, the doc has to come himself! ik: Ja mam, the doc can not come! Oké zij zou me dan een telefoonnummer geven en dan kon the doc het zelf regelen van thuis uit.

Oké, gaat gemakkelijk dacht ik. Dan moet Philip vanmiddag maar eens even bellen als hij komt eten. Even was natuurlijk weer NIET even. Alle mogelijke identiteitsbewijzen moesten weer boven gehaald worden zodat het veranderen van het telefoonnummer toch ook al gauw weer een half uurtje duurde maar bij het eind van de lunch time was dan toch eindelijk alles in orde.(dit was weer een half uur voor de bank)

VRIJDAG 4 juli 2014 GAAT DE VERKOOP DOOR?

Bart-Jan en ik al om 7 uur op pad naar Richardsbay. Rond kwart voor 10 waren we daar. Dat ging vlot! Hannes was verwittigd dus stond hij al met onze auto klaar voor de FNB bank. Uitleg over alle mogelijke lichten, 4X4 dingen, locks, de werking van de lier vooraan, keuring van de papieren... Alles in orde?

Oké, dan kunnen we nu snel hier overschrijven op de bank. Ik zo fier als een gieter dat ik alles in orde had gemaakt, aan alles had gedacht!

Niet dus hé!

Zoveel ineens overschrijven ging niet want dan werd het dagelijks toelaatbare bedrag overschreden.

Ik dacht dat ik door de grond ging!

Op de bank in Manguzi hadden ze ons verzekerd dat 1  miljoen rand zelfs geen probleem was!

Twee lange hulptelefoons en nog minstens een half uur geknoei later, was de verkoop eindelijk een feit! Om 12 uur was kon ik de auto meenemen! ( dit was nog eens anderhalf uur bank)

Bart - Jan en ik zijn dan toch nog maar even wat gaan eten en wat gaan winkelen (mayonaise! en wijn) voor we  weer naar huis toe reden.

Totaal opgedraaid waren we.

Tegen vier uur hebben we dan de gerepareerde auto van Bart-Jan opgehaald bij zijn garage en dan echt naar huis. Om 5 uur was het pikdonker. Niet zo makkelijk rijden. Nog eens anderhalf uur en 100 verkeersdrempels later (om half 7 dus) kon ik onze Landy voor het huis parkeren. Philip dolgelukkig en ik steendood!

NOG ENKELE MOMENTEN VAN DE WEEK

De maan is hier een smiley. In Zoersel nooit!

We kochten in Richardsbay een frituurpan

                                             en bakten onze eerste frieten thuis.

Ik kreeg een ministofzuiger, recht uit de speelhoek van de kleuterklas maar ik ben ook zo blij als een kleuter... hij werkt goed. Je ziet: hij past in mijn handtas :-)

Als enige supporters keken we in Maputuland Lodge naar de laatste match van de Rode Duivels. Spijtig dat we de enige supporters waren en dat het de laatste match was!

Bye! K & P